1 Então, foi conduzido Jesus pelo Espírito ao deserto, para ser tentado pelo diabo. 2 E, tendo jejuado quarenta dias e quarenta noites, depois teve fome; 3 E, chegando-se a ele o tentador, disse: Se tu és o Filho de Deus, manda que estas pedras se tornem em pães. 4 Ele, porém, respondendo, disse: Está escrito: Nem só de pão viverá o homem, mas de toda a palavra que sai da boca de Deus. 5 Então o diabo o transportou à Cidade Santa, e colocou-o sobre o pináculo do templo, 6 e disse-lhe: Se tu és o Filho de Deus, lança-te daqui abaixo; porque está escrito: Aos seus anjos dará ordens a teu respeito, e tomar-te-ão nas mãos, para que nunca tropeces em alguma pedra. 7 Disse-lhe Jesus: Também está escrito: Não tentarás o Senhor, teu Deus. 8 Novamente, o transportou o diabo a um monte muito alto; e mostrou-lhe todos os reinos do mundo e a glória deles. 9 E disse-lhe: Tudo isto te darei se, prostrado, me adorares. 10 Então, disse-lhe Jesus: Vai-te, Satanás, porque está escrito: Ao Senhor, teu Deus, adorarás e só a ele servirás. 11 Então, o diabo o deixou; e, eis que chegaram os anjos e o serviram.

12 Jesus, porém, ouvindo que João estava preso, voltou para a Galileia. 13 E, deixando Nazaré, foi habitar em Cafarnaum, cidade marítima, nos confins de Zebulom e Naftali, 14 para que se cumprisse o que foi dito pelo profeta Isaías, que diz: 15 A terra de Zebulom e a terra de Naftali, junto ao caminho do mar, além do Jordão, a Galileia das nações, 16 o povo que estava assentado em trevas viu uma grande luz; e aos que estavam assentados na região e sombra da morte a luz raiou. 17 Desde então, começou Jesus a pregar e a dizer: Arrependei-vos, porque é chegado o Reino dos céus.

18 E Jesus, andando junto ao mar da Galileia, viu dois irmãos, Simão, chamado Pedro, e André, os quais lançavam as redes ao mar, porque eram pescadores. 19 E disse-lhes: Vinde após mim, e eu vos farei pescadores de homens. 20 Então, eles, deixando logo as redes, seguiram-no. 21 E, adiantando-se dali, viu outros dois irmãos: Tiago, filho de Zebedeu, e João, seu irmão, num barco com Zebedeu, seu pai, consertando as redes; e chamou-os. 22 Eles, deixando imediatamente o barco e seu pai, seguiram-no.

23 E percorria Jesus toda a Galileia, ensinando nas suas sinagogas, e pregando o evangelho do Reino, e curando todas as enfermidades e moléstias entre o povo. 24 E a sua fama correu por toda a Síria; e traziam-lhe todos os que padeciam acometidos de várias enfermidades e tormentos, os endemoninhados, os lunáticos e os paralíticos, e ele os curava. 25 E seguia-o uma grande multidão da Galileia, de Decápolis, de Jerusalém, da Judeia e dalém do Jordão.

1 Do isch Jesus vum Geischt in d Wüschte gfihrt worde, dmit da(er) vum Deufel vusöcht wird.

2 Un do na(er) vierzig Däg un vierzig Nächt gfaschtet het, het da(er) hunga ka.

3 Un dr Vusöcha goht zue nem un het gsait: Bisch dü Gottes Bue, so sag, daß de Schtei (Wackes) Brot wäre.

4 Er aba het gsait: S schtoht gschribe (5. Moses 8,3): "D Mensch läbt nit vum Brot älleinig, sundern vu nem jede Wort, des üs sem Mul (Gosch) Gottes goht."

5 Do fihrt nen dr Deufel mit sich in d heilige Schtadt un schtellt nen uf d Rand vum Tempel

6 un het gsait zue nem: Bisch dü Gottes Bue, so wirf di nab; denn s schtoht gschribe (Psalm 91,11.12): "Er wird sinene Engel dinetwäge Bfehl ge; un sie den di uf Hände trage, dmit dü di Foeß nit a nä Schtei (Wackes) schtosches."

7 Do het Jesus zue nem gsait: Au schtoht gschribe (5. Moses 6,16): "Dü sollsch d Herrn, di Gott, nit vusöche."

8 Dodruf fihrt nen dr Deufel mit sich uf ä ganz hohe Berg un zeigt nem alli Lända vu d Welt un ihri Herrlichkeit

9 un het gsait zue nem: Des alles will i(ich) dir ge, wenn dü anekniee doesch un mi abätesch.

10 Do het Jesus zue nem gsait: Wäg mit dir, Sadan! denn s schtoht gschribe (5. Moses 6,13): "Dü sollsch nur abäte (ahimmle) d Herr, di Gott, un nem älleinig diene."

11 Do vuloßt den dr Deufel. Un lueg (gib obacht), do kumme Engel zue nem un diene nem.

12 Als drno Jesus ghärt het, daß Johannes gfangegnu worde war, zeht er sich nohch Galiläa zruck.

13 Un na(er) vuloßt Nazareth, kummt un wohnt in Kapernaum, des am See liet in d Gegend vu Sebulon un Naftali,

14 dmit itreffe doet, was gsait isch durch d Prophet Jesaja, der do sait (Jesaja 8,23; 9,1): "

15 Des Land Sebulon un des Land Naftali, des Land am Meer, des Land gegeiba vum Jordans, vum heidnische Galiläa,

16 vum Volk, des im Dunkle hockt, het ä großes Lecht gsähne; un däne, de hocke am Platz un im Schatte vum Dod, isch ä Lecht ufgange".

17 Siet der Ziit fangt Jesus an z predige: Den Buße, denn des Himmelrich isch nooch herkumme!

18 Als drno Jesus am Galiläischen Meer glofe isch, het da(er) zwei Breda gsäh, Simon, der Petrus gnennt wird, un Andreas, si Brueda; de werfe ihri Netz ins Meer; denn sie ware Fischa.

19 Un na(er) het gsait zue nene: Folge ma(mir) nohch; i(ich) will äich zue Menschefischa mache!

20 Gli vuloße sie ihri Netz un folge nem nohch.

21 Un als sa(er) vu dert wietagoht, het da(er) zwei anderi Breda gsäh, Jakobus, d Bue vum Zebedäus, un Johannes, si Brueda, im Boot mit ihrem Vada (Babbe) Zebedäus, we sie ihri Netz flicke. Un na(er) reft sie.

22 Gli vuloße sie des Boot un ihr Vada (Babbe) un folg nem nohch.

23 Un Jesus zeht umä in ganz Galiläa, lehrt in ihre Synagoge (Gotteshus) (Gotteshiisa) un predigt des Evangelium vum Rich un heilt alli Krankkete un alli Gebreche im Volk.

24 Un d Kunde vu nem hallt durch ganz Syrien. Un sie bringe zue nem alli Kranke, mit manchali Liede un Plage bhaftet, Bsesseni, Mondsüchtigi un Gelähmti; un na(er) macht sie gsund

25 Un s goht nem ä großi Schar Lit üs Galiläa, üs d Zehn Schtädt, üs Jerusalem, üs Judäa un gegeiba vum Jordans nohch.