Os filisteus tomam a arca da aliança

1 Naqueles dias o povo de Israel foi lutar contra os filisteus. Os israelitas acamparam em Ebenézer, e os filisteus, em Afeca. 2 Os filisteus se aprontaram e entraram na luta. Eles venceram os israelitas, matando no campo de batalha mais ou menos quatro mil soldados. 3 Quando aqueles que tinham escapado voltaram ao acampamento, os líderes do povo de Israel disseram:

— Por que é que o Senhor Deus deixou que os filisteus nos vencessem hoje? Vamos trazer de Siló para cá a arca da aliança, para que assim o Senhor esteja no meio de nós e nos salve dos nossos inimigos.

4 Então mandaram mensageiros a Siló para trazerem a arca da aliança do Senhor Todo-Poderoso, que se assenta no seu trono entre os querubins. E Hofni e Fineias, os dois filhos de Eli, vieram junto com a arca.

5 Quando a arca chegou, os israelitas gritaram tão alto, que a terra tremeu. 6 Os filisteus ouviram os gritos e disseram:

— Escutem esses gritos no acampamento dos hebreus. O que será que aconteceu?

Quando souberam que a arca da aliança do Senhor havia chegado ao acampamento hebreu, 7 os filisteus ficaram com medo e disseram:

— Um deus chegou ao acampamento dos israelitas! Ai de nós! Nunca aconteceu uma coisa assim! 8 Ai de nós! Quem poderá nos salvar destes poderosos deuses? São os deuses que atacaram os egípcios com todo tipo de pragas, no deserto. 9 Sejam corajosos, filisteus! Lutem como homens ou seremos escravos dos hebreus, como eles já foram nossos escravos. Lutem como homens!

10 Assim os filisteus lutaram. Os israelitas foram vencidos e fugiram correndo para as suas casas. E houve uma grande matança: trinta mil israelitas foram mortos. 11 Então os filisteus tomaram a arca de Deus, e Hofni e Fineias, os filhos de Eli, foram mortos.

A morte de Eli

12 Um homem da tribo de Benjamim correu desde o campo de batalha até Siló e chegou lá no mesmo dia. Para mostrar a sua tristeza, ele havia rasgado as suas roupas e posto terra na cabeça. 13 Eli estava sentado numa cadeira, perto da estrada, esperando. Ele estava muito preocupado com a arca da aliança. Quando o homem deu a notícia, toda a gente da cidade ficou apavorada e começou a chorar alto. 14 Eli ouviu os gritos e perguntou:

— Que barulho é esse?

Então o homem correu para contar as notícias a Eli. 15 Eli estava com noventa e oito anos e completamente cego. 16 O homem disse:

— Eu fugi da batalha e hoje mesmo vim correndo de lá até aqui.

— O que aconteceu, meu filho? — perguntou Eli.

17 — O povo de Israel fugiu dos filisteus! — respondeu o mensageiro. — Foi uma terrível derrota para nós. Além de tudo, os seus filhos Hofni e Fineias foram mortos, e os filisteus tomaram a arca da aliança.

18 Quando ouviu falar na arca, Eli caiu da cadeira para trás, perto do portão da cidade. Ele estava muito velho e gordo. Por isso, quando caiu, quebrou o pescoço e morreu.

Eli foi o líder do povo de Israel quarenta anos.

A morte da mulher de Fineias

19 A nora de Eli, a mulher de Fineias, estava grávida e já quase na época de ter a criança. Quando ela soube que a arca de Deus havia sido tomada e que o seu sogro e o seu marido tinham morrido, começou a ter as dores de parto e deu à luz. 20 Ela estava morrendo, mas as mulheres que a ajudavam disseram:

— Tenha coragem! Você ganhou um filho.

Ela não se interessou e não respondeu. 21 Mas deu ao menino o nome de Icabô , explicando: "A glória saiu de Israel." Disse isso, falando da tomada da arca de Deus e da morte do seu sogro e do seu marido. 22 Ela disse:

— A glória saiu de Israel, pois a arca de Deus foi tomada pelos nossos inimigos.

1 וַיְהִי דְבַר ־ שְׁמוּאֵללְכָל ־ יִשְׂרָאֵלוַיֵּצֵאיִשְׂרָאֵללִקְרַאתפְּלִשְׁתִּיםלַמִּלְחָמָהוַֽיַּחֲנוּעַל ־ הָאֶבֶןהָעֵזֶרוּפְלִשְׁתִּיםחָנוּבַאֲפֵֽק ׃

2 וַיַּעַרְכוּ פְלִשְׁתִּים לִקְרַאת יִשְׂרָאֵל וַתִּטֹּשׁ הַמִּלְחָמָה וַיִּנָּגֶף יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי פְלִשְׁתִּים וַיַּכּוּ בַמַּֽעֲרָכָה בַּשָּׂדֶה כְּאַרְבַּעַת אֲלָפִים אִֽישׁ ׃

3 וַיָּבֹא הָעָם אֶל ־ הַֽמַּחֲנֶהוַיֹּֽאמְרוּזִקְנֵייִשְׂרָאֵללָמָּהנְגָפָנוּיְהוָההַיּוֹםלִפְנֵיפְלִשְׁתִּיםנִקְחָהאֵלֵינוּמִשִּׁלֹהאֶת ־ אֲרוֹןבְּרִיתיְהוָהוְיָבֹאבְקִרְבֵּנוּוְיֹשִׁעֵנוּמִכַּףאֹיְבֵֽינוּ ׃

4 וַיִּשְׁלַח הָעָם שִׁלֹה וַיִּשְׂאוּ מִשָּׁם אֵת אֲרוֹן בְּרִית ־ יְהוָהצְבָאוֹתיֹשֵׁבהַכְּרֻבִיםוְשָׁםשְׁנֵיבְנֵֽי ־ עֵלִיעִם ־ אֲרוֹןבְּרִיתהָאֱלֹהִיםחָפְנִיוּפִֽינְחָֽס ׃

5 וַיְהִי כְּבוֹא אֲרוֹן בְּרִית ־ יְהוָהאֶל ־ הַֽמַּחֲנֶהוַיָּרִעוּכָל ־ יִשְׂרָאֵלתְּרוּעָהגְדוֹלָהוַתֵּהֹםהָאָֽרֶץ ׃

6 וַיִּשְׁמְעוּ פְלִשְׁתִּים אֶת ־ קוֹלהַתְּרוּעָהוַיֹּאמְרוּמֶהקוֹלהַתְּרוּעָההַגְּדוֹלָההַזֹּאתבְּמַחֲנֵההָעִבְרִיםוַיֵּדְעוּכִּיאֲרוֹןיְהוָהבָּאאֶל ־ הַֽמַּחֲנֶֽה ׃

7 וַיִּֽרְאוּ הַפְּלִשְׁתִּים כִּי אָמְרוּ בָּא אֱלֹהִים אֶל ־ הַֽמַּחֲנֶהוַיֹּאמְרוּאוֹילָנוּכִּילֹאהָיְתָהכָּזֹאתאֶתְמוֹלשִׁלְשֹֽׁם ׃

8 אוֹי לָנוּ מִי יַצִּילֵנוּ מִיַּד הָאֱלֹהִים הָאַדִּירִים הָאֵלֶּה אֵלֶּה הֵם הָאֱלֹהִים הַמַּכִּים אֶת ־ מִצְרַיִםבְּכָל ־ מַכָּהבַּמִּדְבָּֽר ׃

9 הִֽתְחַזְּקוּ וִֽהְיוּ לַֽאֲנָשִׁים פְּלִשְׁתִּים פֶּן תַּעַבְדוּ לָעִבְרִים כַּאֲשֶׁר עָבְדוּ לָכֶם וִהְיִיתֶם לַאֲנָשִׁים וְנִלְחַמְתֶּֽם ׃

10 וַיִּלָּחֲמוּ פְלִשְׁתִּים וַיִּנָּגֶף יִשְׂרָאֵל וַיָּנֻסוּ אִישׁ לְאֹהָלָיו וַתְּהִי הַמַּכָּה גְּדוֹלָה מְאֹד וַיִּפֹּל מִיִּשְׂרָאֵל שְׁלֹשִׁים אֶלֶף רַגְלִֽי ׃

11 וַאֲרוֹן אֱלֹהִים נִלְקָח וּשְׁנֵי בְנֵֽי ־ עֵלִימֵתוּחָפְנִיוּפִֽינְחָֽס ׃

12 וַיָּרָץ אִישׁ ־ בִּנְיָמִןמֵהַמַּעֲרָכָהוַיָּבֹאשִׁלֹהבַּיּוֹםהַהוּאוּמַדָּיוקְרֻעִיםוַאֲדָמָהעַל ־ רֹאשֽׁוֹ ׃

13 וַיָּבוֹא וְהִנֵּה עֵלִי יֹשֵׁב עַֽל ־ הַכִּסֵּאיךדֶּרֶךְמְצַפֶּהכִּֽי ־ הָיָהלִבּוֹחָרֵדעַלאֲרוֹןהָאֱלֹהִיםוְהָאִישׁבָּאלְהַגִּידבָּעִירוַתִּזְעַקכָּל ־ הָעִֽיר ׃

14 וַיִּשְׁמַע עֵלִי אֶת ־ קוֹלהַצְּעָקָהוַיֹּאמֶרמֶהקוֹלהֶהָמוֹןהַזֶּהוְהָאִישׁמִהַרוַיָּבֹאוַיַּגֵּדלְעֵלִֽי ׃

15 וְעֵלִי בֶּן ־ תִּשְׁעִיםוּשְׁמֹנֶהשָׁנָהוְעֵינָיוקָמָהוְלֹאיָכוֹללִרְאֽוֹת ׃

16 וַיֹּאמֶר הָאִישׁ אֶל ־ עֵלִיאָֽנֹכִיהַבָּאמִן ־ הַמַּעֲרָכָהוַאֲנִימִן ־ הַמַּעֲרָכָהנַסְתִּיהַיּוֹםוַיֹּאמֶרמֶֽה ־ הָיָההַדָּבָרבְּנִֽי ׃

17 וַיַּעַן הַֽמְבַשֵּׂר וַיֹּאמֶר נָס יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי פְלִשְׁתִּים וְגַם מַגֵּפָה גְדוֹלָה הָיְתָה בָעָם וְגַם ־ שְׁנֵיבָנֶיךָמֵתוּחָפְנִיוּפִינְחָסוַאֲרוֹןהָאֱלֹהִיםנִלְקָֽחָה ׃ פ

18 וַיְהִי כְּהַזְכִּירוֹ ׀ אֶת ־ אֲרוֹןהָאֱלֹהִיםוַיִּפֹּלמֵֽעַל ־ הַכִּסֵּאאֲחֹרַנִּיתבְּעַד ׀ יַדהַשַּׁעַרוַתִּשָּׁבֵרמַפְרַקְתּוֹוַיָּמֹתכִּֽי ־ זָקֵןהָאִישׁוְכָבֵדוְהוּאשָׁפַטאֶת ־ יִשְׂרָאֵלאַרְבָּעִיםשָׁנָֽה ׃

19 וְכַלָּתוֹ אֵֽשֶׁת ־ פִּינְחָסהָרָהלָלַתוַתִּשְׁמַעאֶת ־ הַשְּׁמֻעָהאֶל ־ הִלָּקַחאֲרוֹןהָאֱלֹהִיםוּמֵתחָמִיהָוְאִישָׁהּוַתִּכְרַעוַתֵּלֶדכִּֽי ־ נֶהֶפְכוּעָלֶיהָצִרֶֽיהָ ׃

20 וּכְעֵת מוּתָהּ וַתְּדַבֵּרְנָה הַנִּצָּבוֹת עָלֶיהָ אַל ־ תִּֽירְאִיכִּיבֵןיָלָדְתְּוְלֹאעָנְתָהוְלֹא ־ שָׁתָהלִבָּֽהּ ׃

21 וַתִּקְרָא לַנַּעַר אִֽי ־ כָבוֹדלֵאמֹרגָּלָהכָבוֹדמִיִּשְׂרָאֵלאֶל ־ הִלָּקַחאֲרוֹןהָאֱלֹהִיםוְאֶל ־ חָמִיהָוְאִישָֽׁהּ ׃

22 וַתֹּאמֶר גָּלָה כָבוֹד מִיִּשְׂרָאֵל כִּי נִלְקַח אֲרוֹן הָאֱלֹהִֽים ׃ פ