Davi deixa de matar Saul

1 Quando Saul voltou da luta contra os filisteus, soube que Davi estava na região deserta que fica perto da fonte de Gedi. 2 Então escolheu três mil dos melhores soldados de Israel e foi com eles procurar Davi e os seus homens a leste das Rochas dos Cabritos Selvagens. 3 Saul chegou a uma caverna junto de alguns currais de ovelhas, perto da estrada, e entrou ali para satisfazer as suas necessidades. Aconteceu que Davi e os seus homens estavam escondidos mais no fundo da caverna. 4 Então eles disseram a Davi:

— Esta é a sua oportunidade! O Senhor Deus disse que lhe entregaria o seu inimigo e que você poderia fazer com ele o que quisesse.

Então Davi se arrastou de mansinho até onde estava Saul e cortou um pedaço da capa dele, sem que ele percebesse. 5 Mas aí a consciência de Davi começou a doer porque ele havia cortado um pedaço da roupa de Saul. 6 Então disse aos seus homens:

— O Senhor Deus me livre de fazer algum mal ao meu senhor, que ele escolheu como rei! Eu não devo atacá-lo de jeito nenhum porque ele é o rei escolhido pelo Senhor.

7 Assim Davi convenceu os seus homens de que eles não deviam atacar Saul.

Então Saul levantou-se, saiu da caverna e seguiu o seu caminho. 8 Davi saiu atrás dele e gritou:

— Rei Saul!

Ele virou-se, e Davi, em sinal de respeito, se ajoelhou e encostou o rosto no chão. 9 Então disse:

— Por que é que o senhor dá atenção às pessoas que dizem que eu quero prejudicá-lo? 10 O senhor pode ver por si mesmo que hoje na caverna o Senhor Deus o entregou a mim. Alguns me disseram que o matasse, mas eu não quis fazer isso. E disse que não levantaria um dedo contra o senhor, pois o Senhor o escolheu para ser rei. 11 Veja, meu pai, veja o pedaço da sua capa que está na minha mão! Eu cortei o pano, mas não matei o senhor. Isso prova que eu não penso em me revoltar contra o senhor, nem em fazer-lhe nenhum mal. Eu sabia muito bem que o senhor está procurando me matar, mas mesmo assim eu não o ataquei! 12 Que o Senhor julgue qual de nós dois está errado! E que ele castigue o senhor pelo que fez contra mim, pois eu não vou atacá-lo de jeito nenhum! 13 Como diz o velho ditado: "O mal vem dos maus." Mas eu não lhe farei nenhum mal. 14 Vejam o que o rei de Israel está tentando matar! Vejam só o que ele está caçando: um cachorro morto, uma pulga! 15 O Senhor Deus vai julgar e decidir qual de nós dois está errado. Que ele me julgue, me defenda e me livre do senhor!

16 Quando Davi acabou de falar, Saul disse:

— É você mesmo, meu filho Davi?

E Saul começou a chorar. 17 Então disse a Davi:

— Você está certo, e eu estou errado. Você tem sido muito bom para mim enquanto que eu lhe tenho feito muito mal. 18 Hoje você mostrou o quanto é bom para mim, pois não me matou, embora o Senhor me tivesse entregado a você. 19 Será que alguém, depois de pegar o seu inimigo, o deixa ir embora são e salvo? Que o Senhor o abençoe pelo que você fez por mim hoje! 20 Agora estou certo de que você será rei de Israel e de que durante o seu governo o reino continuará firme. 21 Mas jure em nome do Senhor que você não acabará com os meus descendentes, e assim o meu nome e o nome da minha família não serão esquecidos.

22 E Davi jurou.

Então Saul foi para casa, e Davi e os seus homens voltaram para a fortaleza.

1 וַיַּעַל דָּוִד מִשָּׁם וַיֵּשֶׁב בִּמְצָדוֹת עֵֽין ־ גֶּֽדִי ׃

2 וַיְהִי כַּֽאֲשֶׁר שָׁב שָׁאוּל מֵאַחֲרֵי פְּלִשְׁתִּים וַיַּגִּדוּ לוֹ לֵאמֹר הִנֵּה דָוִד בְּמִדְבַּר עֵין גֶּֽדִי ׃ ס

3 וַיִּקַּח שָׁאוּל שְׁלֹשֶׁת אֲלָפִים אִישׁ בָּחוּר מִכָּל ־ יִשְׂרָאֵלוַיֵּלֶךְלְבַקֵּשׁאֶת ־ דָּוִדוַֽאֲנָשָׁיועַל ־ פְּנֵיצוּרֵיהַיְּעֵלִֽים ׃

4 וַיָּבֹא אֶל ־ גִּדְרוֹתהַצֹּאןעַל ־ הַדֶּרֶךְוְשָׁםמְעָרָהוַיָּבֹאשָׁאוּללְהָסֵךְאֶת ־ רַגְלָיווְדָוִדוַאֲנָשָׁיובְּיַרְכְּתֵיהַמְּעָרָהיֹשְׁבִֽים ׃

5 וַיֹּאמְרוּ אַנְשֵׁי דָוִד אֵלָיו הִנֵּה הַיּוֹם אֲ‍ֽשֶׁר ־ אָמַריְהוָהאֵלֶיךָהִנֵּהאָנֹכִינֹתֵןאֶת ־ איביךבְּיָדֶךָוְעָשִׂיתָלּוֹכַּאֲשֶׁריִטַבבְּעֵינֶיךָוַיָּקָםדָּוִדוַיִּכְרֹתאֶת ־ כְּנַֽף ־ הַמְּעִילאֲשֶׁר ־ לְשָׁאוּלבַּלָּֽט ׃

6 וַֽיְהִי אַֽחֲרֵי ־ כֵןוַיַּךְלֵב ־ דָּוִדאֹתוֹעַלאֲשֶׁרכָּרַתאֶת ־ כָּנָףאֲשֶׁרלְשָׁאֽוּל ׃ ס

7 וַיֹּאמֶר לַאֲנָשָׁיו חָלִילָה לִּי מֵֽיהוָה אִם ־ אֶעֱשֶׂהאֶת ־ הַדָּבָרהַזֶּהלַֽאדֹנִילִמְשִׁיחַיְהוָהלִשְׁלֹחַיָדִיבּוֹכִּֽי ־ מְשִׁיחַיְהוָההֽוּא ׃

8 וַיְשַׁסַּע דָּוִד אֶת ־ אֲנָשָׁיובַּדְּבָרִיםוְלֹאנְתָנָםלָקוּםאֶל ־ שָׁאוּלוְשָׁאוּלקָםמֵהַמְּעָרָהוַיֵּלֶךְבַּדָּֽרֶךְ ׃ ס

9 וַיָּקָם דָּוִד אַחֲרֵי ־ כֵןוַיֵּצֵאמן ־ המערהוַיִּקְרָאאַֽחֲרֵי ־ שָׁאוּללֵאמֹראֲדֹנִיהַמֶּלֶךְוַיַּבֵּטשָׁאוּלאַֽחֲרָיווַיִּקֹּדדָּוִדאַפַּיִםאַרְצָהוַיִּשְׁתָּֽחוּ ׃ ס

10 וַיֹּאמֶר דָּוִד לְשָׁאוּל לָמָּה תִשְׁמַע אֶת ־ דִּבְרֵיאָדָםלֵאמֹרהִנֵּהדָוִדמְבַקֵּשׁרָעָתֶֽךָ ׃

11 הִנֵּה הַיּוֹם הַזֶּה רָאוּ עֵינֶיךָ אֵת אֲשֶׁר ־ נְתָנְךָיְהוָה ׀ הַיּוֹם ׀ בְּיָדִיבַּמְּעָרָהוְאָמַרלַהֲרָגֲךָוַתָּחָסעָלֶיךָוָאֹמַרלֹא ־ אֶשְׁלַחיָדִיבַּֽאדֹנִיכִּי ־ מְשִׁיחַיְהוָההֽוּא ׃

12 וְאָבִי רְאֵה גַּם רְאֵה אֶת ־ כְּנַףמְעִילְךָבְּיָדִיכִּיבְּכָרְתִיאֶת ־ כְּנַףמְעִֽילְךָוְלֹאהֲרַגְתִּיךָדַּעוּרְאֵהכִּיאֵיןבְּיָדִירָעָהוָפֶשַׁעוְלֹא ־ חָטָאתִילָךְוְאַתָּהצֹדֶהאֶת ־ נַפְשִׁילְקַחְתָּֽהּ ׃

13 יִשְׁפֹּט יְהוָה בֵּינִי וּבֵינֶךָ וּנְקָמַנִי יְהוָה מִמֶּךָּ וְיָדִי לֹא תִֽהְיֶה ־ בָּֽךְ ׃

14 כַּאֲשֶׁר יֹאמַר מְשַׁל הַקַּדְמֹנִי מֵרְשָׁעִים יֵצֵא רֶשַׁע וְיָדִי לֹא תִֽהְיֶה ־ בָּֽךְ ׃

15 אַחֲרֵי מִי יָצָא מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל אַחֲרֵי מִי אַתָּה רֹדֵף אַֽחֲרֵי כֶּלֶב מֵת אַחֲרֵי פַּרְעֹשׁ אֶחָֽד ׃

16 וְהָיָה יְהוָה לְדַיָּן וְשָׁפַט בֵּינִי וּבֵינֶךָ וְיֵרֶא וְיָרֵב אֶת ־ רִיבִיוְיִשְׁפְּטֵנִימִיָּדֶֽךָ ׃ פ

17 וַיְהִי ׀ כְּכַלּוֹתדָּוִדלְדַבֵּראֶת ־ הַדְּבָרִיםהָאֵלֶּהאֶל ־ שָׁאוּלוַיֹּאמֶרשָׁאוּלהֲקֹלְךָזֶהבְּנִידָוִדוַיִּשָּׂאשָׁאוּלקֹלוֹוַיֵּֽבְךְּ ׃

18 וַיֹּאמֶר אֶל ־ דָּוִדצַדִּיקאַתָּהמִמֶּנִּיכִּיאַתָּהגְּמַלְתַּנִיהַטּוֹבָהוַאֲנִיגְּמַלְתִּיךָהָרָעָֽה ׃

19 ואת הִגַּדְתָּ הַיּוֹם אֵת אֲשֶׁר ־ עָשִׂיתָהאִתִּיטוֹבָהאֵתאֲשֶׁרסִגְּרַנִייְהוָהבְּיָדְךָוְלֹאהֲרַגְתָּֽנִי ׃

20 וְכִֽי ־ יִמְצָאאִישׁאֶת ־ אֹיְבוֹוְשִׁלְּחוֹבְּדֶרֶךְטוֹבָהוַֽיהוָהיְשַׁלֶּמְךָטוֹבָהתַּחַתהַיּוֹםהַזֶּהאֲשֶׁרעָשִׂיתָהלִֽי ׃

21 וְעַתָּה הִנֵּה יָדַעְתִּי כִּי מָלֹךְ תִּמְלוֹךְ וְקָמָה בְּיָדְךָ מַמְלֶכֶת יִשְׂרָאֵֽל ׃

22 וְעַתָּה הִשָּׁבְעָה לִּי בַּֽיהוָה אִם ־ תַּכְרִיתאֶת ־ זַרְעִיאַֽחֲרָיוְאִם ־ תַּשְׁמִידאֶת ־ שְׁמִימִבֵּיתאָבִֽי ׃ וַיִּשָּׁבַעדָּוִדלְשָׁאוּלוַיֵּלֶךְשָׁאוּלאֶל ־ בֵּיתוֹוְדָוִדוַֽאֲנָשָׁיועָלוּעַל ־ הַמְּצוּדָֽה ׃ פ