1 Então, falou Jesus à multidão e aos seus discípulos, 2 dizendo: Na cadeira de Moisés, estão assentados os escribas e fariseus. 3 Observai, pois, e praticai tudo o que vos disserem; mas não procedais em conformidade com as suas obras, porque dizem e não praticam. 4 Pois atam fardos pesados e difíceis de suportar, e os põem sobre os ombros dos homens; eles, porém, nem com o dedo querem movê-los. 5 E fazem todas as obras a fim de serem vistos pelos homens, pois trazem largos filactérios, e alargam as franjas das suas vestes, 6 e amam os primeiros lugares nas ceias, e as primeiras cadeiras nas sinagogas, 7 e as saudações nas praças, e o serem chamados pelos homens: — Rabi, Rabi. 8 Vós, porém, não queirais ser chamados Rabi, porque um só é o vosso Mestre, a saber, o Cristo, e todos vós sois irmãos. 9 E a ninguém na terra chameis vosso pai, porque um só é o vosso Pai, o qual está nos céus. 10 Nem vos chameis mestres, porque um só é o vosso Mestre, que é o Cristo. 11 Porém o maior dentre vós será vosso servo. 12 E o que a si mesmo se exaltar será humilhado; e o que a si mesmo se humilhar será exaltado.

13 Mas ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que fechais aos homens o Reino dos céus; e nem vós entrais, nem deixais entrar aos que estão entrando.

14 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que devorais as casas das viúvas, sob pretexto de prolongadas orações; por isso, sofrereis mais rigoroso juízo.

15 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que percorreis o mar e a terra para fazer um prosélito; e, depois de o terdes feito, o fazeis filho do inferno duas vezes mais do que vós.

16 Ai de vós, condutores cegos! Pois que dizeis: Qualquer que jurar pelo templo, isso nada é; mas o que jurar pelo ouro do templo, esse é devedor. 17 Insensatos e cegos! Pois qual é maior: o ouro ou o templo, que santifica o ouro? 18 E aquele que jurar pelo altar, isso nada é; mas aquele que jurar pela oferta que está sobre o altar, esse é devedor. 19 Insensatos e cegos! Pois qual é maior: a oferta ou o altar, que santifica a oferta? 20 Portanto, o que jurar pelo altar jura por ele e por tudo o que sobre ele está. 21 E o que jurar pelo templo jura por ele e por aquele que nele habita. 22 E o que jurar pelo céu jura pelo trono de Deus e por aquele que está assentado nele.

23 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que dais o dízimo da hortelã, do endro e do cominho e desprezais o mais importante da lei, o juízo, a misericórdia e a fé; deveis, porém, fazer essas coisas e não omitir aquelas. 24 Condutores cegos! Coais um mosquito e engolis um camelo.

25 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que limpais o exterior do copo e do prato, mas o interior está cheio de rapina e de iniquidade. 26 Fariseu cego! Limpa primeiro o interior do copo e do prato, para que também o exterior fique limpo.

27 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que sois semelhantes aos sepulcros caiados, que por fora realmente parecem formosos, mas interiormente estão cheios de ossos de mortos e de toda imundícia. 28 Assim, também vós exteriormente pareceis justos aos homens, mas interiormente estais cheios de hipocrisia e de iniquidade.

29 Ai de vós, escribas e fariseus, hipócritas! Pois que edificais os sepulcros dos profetas e adornais os monumentos dos justos 30 e dizeis: Se existíssemos no tempo de nossos pais, nunca nos associaríamos com eles para derramar o sangue dos profetas. 31 Assim, vós mesmos testificais que sois filhos dos que mataram os profetas. 32 Enchei vós, pois, a medida de vossos pais. 33 Serpentes, raça de víboras! Como escapareis da condenação do inferno? 34 Portanto, eis que eu vos envio profetas, sábios e escribas; e a uns deles matareis e crucificareis; e a outros deles açoitareis nas vossas sinagogas e os perseguireis de cidade em cidade, 35 para que sobre vós caia todo o sangue justo, que foi derramado sobre a terra, desde o sangue de Abel, o justo, até ao sangue de Zacarias, filho de Baraquias, que matastes entre o santuário e o altar. 36 Em verdade vos digo que todas essas coisas hão de vir sobre esta geração.

37 Jerusalém, Jerusalém, que matas os profetas e apedrejas os que te são enviados! Quantas vezes quis eu ajuntar os teus filhos, como a galinha ajunta os seus pintos debaixo das asas, e tu não quiseste! 38 Eis que a vossa casa vos ficará deserta. 39 Porque eu vos digo que, desde agora, me não vereis mais, até que digais: Bendito o que vem em nome do Senhor!

1 Do schwätzt Jesus zum Volk un zue sinene Jinger

2 un het gsait: Uf däm Schtuehl vum Moses hocke d Schriftglehrti un Pharisäer.

3 Alles drno, was sie äich sage, des den un hebet (haltet); aba nohch ihre Werke sollt ihr nit handle; denn sie sages zwar, dens aba nit.

4 Sie binde schwäri un unerträglichi Laschte un lege sie d Lit uf d Schulta; aba sie selbscht wen kei Finga dfir krumm mache.

5 Alli ihri Werke aba den sie, dmit sie vu d Lit gsähne wäre. Sie mache ihri Gebetsrieme breit un de Quaschte an ihre Kleida groß.

6 Sie hocke gern obena bim Disch un in d Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa)

7 un hän's gern, daß sie uf fem Markt greßt un vu d Lit Rabbi gnennt wäre.

8 Aba ihr sollt äich nit Rabbi nenne losse; denn eina isch aicha Meischta; ihr aba sin alles Breda.

9 Un ihr sollt nemads unda äich Vada (Babbe) nenne uf Erde; denn eina isch aicha Vada (Babbe), der im Himmel isch.

10 Un ihr sollt äich nit Lehrer nenne losse; denn eina isch aicha Lehrer: Chrischtus.

11 Der greschte unda äich soll aicha Diena si.

12 Denn wer sich selbscht hoch gmacht het, der wird niedrig gmacht; un wer sich selbscht niedrig macht, der wird hoch gmacht .

13 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr s Himmelrich zueschleßt vor d Mensche! Ihr gehn nit inä, un de inä wen, len ihr nit inegoh.

14 "Weh äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Hiisa vu d Witwe freßt un zum Schien langi Gebete vurichtet! Drum wäre ihr ä um so härteres Urdeil gregä" (vgl. Mk 12,40).

15 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr Land un Meer durchzeht, dmit ihr ä Judengenosse gwinnt; un wenn er's wore isch, macht ihr üs nem ä Kind vu d Hell, doppelt so schlimm we ihr.

16 Mai äich, ihr vublendeti Führer, de ihr sage: Wenn eina schwört bi däm Tempel, des gilt nit; wenn aba eina schwört bi däm Gold vum Tempel, der isch bunde.

17 Ihr Narre un Blindi! Was isch me: des Gold odr dr Tempel, der des Gold heilig macht?

18 Odr: Wenn eina schwört bi däm Altar, des gilt nit; wenn aba eina schwört bi däm Opfa, des druf liet, der isch bunde.

19 Ihr Blindi! Was isch me: des Opfa odr dr Altar, der des Opfa heilig macht?

20 Drum, wer schwört bi däm Altar, der schwört bi nem un bi allem, was druf liet.

21 Un wer schwört bi däm Tempel, der schwört bi nem un bi däm, der drin wohnt.

22 Un wer schwört bi däm Himmel, der schwört bi däm Thron Gottes un bi däm, der druf hockt.

23 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Zehnte gen vu Minze, Dill un Kümmel un len des Wichtigschte im Gsetz uf d siete, nämlich des Recht, d Barmherzigkeit un d Glaube! Doch des soll ma doe un jenes nit losse.

24 Ihr vublendeti Führer, de ihr Mücke üssiebe den, aba Kamele vuschlucke den!

25 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Becha un Schissle uße reinigt, innen aba sin sie volla Raub un Gier!

26 Dü blinde Pharisäer, reinige zerscht s Innere vum Becha, dmit au s Ußere sufa wird!

27 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr sin we di ibatünchte Gräba, de vu uße hübsch ussehn, aba inne sin sie volla Dotebei un luta Unrat!

28 So au ihr: vu uße schient ihr vor d Mensch fromm, aba inne sin ihr volla Haichelei un Unrecht.

29 Mai äich, Schriftglehrti un Pharisäer, ihr Heuchla, de ihr d Prophete Grabmäla bäut un de Gräba vu d Grechte schmückt

30 un sage: Hätte ma(mir) zue d Ziit unsera Vädare gläbt, so wäre ma(mir) nit mit ne schuldig wore am Bloet vu d Prophete!

31 Dmit beziige ihr vu äich selbscht, daß ihr Kinda dera sin, de d Prophete umbrocht hän.

32 Wohlau, macht au ihr des Maß äira Vädare voll!

33 Ihr Schlange, ihr Otternbruet! We wen ihr dr höllische Vudammnis entrinne?

34 Drum: lueg (gib obacht), i(ich) schick zue äich Prophete un Schriftglehrti; un vu däne den ihr ä baar umbringe un kriizige, un ä baar den ihr üsbeitsche in äire Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un den sie jage vu einare Schtadt zue d andere,

35 dmit iba äich kummt all des Grechte Bloet, des vuschittet isch uf d Erde, des Bloet vum Grechte Abel a bis uf des Bloet vum Secharja, vum Bue Berechjas, den ihr umbrocht hän zwische Tempel un Altar.

36 Gwiß, i(ich) sag äich: des alles wird iba des Gschlecht kumme.

37 Jerusalem, Jerusalem, de dü umbringsch d Prophete un schteinigsch, de zue dir gschickt sin! We me(oft) ha i(ich) dini Kinda vusammle welle, we ä Henne ihri Gigile (Bibile) vusammelt unda ihri Fligel; un ihr hän nit welle!

38 lueg (gib obacht), "äira Hus soll äich wescht wäre" (Jeremia 22,5; Psalm 69,26).

39 Denn i(ich) sag äich: Ihr den mi vu etzed a nit aluege, bis ihr sage den: Globt isch, der do kummt im Name vum Herrn!