1 Seladan çöl yoluyla Siyon Kentinin kurulduğu dağa, 2 Ülkenin hükümdarına kuzular gönderin.
2 Moavlı kızlar yuvalarından atılmış, 2 Öteye beriye uçuşan kuşlar gibi 2 Arnon Irmağının geçitlerinde dolaşıyor.
3 ‹‹Bize öğüt ver, bir karar al, 2 Öğle sıcağında gece gibi gölge sal üstümüze. 2 Kovulanları sakla, kaçakları ele verme›› diyorlar.
4 ‹‹Kovulanlarım seninle birlikte yaşasın. 2 Kırıp geçirenlere karşı 2 Biz Moavlılara sığınak ol.›› 2 Baskı ve yıkım son bulduğunda, 2 Ülkeyi çiğneyenler yok olduğunda, 2 Sevgiye dayanan bir yönetim kurulacak,
5 Davut soyundan biri sadakatle krallık yapacak. 2 Yargılarken adaleti arayacak, 2 Doğru olanı yapmakta tez davranacak.
6 Moavın ne denli gururlanıp büyüklendiğini, 2 Kendini ne denli beğendiğini, 2 Kibirlenip küstahlaştığını duyduk. 2 Övünmesi boşunadır.
7 Bu yüzden Moavlılar Moav için feryat edecek, 2 Hepsi feryat edecek. 2 Kîr-Heresetin üzüm pestillerini 2 Anımsayıp üzülecek, yas tutacaklar.
8 Çünkü Heşbonun tarlaları, 2 Sivmanın asmaları kurudu. 2 Ulusların beyleri onların seçkin dallarını kırdılar. 2 O dallar ki, Yazere erişir, çöle uzanırdı, 2 Filizleri yayılır, gölü aşardı.
9 Bu yüzden Yazer için, 2 Sivmanın asmaları için acı acı ağlıyorum. 2 Sizleri gözyaşlarımla sulayacağım, 2 Ey Heşbon ve Elale! 2 Çünkü savaş çığlıkları yaz meyvelerinizin, 2 Biçtiğiniz ekinin üzerine düştü.
10 Meyve bahçelerindeki sevinç ve neşe yok oldu. 2 Bağlarda ne şarkı söyleyen olacak, 2 Ne sevinç çığlığı atan. 2 Üzüm sıkma çukurlarında çalışan kalmayacak, 2 Sevinç çığlıklarını susturdum.
11 Yüreğim bir lir gibi inliyor Moav için, 2 Kîr-Hereset için içim sızlıyor.
12 Moav halkı tapınma yerine çıkarak kendini yoruyor, 2 Dua etmek için tapınağa gidiyor, ama hepsi boşuna!
13 RABbin Moav için geçmişte söylediği budur.
14 RAB şimdi diyor ki, ‹‹Moav'ın övündükleri de kalabalık halkı da tam üç yıl sonra rezil olacak. Sağ kalan çok az sayıda kişiyse güçsüz olacak.››
1 Küldjétek a föld Urának bárányát Szelából a pusztán át Sion leányának hegyére.
2 Mert mint a bujdosó madár szétszórt fészek körül, olyanok lõnek Moáb leányai az Arnon gázlóin:
3 Adj tanácsot, tarts ítéletet; tegyed árnyékodat délben olyanná, mint az éjszaka, rejtsd el a kiûzötteket, [és] a bujdosót ne add ki!
4 Lakozzanak benned menekültjeim, [és] Moábnak te légy oltalom a pusztító ellen! Mert vége a nyomorgatónak, megszünt a pusztítás, és elfogytak a földrõl a tapodók.
5 És [Isten] kegyelme megerõsített egy ülõszéket, és ül azon igazsággal Dávid sátorában egy bíró, jogosság keresõje, igazság ismerõje.
6 Hallottuk volt Moáb kevélységét, a felettébb kevélyét, gõgjét, kevélységét, dühét, [és] üres kérkedését.
7 Ezért jajgatni fog Moáb Moábért, minden jajgatni fog, és nyögtök Kir- Háresethnek romjain egészen megtörve.
8 Mert Hesbon földei elhervadának, és Sibma szõlõjének drága vesszõit a népek fejedelmei levágták. Jáézerig értek azok, a pusztát bejárták, kacsai szétterjedtek, [és] a tengeren túlnyúltak.
9 Ezért siratom Jáézer siralmával Sibma szõlõjét, megnedvesítlek könyeimmel Hesbon és Eleálé, mert szüretedrõl és aratásodról a víg éneklés elmaradt.
10 Elvétetett a vígság és öröm a kertbõl, és a szõlõkben nem vígadnak [és] nem kiáltanak, bort sajtókban nem nyom a bornyomó, véget vetettem a víg éneklésnek.
11 Ezért bensõm Moábért, mint a czitera sír, és szívem Kir-Heresért!
12 És lesz, hogy meg fog tetszeni, hogy Moáb a magaslaton elfáradt, és hogy templomába megy imádkozni, de nem mehet!
13 Ez a beszéd, a melyet szólott az Úr Moáb felõl már régen.
14 És most szól az Úr, mondván: Három esztendõ alatt, melyek, mint napszámos esztendõi, megaláztatik Moáb dicsõsége egész nagy népével együtt, és maradéka kicsiny, kevés és erõtelen lészen.