1 För sångmästaren; en sång, en psalm. Höjen jubel till Gud, alla länder;

2 lovsjungen hans namns ära, given honom ära och pris.

3 Sägen till Gud: Huru underbara äro icke dina gärningar! För din stora makts skull visa dina fiender dig underdånighet.

4 Alla länder skola tillbedja och lovsjunga dig; de skola lovsjunga ditt namn. Sela.

5 Kommen och sen vad Gud har gjort; underbara äro hans gärningar mot människors barn.

6 Han förvandlade havet till torrt land; till fots gingo de genom floden; då gladdes vi över honom.

7 Genom sin makt råder han evinnerligen, hans ögon giva akt på hedningarna; de gensträviga må icke förhäva sig. Sela.

8 Prisen, I folk, vår Gud, och låten hans lov ljuda högt;

9 ty han har beskärt liv åt vår själ och har icke låtit vår fot vackla.

10 Ty väl prövade de oss, o Gud, du luttrade oss, såsom silver luttras;

11 du förde oss in i fängelse, du lade en tung börda på vår rygg;

12 du lät människor fara fram över vårt huvud, vi måste gå genom eld och vatten. Men du har fört oss ut och vederkvickt oss.

13 Så kommer jag då till ditt hus med brännoffer, jag vill infria mina löften till dig,

14 dem till vilka mina låppar öppnade sig, och som min mun uttalade i min nöd.

15 Brännoffer av feta får vill jag frambära åt dig, med offerånga av vädurar; jag vill offra både tjurar och bockar. Sela.

16 Kommen och hören, så vill jag förtälja för eder, I alla som frukten Gud, vad han har gjort mot min själ.

17 Till honom ropade jag med min mun, och lovsång var redan på min tunga.

18 Om jag hade förehaft något orätt i mitt hjärta, så skulle Herren icke höra mig.

19 Men Gud har hört mig, han har aktat på mitt bönerop.

20 Lovad vare Gud, som icke har förkastat min bön eller vänt ifrån mig sin nåd!

1 Al la ĥorestro. Kanto-psalmo. Ĝoje kriu al Dio tuta la tero.

2 Muziku la gloron de Lia nomo, Faru honoron al Lia gloro.

3 Diru al Dio:Kiel timindaj estas Viaj faroj! Pro Via granda forto kaŝiĝas antaŭ Vi Viaj malamikoj.

4 La tuta tero kliniĝas antaŭ Vi kaj kantas al Vi, Kantas Vian nomon. Sela.

5 Venu, kaj rigardu la farojn de Dio, Kiu estas timinda pro Siaj faroj inter la homidoj.

6 Li faris el maro sekan teron; Riveron oni transpaŝis piede; Tie ni ĝojis pro Li.

7 Li regas per Sia potenco eterne; Liaj okuloj rigardas la popolojn; La ribelantoj ne leviĝu. Sela.

8 Laŭdu, ho popoloj, nian Dion, Kaj laŭte aŭdigu Lian gloron.

9 Li donis vivon al nia animo, Kaj ne lasis falŝanceliĝi nian piedon.

10 Ĉar Vi esploris nin, ho Dio; Vi refandis nin, kiel oni refandas arĝenton.

11 Vi enirigis nin en kaptilon, Vi metis ŝarĝon sur niajn lumbojn;

12 Vi rajdigis homojn sur niaj kapoj; Ni trapasis fajron kaj akvon, Sed Vi elirigis nin en bonstaton.

13 Mi eniros en Vian domon kun bruloferoj; Mi plenumos al Vi miajn promesojn,

14 Kiujn eligis miaj lipoj kaj elparolis mia buŝo, Kiam mi estis en premo.

15 Grasajn bruloferojn mi alportos al Vi kun fumo de virŝafoj; Mi oferos bovidojn kaj kaprojn. Sela.

16 Venu, aŭskultu, ĉiuj, kiuj timas Dion; Kaj mi rakontos, kion Li faris por mia animo.

17 Al Li mi vokis per mia buŝo, Kaj Lia glorado estis sub mia lango.

18 Se mi vidus maljustaĵon en mia koro, Mia Sinjoro min ne aŭskultus;

19 Sed Dio aŭskultis, Li atentis la voĉon de mia preĝo.

20 Glorata estu Dio, Kiu ne forpuŝis mian preĝon kaj ne rifuzis al mi Sian bonecon.