1 E, naqueles dias, apareceu João Batista pregando no deserto da Judeia 2 e dizendo: Arrependei-vos, porque é chegado o Reino dos céus. 3 Porque este é o anunciado pelo profeta Isaías, que disse: Voz do que clama no deserto: Preparai o caminho do Senhor, endireitai as suas veredas. 4 E este João tinha a sua veste de pelos de camelo e um cinto de couro em torno de seus lombos e alimentava-se de gafanhotos e de mel silvestre. 5 Então, ia ter com ele Jerusalém, e toda a Judeia, e toda a província adjacente ao Jordão; 6 e eram por ele batizados no rio Jordão, confessando os seus pecados. 7 E, vendo ele muitos dos fariseus e dos saduceus que vinham ao seu batismo, dizia-lhes: Raça de víboras, quem vos ensinou a fugir da ira futura? 8 Produzi, pois, frutos dignos de arrependimento 9 e não presumais de vós mesmos, dizendo: Temos por pai a Abraão; porque eu vos digo que mesmo destas pedras Deus pode suscitar filhos a Abraão. 10 E também, agora, está posto o machado à raiz das árvores; toda árvore, pois, que não produz bom fruto é cortada e lançada no fogo.

11 E eu, em verdade, vos batizo com água, para o arrependimento; mas aquele que vem após mim é mais poderoso do que eu; não sou digno de levar as suas sandálias; ele vos batizará com o Espírito Santo e com fogo. 12 Em sua mão tem a pá, e limpará a sua eira, e recolherá no celeiro o seu trigo, e queimará a palha com fogo que nunca se apagará.

13 Então, veio Jesus da Galileia ter com João junto do Jordão, para ser batizado por ele. 14 Mas João opunha-se-lhe, dizendo: Eu careço de ser batizado por ti, e vens tu a mim? 15 Jesus, porém, respondendo, disse-lhe: Deixa por agora, porque assim nos convém cumprir toda a justiça. Então, ele o permitiu. 16 E, sendo Jesus batizado, saiu logo da água, e eis que se lhe abriram os céus, e viu o Espírito de Deus descendo como pomba e vindo sobre ele. 17 E eis que uma voz dos céus dizia: Este é o meu Filho amado, em quem me comprazo.

1 Zue däre Ziit kummt Johannes dr Däufer un predig in dr Wüschte vu Judäa

2 un het gsait: Den Buße, denn s Himmelrich isch nooch kumme!

3 Denn der isch's, vum däm dr Prophet Jesaja gschwätzt un gsait het (Jesaja 40,3): "S isch ä Schtimme vu mä Prediga in dr Wüschte: Richtet däm Herrn d Wäg un macht ebe sini Wägli!"

4 Er aba, Johannes, het ä Gwand (Häß) üs Kamelhore a un ä läderne Girtel um sini Lende; si Ässä aba war Heigummba un wilde Honig.

5 Do sin sie zue nem üsä gange d Schtadt Jerusalem un ganz Judäa un alli Lända am Jordan

6 un hän sich daufe lo vu nem im Jordan un hän ihri Sinde gsait.

7 Als sa(er) drno vieli Pharisäer un Sadduzäer gsäh het zue sinere Daufi kumme, sait da(er) zue nene: Ihr Schlangebröt, wer het denn äich gwiß gmacht, daß ihr däm kinftige Zorn (Wuet) entrinne den?

8 Luege zue, bringe rechtschaffendi Frucht dr Buße!

9 Denke nur nit, daß ihr bi äich sage kenntet: Mir hän Abraham zum Vada (Babbe). Denn i(ich) sag äich: Gott vumag däm Abraham üs däne Schtei (Wackes) Kinda z mache.

10 S isch scho d Axt d Baim an d Wurzle glegt. Drum: jeda Baum, der nit gueti Frucht git, wird abghaue un ins Fiir gworfe.

11 Ich dauf äich mit Wassa zue d Buße; der aba nohch ma(mir) kummt, isch schtärka als i(ich), un i(ich) bi nit wert, nem d Latsche z schleipfe; der wird äich mit däm heilige Geischt un mit Fiir daufe.

12 Er het sini Worfschufle in dr Hand; er wird sini Tenne fäge un si Weize in d Schichä sammle; aba d Schpreu wird da(er) vubrennen mit nem ewige Fiir.

13 Zue däre Ziit kummt Jesus üs Galiläa an d Jordan zum Johannes, daß sa(er) sich vu nem daufe losst.

14 Aba Johannes wehrt nem un het gsait: Ich brüch`s, daß i(ich) vu dir dauft wir, un dü kummsch zue ma(mir)?

15 Jesus aba git zantwort un het gsait zue nem: Loss ses etzed bassiere! Denn so soll`s si fir uns(us), alli Grechtigkeit z doe. Do losst da`s(er's) bassiere.

16 Un als Jesus dauft war, schtiegt da(er) gli üs sem Wassa. Un lueg (gib obacht), do doet sich nem dr Himmel uf, un na(er) het gsähne d Geischt Gottes we nä Duebe abefahre un iba sich kumme.

17 Un lueg (gib obacht), ä Schtimme vum Himmel nab het gsait: Des isch mi liebe Bue, an däm i(ich) großi freud ha.