1 Syn moudrý obveseluje otce, ale syn bláznivý zámutkem jest matce své.

2 Neprospívají pokladové bezbožně nabytí, ale spravedlnost vytrhuje od smrti.

3 Nedopustí lačněti Hospodin duši spravedlivého, statek pak bezbožných rozptýlí.

4 K nouzi přivodí ruka lstivá, ruka pak pracovitých zbohacuje.

5 Kdo shromažďuje v létě, jest syn rozumný; kdož vyspává ve žni, jest syn, kterýž hanbu činí.

6 Požehnání jest nad hlavou spravedlivého, ale ústa bezbožných přikrývají ukrutnost.

7 Památka spravedlivého požehnaná, ale jméno bezbožných smrdí.

8 Moudré srdce přijímá přikázaní, ale blázen od rtů svých padne.

9 Kdo chodí upřímě, chodí doufanlivě; kdož pak převrací cesty své, vyjeven bude.

10 Kdo mhourá okem, uvodí nesnáz; a kdož jest bláznivých rtů, padne.

11 Pramen života jsou ústa spravedlivého, ale ústa bezbožných přikrývají ukrutnost.

12 Nenávist vzbuzuje sváry, ale láska přikrývá všecka přestoupení.

13 Ve rtech rozumného nalézá se moudrost, ale kyj na hřbetě blázna.

14 Moudří skrývají umění, úst pak blázna blízké jest setření.

15 Zboží bohatého jest město pevné jeho, ale nouze jest chudých setření.

16 Práce spravedlivého jest k životu, nábytek pak bezbožných jest k hříchu.

17 Stezkou života jde, kdož přijímá trestání; ale kdož pohrdá domlouváním, bloudí.

18 Kdož přikrývá nenávist rty lživými, i kdož uvodí v lehkost, ten blázen jest.

19 Mnohé mluvení nebývá bez hříchu, kdož pak zdržuje rty své, opatrný jest.

20 Stříbro výborné jest jazyk spravedlivého, ale srdce bezbožných za nic nestojí.

21 Rtové spravedlivého pasou mnohé, blázni pak pro bláznovství umírají.

22 Požehnání Hospodinovo zbohacuje, a to beze všeho trápení.

23 Za žert jest bláznu činiti nešlechetnost, ale muž rozumný moudrosti se drží.

24 Čeho se bojí bezbožný, to přichází na něj; ale čehož žádají spravedliví, dává Bůh.

25 Jakož pomíjí vichřice, tak nestane bezbožníka, spravedlivý pak jest základ stálý.

26 Jako ocet zubům, a jako dým očima, tak jest lenivý těm, kteříž jej posílají.

27 Bázeň Hospodinova přidává dnů, léta pak bezbožných ukrácena bývají.

28 Očekávání spravedlivých jest potěšení, naděje pak bezbožných zahyne.

29 Silou jest upřímému cesta Hospodinova, a strachem těm, kteříž činí nepravost.

30 Spravedlivý na věky se nepohne, bezbožní pak nebudou bydliti v zemi.

31 Ústa spravedlivého vynášejí moudrost, ale jazyk převrácený vyťat bude.

32 Rtové spravedlivého znají, což jest Bohu libého, ústa pak bezbožných převrácené věci.

1 Saliamono patarlės. Išmintingas sūnus­džiaugsmas tėvui, kvailas sūnus­skausmas motinai.

2 Nedorybės turtai nepadeda, bet teisumas išgelbsti nuo mirties.

3 Viešpats neleidžia badauti teisiajam, bet nedorėlių užgaidų Jis nepatenkina.

4 Tingi ranka daro beturtį, o stropiojo ranka praturtina.

5 Išmintingas sūnus renka vasaros metu, bet sūnus, kuris miega pjūties metu, užtraukia gėdą.

6 Teisusis laiminamas, bet nedorėlio burną dengia smurtas.

7 Teisiųjų atminimas yra palaimintas, o nedorėlių vardas supus.

8 Išmintingas širdimi priims įstatymus, o tauškiantis kvailystes suklups.

9 Dorasis eina saugiais keliais, o kas iškraipo savo kelius, taps žinomas.

10 Kas mirkčioja akimis, sukelia nemalonumų, o tauškiantis kvailystes suklups.

11 Teisiojo burna yra gyvenimo šulinys, bet nedorėlio burną dengia smurtas.

12 Neapykanta sukelia vaidus, o meilė padengia visas nuodėmes.

13 Išmintis randama supratingojo lūpose, o neišmanėlio nugarai skirta rykštė.

14 Išmintingi kaupia žinojimą, o kvailio burna arti pražūties.

15 Turtuolio turtas yra jo tvirtovė, beturčių skurdas­jų pražūtis.

16 Teisiojo triūsas veda į gyvenimą, nedorėlio pasisekimas­į nuodėmę.

17 Kas priima pamokymus, eina gyvenimo keliu, o kas atmeta perspėjimus, klaidžioja.

18 Klastingos lūpos slepia neapykantą, kas platina šmeižtą, tas kvailys.

19 Žodžių gausumas nebūna be nuodėmės, kas tyli, tas išmintingas.

20 Teisiojo liežuvis yra rinktinis sidabras, o nedorėlio širdis nieko neverta.

21 Teisiojo lūpos pamaitina daugelį, kvailiai miršta dėl išminties stokos.

22 Viešpaties palaiminimas daro turtingą ir sielvarto neatneša.

23 Kvailiui daryti pikta­malonumas, o protingas žmogus turi išmintį.

24 Nedorėlis gaus, ko jis bijosi, teisusis gaus, ko trokšta.

25 Praeina audra, ir nebelieka nedorėlio, bet teisiojo pamatas amžinas.

26 Kaip actas dantims ir dūmai akims, taip tinginys tiems, kurie jį siunčia.

27 Viešpaties baimė pailgina gyvenimą, nedorėlio amžius bus sutrumpintas.

28 Teisiojo viltis teikia džiaugsmą, o nedorėlio lūkestis pražus.

29 Viešpaties kelias­stiprybė doriesiems ir pražūtis piktadariams.

30 Teisieji nesvyruos per amžius, bet nedorėliai negyvens žemėje.

31 Teisiojo burna kalba išmintį, o ydingas liežuvis bus atkirstas.

32 Teisieji kalba, kas naudinga, nedorėlio burna­kas ydinga.