Continuação do sermão da montanha. Esmolas, oração, jejum

1 Guardai-vos de fazer a vossa esmola diante dos homens, para serdes vistos por eles; aliás, não tereis galardão junto de vosso Pai, que está nos céus.

2 Quando, pois, deres esmola, não faças tocar trombeta diante de ti, como fazem os hipócritas nas sinagogas e nas ruas, para serem glorificados pelos homens. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão. 3 Mas, quando tu deres esmola, não saiba a tua mão esquerda o que faz a tua direita, 4 para que a tua esmola seja dada ocultamente, e teu Pai, que vê em secreto, te recompensará publicamente.

5 E, quando orares, não sejas como os hipócritas, pois se comprazem em orar em pé nas sinagogas e às esquinas das ruas, para serem vistos pelos homens. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão. 6 Mas tu, quando orares, entra no teu aposento e, fechando a tua porta, ora a teu Pai, que vê o que está oculto; e teu Pai, que vê o que está oculto, te recompensará. 7 E, orando, não useis de vãs repetições, como os gentios, que pensam que, por muito falarem, serão ouvidos. 8 Não vos assemelheis, pois, a eles, porque vosso Pai sabe o que vos é necessário antes de vós lho pedirdes.

9 Portanto, vós orareis assim: Pai nosso, que estás nos céus, santificado seja o teu nome. 10 Venha o teu Reino. Seja feita a tua vontade, tanto na terra como no céu. 11 O pão nosso de cada dia dá-nos hoje. 12 Perdoa-nos as nossas dívidas, assim como nós perdoamos aos nossos devedores. 13 E não nos induzas à tentação, mas livra-nos do mal; porque teu é o Reino, e o poder, e a glória, para sempre. Amém! 14 Porque, se perdoardes aos homens as suas ofensas, também vosso Pai celestial vos perdoará a vós. 15 Se, porém, não perdoardes aos homens as suas ofensas, também vosso Pai vos não perdoará as vossas ofensas.

16 E, quando jejuardes, não vos mostreis contristados como os hipócritas, porque desfiguram o rosto, para que aos homens pareça que jejuam. Em verdade vos digo que já receberam o seu galardão. 17 Porém tu, quando jejuares, unge a cabeça e lava o rosto, 18 para não pareceres aos homens que jejuas, mas sim a teu Pai, que está oculto; e teu Pai, que vê o que está oculto, te recompensará.

O tesouro no céu. O olho puro. Os dois senhores. A ansiosa solicitude pela nossa vida

19 Não ajunteis tesouros na terra, onde a traça e a ferrugem tudo consomem, e onde os ladrões minam e roubam. 20 Mas ajuntai tesouros no céu, onde nem a traça nem a ferrugem consomem, e onde os ladrões não minam, nem roubam. 21 Porque onde estiver o vosso tesouro, aí estará também o vosso coração.

22 A candeia do corpo são os olhos; de sorte que, se os teus olhos forem bons, todo o teu corpo terá luz. 23 Se, porém, os teus olhos forem maus, o teu corpo será tenebroso. Se, portanto, a luz que em ti há são trevas, quão grandes serão tais trevas!

24 Ninguém pode servir a dois senhores, porque ou há de odiar um e amar o outro ou se dedicará a um e desprezará o outro. Não podeis servir a Deus e a Mamom.

25 Por isso, vos digo: não andeis cuidadosos quanto à vossa vida, pelo que haveis de comer ou pelo que haveis de beber; nem quanto ao vosso corpo, pelo que haveis de vestir. Não é a vida mais do que o mantimento, e o corpo, mais do que a vestimenta? 26 Olhai para as aves do céu, que não semeiam, nem segam, nem ajuntam em celeiros; e vosso Pai celestial as alimenta. Não tendes vós muito mais valor do que elas? 27 E qual de vós poderá, com todos os seus cuidados, acrescentar um côvado à sua estatura? 28 E, quanto ao vestuário, porque andais solícitos? Olhai para os lírios do campo, como eles crescem; não trabalham, nem fiam. 29 E eu vos digo que nem mesmo Salomão, em toda a sua glória, se vestiu como qualquer deles. 30 Pois, se Deus assim veste a erva do campo, que hoje existe e amanhã é lançada no forno, não vos vestirá muito mais a vós, homens de pequena fé? 31 Não andeis, pois, inquietos, dizendo: Que comeremos ou que beberemos ou com que nos vestiremos? 32 (Porque todas essas coisas os gentios procuram.) Decerto, vosso Pai celestial bem sabe que necessitais de todas essas coisas; 33 Mas buscai primeiro o Reino de Deus, e a sua justiça, e todas essas coisas vos serão acrescentadas.

34 Não vos inquieteis, pois, pelo dia de amanhã, porque o dia de amanhã cuidará de si mesmo. Basta a cada dia o seu mal.

1 Hän acht uf äira Fromm si, daß ihr des nit ebe den vor d Lit, um vu nene gsähne z wäre; ihr hän sunscht kei Lohn bi äirem Vada (Babbe) im Himmel.

2 Wenn dü drno Almose gibsch, sollsch dü`s nit vor dir herpäpere losse, we`s de Heuchla den in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un uf d Gasse, dmit sie vu d Lit globt wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.

3 Wenn dü aba Almose gibsch, so loß di linki Hand nit wisse, was di rechti macht,

4 dmit di Almose vuborge bliebt; un di Vada (Babbe), der s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

5 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit si we d Heuchla, de gern in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un an d Schtroßecke schtehn un bäte, dmit sie vu d Lit gsähne wäre. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.

6 Wenn dü aba bätesch, so gang in di Kämmerli un schleß di Dire zue un bät zue dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der in`s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

7 Un wenn ihr bäte den, sollt ihr nit viel plappere we d Heide; denn sie meine, sie wäre ghärt worde, wenn sie vieli Wort mache.

8 Drum solle ihr nä nit gliche. Denn aicha Vada (Babbe) weiß, was ihr bruche, bvor ihr nen bitte.

9 Drum sollt ihr so bäte: Unsa Vada (Babbe) im Himmel! Di Name wäre gheiligt.

10 Di Rich kummt. Di Wille gschiht we im Himmel so uf d Erde.

11 Unsa däglich Brot gib uns(us) hiit.

12 Un vugib uns(us) unseri Schuld, we au ma(mir) vugen unsere Schuldiga.

13 Un fihr uns(us) nit in Vusuechig, sundern erles uns(us) vum Bese. (Denn di isch des Rich un d Kraft un d Herrlichkeit in Ewigkeit. Amen.)

14 Denn wenn ihr d Mensche ihri Vufehlige vugen, so wird äich aicha himmlischa Vada (Babbe) au vuge.

15 Wenn ihr aba d Mensche nit vugen, so wird äich aicha Vada (Babbe) äiri Vufehlige au nit vuge.

16 Wenn ihr faschte den, sollt ihr nit sür driluege we d Heuchla; denn sie vuschtelle ihr Gsicht (Visasch), um sich vor d Lit z zeigä mit ihrem Faschte. Gwiß, i(ich) sag äich: Sie hän ihr Lohn scho ka.

17 Wenn dü aba faschtesch, so salb di Schädel un wäsch di Gsicht (Visasch),

18 dmit dü di nit vor d Lit zeigsch mit dinem Faschte, sundern vor dinem Vada (Babbe), der im Vuborgene isch; un di Vada (Babbe), der in`s Vuborgene sieht, wird dir's zruck ge.

19 Ihr sollt äich nit Schätz sammle uf d Erde, wo sie d Motte un dr Roscht frässä un wo Diebe ibreche un schtähle.

20 Sammle äich aba Schätz im Himmel, wo sie nit Motte noh d Roscht frässä un wo de Diebe nit ibreche un schtähle.

21 Denn wo di Schatz isch, do isch au di Herz.

22 Des Aug isch des Lecht vum Leib (Ranze). Wenn di Aug luta isch, so wird di ganza Leib (Ranze) lecht si.

23 Wenn aba di Aug bes isch, so wird di ganza Leib (Ranze) finschta si. Wenn drno des Lecht, des in dir isch, Dunkel isch, we groß wird dann(dnoh) des Dunkel si!

24 Nemad ka zwei Herre diene: entweda na(er) wird d eine hasse un d andere liebe, odr na(er) wird an däm eine hänge un d andere vuachte. Ihr kennt nit Gott diene un däm Mammon.

25 Drum sag i(ich) äich: Sorgt nit um aicha Läbä, was ihr ässä un trinke den; au nit um äiri Leiba (Ranze), was ihr azege den. Isch nit des Läbä me als ses Ässä un dr Leib (Ranze) me als d Klamotte?

26 Luege d Vegel unda däm Himmel a: sie saje nit, sie ernte nit, sie sammle nit in d Schiche; un aicha himmlische Vada (Babbe) git ne z ässä. Sin ihr denn nit viel me als de?

27 Wer isch unda äich, der vu sinem Läbä ä Spanne dzue mache kennt, we arg ga(er) sich au drum sorgt?

28 Un wurum sorge ihr äich um d Klamotte? Lueg d Lilie uf fem Feld a, we sie wachse: sie schaffe nit, au schpinne sie nit.

29 Ich sag äich, daß au Salomo in alla sinere Herrlichkeit nit azogä gsi isch we eini vu nene.

30 Wenn drno Gott des Gras uf fem Feld so azeht, des doch hiit schtoht un morge in d Ofe gworfe wird: soll la(er) des nit viel me fir äich doe, ihr Kleigläubige?

31 Drum sollt ihr nit sorge un sage: Was wäre ma(mir) ässä? Was wäre ma(mir) trinke? Womit wäre ma(mir) uns(us) azege?

32 Nohch däm allem vulange d Heide. Denn aicha himmlische Vada (Babbe) weiß, daß ihr all des brucht.

33 Trachte zerscht nohch däm Rich Gottes un nohch sinere Grechtigkeit, so wird äich des alles zuefalle (ge).

34 Drum sorgt nit fir morge, denn dr morgige Dag wird fir`s Sine sorge. S isch gnoe, daß jeda Dag sini eigeni Plag het.