1 'n Onderwysing van Asaf. o God, waarom het U vir altyd verstoot? Waarom rook u toorn teen die skape van u weide?

2 Dink aan u vergadering wat U in die voortyd verwerf het, wat U verlos het om die stam van u erfdeel te wees, aan die berg Sion waar U op gewoon het.

3 Hef u voete op na die ewige puinhope: alles het die vyand in die heiligdom verniel.

4 U teëstanders het binne-in u vergaderplek gebrul; hulle het hul tekens as tekens gestel.

5 Dit lyk soos wanneer iemand byle omhoog hef in 'n digte plek bome.

6 En nou -- die houtsnywerk daarvan het hulle alles met byl en hamers stukkend geslaan.

7 Hulle het u heiligdom aan die brand gesteek; tot die grond toe het hulle die woonplek van u Naam ontheilig.

8 Hulle het in hul hart gesê: Laat ons hulle almal saam onderdruk! Hulle het al die vergaderplekke van God in die land verbrand.

9 Ons sien nie ons tekens nie; daar is geen profeet meer nie, en by ons is daar niemand wat weet hoe lank nie.

10 Hoe lank, o God, sal die teëstander smaad aandoen, sal die vyand u Naam vir altyd verag?

11 Waarom trek U u hand, ja, u regterhand, terug? Trek dit uit u boesem! Vernietig!

12 Nogtans is God my Koning van die voortyd af, wat verlossinge werk op die aarde.

13 U het deur u sterkte die see geklief; U het die koppe van die seemonsters op die waters verbreek.

14 U het die koppe van die Levi tan verbrysel; U het hom gegee as voedsel vir 'n volk -- vir woestyndiere.

15 U het fontein en stroom oopgeslaan; U het standhoudende riviere laat opdroog.

16 Aan U behoort die dag, aan U behoort ook die nag; U het hemelligte en son vasgestel.

17 U het al die grense van die aarde bepaal; somer en winter, U het hulle geformeer.

18 Dink hieraan: Die vyand het die HERE gesmaad, en 'n dwase volk het u Naam verag.

19 Gee aan die wilde diere die siel van u tortelduif nie oor nie; vergeet nie vir altyd die lewe van u ellendiges nie.

20 Aanskou die verbond, want die donker plekke van die land is vol wonings van geweld.

21 Laat die verdrukte nie beskaamd terugkom nie; laat die ellendige en behoeftige u Naam prys.

22 Staan op, o God, verdedig u saak; dink aan die smaad wat U die hele dag aangedoen word deur 'n dwaas.

23 Vergeet nie die geroep van u teëstanders nie -- die rumoer van u opstandige vyande, wat altyddeur opgaan!

1 〔 亞 薩 的 訓 誨 詩 。 〕   神 阿 、 你 為 何 永 遠 丟 棄 我 們 呢 . 你 為 何 向 你 草 場 的 羊 發 怒 如 煙 冒 出 呢 .

2 求 你 記 念 你 古 時 所 得 來 的 會 眾 、 就 是 你 所 贖 作 你 產 業 支 派 的 . 並 記 念 你 向 來 所 居 住 的 錫 安 山 。

3 求 你 舉 步 去 看 那 日 久 荒 涼 之 地 、 仇 敵 在 聖 所 中 所 行 的 一 切 惡 事 。

4 你 的 敵 人 在 你 會 中 吼 叫 . 他 們 豎 了 自 己 的 旗 為 記 號 。

5 他 們 好 像 人 揚 起 斧 子 、 砍 伐 林 中 的 樹 。

6 聖 所 中 一 切 雕 刻 的 、 他 們 現 在 用 斧 子 錘 子 打 壞 了 。

7 他 們 用 火 焚 燒 你 的 聖 所 、 褻 瀆 你 名 的 居 所 、 拆 毀 到 地 。

8 他 們 心 裡 說 、 我 們 要 盡 行 毀 滅 、 他 們 就 在 遍 地 把   神 的 會 所 都 燒 燬 了 。

9 我 們 不 見 我 們 的 標 幟 . 不 再 有 先 知 . 我 們 內 中 也 沒 有 人 知 道 這 災 禍 要 到 幾 時 呢 。

10   神 阿 、 敵 人 辱 罵 要 到 幾 時 呢 . 仇 敵 褻 瀆 你 的 名 、 要 到 永 遠 麼 .

11 你 為 甚 麼 縮 回 你 的 右 手 . 求 你 從 懷 中 伸 出 來 、 毀 滅 他 們 。

12   神 自 古 以 來 為 我 的 王 、 在 地 上 施 行 拯 救 。

13 你 曾 用 能 力 將 海 分 開 、 將 水 中 大 魚 的 頭 打 破 。

14 你 曾 砸 碎 鱷 魚 的 頭 、 把 他 給 曠 野 的 禽 獸 為 食 物 。 〔 禽 獸 原 文 作 民 〕

15 你 曾 分 裂 磐 石 、 水 便 成 了 溪 河 、 你 使 長 流 的 江 河 乾 了 。

16 白 晝 屬 你 、 黑 夜 也 屬 你 . 亮 光 和 日 頭 、 是 你 所 豫 備 的 。

17 地 的 一 切 疆 界 、 是 你 所 立 的 . 夏 天 和 冬 天 、 是 你 所 定 的 。

18 耶 和 華 阿 、 仇 敵 辱 罵 、 愚 頑 民 褻 瀆 了 你 的 名 、 求 你 記 念 這 事 。

19 不 要 將 你 斑 鳩 的 性 命 交 給 野 獸 . 不 要 永 遠 忘 記 你 困 苦 人 的 性 命 。

20 求 你 顧 念 所 立 的 約 . 因 為 地 上 黑 暗 之 處 、 都 滿 了 強 暴 的 居 所 。

21 不 要 叫 受 欺 壓 的 人 蒙 羞 回 去 . 要 叫 困 苦 窮 乏 的 人 讚 美 你 的 名 。

22   神 阿 、 求 你 起 來 、 為 自 己 伸 訴 . 要 記 念 愚 頑 人 怎 樣 終 日 辱 罵 你 。

23 不 要 忘 記 你 敵 人 的 聲 音 . 那 起 來 敵 你 之 人 的 喧 嘩 時 常 上 升 。