1 Tacken HERREN, åkallen hans namn, gören hans gärningar kunniga bland folken.

2 Sjungen till hans ära, lovsägen honom, talen om alla hans under.

3 Berömmen eder av hans heliga namn; glädje sig av hjärtat de som söka HERREN.

4 Frågen efter HERREN och hans makt, söken hans ansikte beständigt.

5 Tänken på de underbara verk som han har gjort, på hans under och hans muns domar,

6 I Abrahams, hans tjänares, säd, I Jakobs barn, hans utvalda.

7 Han är HERREN, vår Gud; över hela jorden gå hans domar.

8 Han tänker evinnerligen på sitt förbund, intill tusen släkten på vad han har stadgat,

9 på det förbund han slöt med Abraham och på sin ed till Isak.

10 Han fastställde det för Jakob till en stadga, för Israel till ett evigt förbund;

11 han sade: »Åt dig vill jag giva Kanaans land, det skall bliva eder arvedels lott.»

12 Då voro de ännu en liten hop, de voro ringa och främlingar därinne.

13 Och de vandrade åstad ifrån folk till folk, ifrån ett rike bort till ett annat.

14 Han tillstadde ingen att göra dem skada, han straffade konungar för deras skull:

15 »Kommen icke vid mina smorda, och gören ej mina profeter något ont.»

16 Och när han bjöd hungersnöd komma över landet och fördärvade allt deras livsuppehälle,

17 då sände han åstad en man framför dem: Josef blev såld till träl.

18 Man slog hans fötter i bojor, i järn fick han ligga fjättrad,

19 till den tid då hans ord uppfylldes, då HERRENS tal bevisade hans oskuld.

20 Då sände konungen och lät släppa honom lös, folkens behärskare gav honom fri.

21 Han satte honom till herre över sitt hus, till att råda över all hans egendom;

22 han skulle binda hans furstar efter sin vilja och lära hans äldste vishet.

23 Och Israel kom till Egypten, Jakob blev en gäst i Hams land.

24 Och HERREN gjorde sitt folk mycket fruktsamt och mäktigare än dess ovänner voro,

25 de vilkas hjärtan han vände till att hata hans folk, till att lägga onda råd mot hans tjänare.

26 Han sände Mose, sin tjänare, och Aron, som han hade utvalt.

27 De gjorde hans tecken ibland dem och under i Hams land.

28 Han sände mörker och lät allt bliva mörkt; och de stodo icke emot hans ord.

29 Han förvandlade deras vatten till blod och lät så deras fiskar dö.

30 Deras land kom att vimla av paddor, ända in i deras konungars kamrar.

31 Han bjöd, och flugsvärmar kommo, mygg i hela deras land.

32 Han gav dem hagel för regn, eldslågor sände han i deras land.

33 Och han slog deras vinträd och fikonträd och bröt sönder träden i deras land.

34 Han bjöd, och gräshoppor kommo, och gräsmaskar i tallös mängd.

35 De åto upp alla örter i deras land, de åto upp frukten på deras mark.

36 Och han slog allt förstfött i deras land, förstlingen av all deras kraft.

37 Så förde han dem ut, med silver och guld, och i hans stammar var ingen som stapplade.

38 Egyptierna gladde sig, när de drogo ut; ty förskräckelse för Israel hade fallit över dem.

39 Han bredde ut ett moln till skygd, och en eld för att lysa om natten.

40 De begärde, då lät han vaktlar komma, och med bröd från himmelen mättade han dem.

41 Han öppnade klippan, och vatten flödade; det gick genom öknen såsom en ström.

42 Ty han tänkte på sitt heliga ord, på sin tjänare Abraham.

43 Så förde han ut sitt folk med fröjd, med jubel dem som han hade utvalt.

44 Han gav åt dem hedningarnas länder, och folkens förvärv fingo de till besittning,

45 för att de skulle hålla hans stadgar och taga hans lagar i akt. Halleluja!

1 Gloru la Eternulon, voku Lian nomon; Sciigu inter la popoloj Liajn farojn.

2 Kantu al Li, muziku al Li; Parolu pri ĉiuj Liaj mirakloj.

3 Laŭdu Lian sanktan nomon; Ĝoju la koro de tiuj, kiuj serĉas la Eternulon.

4 Turnu vin al la Eternulo kaj al Lia potenco; Serĉu ĉiam Lian vizaĝon.

5 Memoru Liajn miraklojn, kiujn Li faris, Liajn signomiraklojn kaj la juĝojn de Lia buŝo;

6 Vi, semo de Abraham, Lia sklavo, Filoj de Jakob, Liaj elektitoj.

7 Li estas la Eternulo, nia Dio; Sur la tuta tero estas Liaj juĝoj.

8 Li memoras eterne Sian interligon, La vorton, kiun Li testamentis por mil generacioj,

9 Kiun Li interkonsentis kun Abraham Kaj ĵuris al Isaak.

10 Li metis ĝin por Jakob kiel leĝon, Por Izrael kiel eternan interligon,

11 Dirante:Al vi Mi donos la landon Kanaanan Kiel vian parton heredan.

12 Kiam ili estis malgrandnombraj, Malmultaj, kaj fremduloj en ĝi,

13 Kaj ili iradis de popolo al popolo, El unu regno al alia gento,

14 Tiam Li al neniu permesis premi ilin, Kaj Li punis pro ili reĝojn, dirante:

15 Ne tuŝu Miajn sanktoleitojn, Kaj al Miaj profetoj ne faru malbonon.

16 Kaj Li sendis malsaton en la landon, Rompis ĉion, kio portis panon.

17 Li sendis antaŭ ili homon: Jozef estis vendita kiel sklavo.

18 Oni enpremis liajn piedojn en katenojn, Fero ŝarĝis lian korpon,

19 Ĝis la tempo, kiam venis Lia vorto; La parolo de la Eternulo lin elprovis.

20 Reĝo sendis kaj malligis lin, Reganto super popoloj liberigis lin;

21 Li faris lin sinjoro super lia domo Kaj reganto super lia tuta havo,

22 Ke li submetu al si liajn eminentulojn Kaj saĝigu liajn maljunulojn.

23 Kaj Izrael venis en Egiptujon, Kaj Jakob enmigris en la landon de Ĥam.

24 Kaj Li tre kreskigis Sian popolon, Kaj faris ĝin pli forta ol ĝiaj malamikoj.

25 Li malĝustigis ilian koron, Ke ili ekmalamis Lian popolon, ekruzis kontraŭ Liaj sklavoj.

26 Li sendis Moseon, Sian sklavon, Kaj Aaronon, kiun Li elektis.

27 Ili faris inter ili Liajn pruvosignojn Kaj miraklojn en la lando de Ĥam.

28 Li sendis mallumon kaj mallumigis; Kaj ili ne atentis Liajn vortojn.

29 Li ŝanĝis ilian akvon en sangon, Kaj senvivigis iliajn fiŝojn.

30 Ilia tero eksvarmigis ranojn, En la ĉambroj de iliaj reĝoj.

31 Li diris, kaj venis fiinsektoj, Pedikoj en ĉiuj iliaj regionoj.

32 Antataŭ pluvo Li donis al ili hajlon, Flamantan fajron en ilia lando.

33 Li batis iliajn vinbertrunkojn kaj iliajn figarbojn, Kaj rompis la arbojn en iliaj limoj.

34 Li diris, kaj venis akridoj kaj skaraboj sennombraj

35 Kaj formanĝis la tutan herbon en ilia lando Kaj formanĝis la produktojn de ilia tero.

36 Kaj Li mortigis ĉiujn unuenaskitojn en ilia lando, La komencaĵojn de ĉiuj iliaj fortoj.

37 Sed ilin Li elkondukis kun arĝento kaj oro, Kaj en iliaj triboj estis neniu kadukulo.

38 Ĝojis Egiptujo, kiam ili eliris, Ĉar atakis ĝin timo antaŭ ili.

39 Li etendis nubon, kiel kovron; Kaj fajron, por ke ĝi lumu en la nokto.

40 Ili petis, kaj Li sendis koturnojn, Kaj per pano ĉiela Li ilin satigis.

41 Li malfermis rokon, Kaj ekfluis akvo kaj ekiris kiel rivero en la dezerto.

42 Ĉar Li memoris Sian sanktan vorton Al Abraham, Sia sklavo.

43 Kaj Li elkondukis Sian popolon en ĝojo, Siajn elektitojn kun kantado.

44 Kaj Li donis al ili la landojn de popoloj, Kaj la laboron de gentoj ili heredis;

45 Por ke ili plenumu Liajn leĝojn Kaj konservu Liajn instruojn. Haleluja!