1 א ואולם--שמע-נא איוב מלי וכל-דברי האזינה br
2 ב הנה-נא פתחתי פי דברה לשוני בחכי br
3 ג ישר-לבי אמרי ודעת שפתי ברור מללו br
4 ד רוח-אל עשתני ונשמת שדי תחיני br
5 ה אם-תוכל השיבני ערכה לפני התיצבה br
6 ו הן-אני כפיך לאל מחמר קרצתי גם-אני br
7 ז הנה אמתי לא תבעתך ואכפי עליך לא-יכבד br
8 ח אך אמרת באזני וקול מלין אשמע br
9 ט זך אני בלי-פשע ח ף אנכי ולא עון לי br
10 י הן תנואות עלי ימצא יחשבני לאויב לו br
11 יא ישם בסד רגלי ישמר כל-ארחתי br
12 יב הן-זאת לא-צדקת אענך כי-ירבה אלוה מאנוש br
13 יג מדוע אליו ריבות כי כל-דבריו לא יענה br
14 יד כי-באחת ידבר-אל ובשתים לא ישורנה br
15 טו בחלום חזיון לילה--בנפל תרדמה על-אנשים בתנומות עלי משכב br
16 טז אז יגלה אזן אנשים ובמסרם יחתם br
17 יז להסיר אדם מעשה וגוה מגבר יכסה br
18 יח יחשך נפשו מני-שחת וחיתו מעבר בשלח br
19 יט והוכח במכאוב על-משכבו וריב (ורוב) עצמיו אתן br
20 כ וזהמתו חיתו לחם ונפשו מאכל תאוה br
21 כא יכל בשרו מראי ושפי (ושפו) עצמתיו לא ראו br
22 כב ותקרב לשחת נפשו וחיתו לממתים br
23 כג אם-יש עליו מלאך--מליץ אחד מני-אלף להגיד לאדם ישרו br
24 כד ויחננו--ויאמר פדעהו מרדת שחת מצאתי כפר br
25 כה רטפש בשרו מנער ישוב לימי עלומיו br
26 כו יעתר אל-אלוה וירצהו וירא פניו בתרועה br וישב לאנוש צדקתו br
27 כז ישר על-אנשים ויאמר חטאתי וישר העויתי ולא-שוה לי br
28 כח פדה נפשי (נפשו) מעבר בשחת וחיתי (וחיתו) באור תראה br
29 כט הן-כל-אלה יפעל-אל-- פעמים שלוש עם-גבר br
30 ל להשיב נפשו מני-שחת-- לאור באור החיים br
31 לא הקשב איוב שמע-לי החרש ואנכי אדבר br
32 לב אם-יש-מלין השיבני דבר כי-חפצתי צדקך br
33 לג אם-אין אתה שמע-לי החרש ואאלפך חכמה
1 Assim, na verdade, ó Jó, ouve as minhas razões, e dá ouvidos a todas as minhas palavras.
2 Eis que já abri a minha boca; já falou a minha língua debaixo do meu paladar.
3 As minhas razões provam a sinceridade do meu coração, e os meus lábios proferem o puro saber.
4 O Espírito de Deus me fez; e a inspiração do Todo-Poderoso me deu vida.
5 Se podes, responde-me, põe em ordem as tuas razões diante de mim, e apresenta-te.
6 Eis que vim de Deus, como tu; do barro também eu fui formado.
7 Eis que não te perturbará o meu terror, nem será pesada sobre ti a minha mão.
8 Na verdade tu falaste aos meus ouvidos; e eu ouvi a voz das tuas palavras. Dizias:
9 Limpo estou, sem transgressão; puro sou, e não tenho iniquidade.
10 Eis que procura pretexto contra mim, e me considera como seu inimigo.
11 Põe no tronco os meus pés, e observa todas as minhas veredas.
12 Eis que nisso não tens razão; eu te respondo; porque maior é Deus do que o homem.
13 Por que razão contendes com ele, sendo que não responde acerca de todos os seus feitos?
14 Antes Deus fala uma e duas vezes; porém ninguém atenta para isso.
15 Em sonho ou em visão noturna, quando cai sono profundo sobre os homens, e adormecem na cama.
16 Então o revela ao ouvido dos homens, e lhes sela a sua instrução,
17 Para apartar o homem daquilo que faz, e esconder do homem a soberba.
18 Para desviar a sua alma da cova, e a sua vida de passar pela espada.
19 Também na sua cama é castigado com dores; e com incessante contenda nos seus ossos;
20 De modo que a sua vida abomina até o pão, e a sua alma a comida apetitosa.
21 Desaparece a sua carne a olhos vistos, e os seus ossos, que não se viam, agora aparecem.
22 E a sua alma se vai chegando à cova, e a sua vida aos que trazem a morte.
23 Se com ele, pois, houver um mensageiro, um intérprete, um entre milhares, para declarar ao homem a sua retidão,
24 Então terá misericórdia dele, e lhe dirá: Livra-o, para que não desça à cova; já achei resgate.
25 Sua carne se reverdecerá mais do que era na mocidade, e tornará aos dias da sua juventude.
26 Deveras orará a Deus, o qual se agradará dele, e verá a sua face com júbilo, e restituirá ao homem a sua justiça.
27 Olhará para os homens, e se algum disser: Pequei, e perverti o direito, o que de nada me aproveitou.
28 Porém Deus livrou a minha alma de ir para a cova, e a minha vida verá a luz.
29 Eis que tudo isto é obra de Deus, duas e três vezes para com o homem,
30 Para desviar a sua alma da perdição, e o iluminar com a luz dos viventes.
31 Escuta, pois, ó Jó, ouve-me; cala-te, e eu falarei.
32 Se tens alguma coisa que dizer, responde-me; fala, porque desejo justificar-te.
33 Se não, escuta-me tu; cala-te, e ensinar-te-ei a sabedoria.