A queda da Babilônia

1 "Desça e sente-se no pó,

ó virgem filha da Babilônia;

sente-se no chão,

pois já não há trono,

ó filha dos caldeus.

Porque nunca mais

você será chamada

sensível e delicada.

2 Pegue as pedras do moinho

e faça farinha;

tire o véu, levante a saia,

descubra as pernas

e atravesse os rios.

3 A sua nudez será descoberta,

e se verá a sua vergonha;

tomarei vingança

e não pouparei ninguém."

4 Quanto ao nosso Redentor,

Senhor dos Exércitos é o seu nome,

o Santo de Israel.

5 "Fique sentada em silêncio

e vá para um lugar escuro,

ó filha dos caldeus,

porque nunca mais

você será chamada

senhora dos reinos.

6 Eu estava irado

contra o meu povo,

profanei a minha herança

e a entreguei nas suas mãos,

mas você não usou de misericórdia

com ela

e até sobre os velhos

você fez muito pesado

o seu jugo.

7 Você disse: ‘Eu serei senhora

para sempre!’

Até agora você não levou

estas coisas a sério,

nem se lembrou do seu fim.

8 Agora, pois, escute isto,

você que ama os prazeres,

que habita segura

e que diz a si mesma:

‘Eu sou a única,

e não há outra além de mim.

Não ficarei viúva, nem conhecerei

a perda de filhos.’"

9 "Mas ambas estas coisas

virão sobre você

num momento, no mesmo dia:

perda de filhos e viuvez;

virão em cheio sobre você,

apesar da multidão

das suas feitiçarias

e da abundância

dos seus encantamentos.

10 Porque você confiou

na sua maldade e dizia:

‘Não há quem me veja.’

A sua sabedoria

e o seu conhecimento,

isso fez com que você se desviasse

e dissesse a si mesma:

‘Eu sou a única,

e não há outra além de mim.’

11 Por isso, virá sobre você

uma desgraça

que você não saberá afastar

com os seus encantamentos.

Cairá sobre você uma calamidade

da qual não poderá se livrar

por expiação.

Porque sobre você virá,

de repente,

uma desolação

como você não imaginava.

12 Continue, pois,

com os seus encantamentos

e com a multidão

das suas feitiçarias

em que você tem se fatigado

desde a sua mocidade!

Talvez você possa tirar

algum proveito disso;

talvez, com isso,

consiga inspirar terror.

13 Você está cansada

de tanto ouvir conselhos!

Que se levantem, agora,

os que dissecam os céus

e fitam os astros,

os que em cada lua nova predizem

o que há de vir sobre você.

Que eles a ajudem!

14 Eis que serão como palha,

o fogo os queimará;

não poderão livrar-se

do poder das chamas;

nenhuma brasa restará

para se aquecerem,

nem fogo, para que

diante dele se assentem.

15 Isso é o que lhe farão

aqueles com quem você se fatigou,

aqueles com quem negociou

desde a sua mocidade:

eles se dispersarão, cambaleantes,

cada qual pelo seu caminho;

não haverá ninguém

para salvá-la."

1 descende sede in pulverem virgo filia Babylon sede in terra non est solium filiae Chaldeorum quia ultra non vocaberis mollis et tenera

2 tolle molam et mole farinam denuda turpitudinem tuam discoperi umerum revela crus transi flumina

3 revelabitur ignominia tua et videbitur obprobrium tuum ultionem capiam et non resistet mihi homo

4 redemptor noster Dominus exercituum nomen illius Sanctus Israhel

5 sede tace et intra in tenebras filia Chaldeorum quia non vocaberis ultra domina regnorum

6 iratus sum super populum meum contaminavi hereditatem meam et dedi eos in manu tua non posuisti eis misericordias super senem adgravasti iugum tuum valde

7 et dixisti in sempiternum ero domina non posuisti haec super cor tuum neque recordata es novissimi tui

8 et nunc audi haec delicata et habitans confidenter quae dicis in corde tuo ego sum et non est praeter me amplius non sedebo vidua et ignorabo sterilitatem

9 venient tibi duo haec subito in die una sterilitas et viduitas universa venerunt super te propter multitudinem maleficiorum tuorum et propter duritiam incantatorum tuorum vehementem

10 et fiduciam habuisti in malitia tua et dixisti non est qui videat me sapientia tua et scientia tua haec decepit te et dixisti in corde tuo ego sum et praeter me non est altera

11 veniet super te malum et nescies ortum eius et inruet super te calamitas quam non poteris expiare veniet super te repente miseria quam nescies

12 sta cum incantatoribus tuis et cum multitudine maleficiorum tuorum in quibus laborasti ab adulescentia tua si forte quid prosit tibi aut si possis fieri fortior

13 defecisti in multitudine consiliorum tuorum stent et salvent te augures caeli qui contemplabantur sidera et supputabant menses ut ex eis adnuntiarent ventura tibi

14 ecce facti sunt quasi stipula ignis conbusit eos non liberabunt animam suam de manu flammae non sunt prunae quibus calefiant nec focus ut sedeant ad eum

15 sic facta sunt tibi in quibuscumque laboraveras negotiatores tui ab adulescentia tua unusquisque in via sua erraverunt non est qui salvet te