1 Naaman, la militestro de la reĝo de Sirio, estis granda homo antaŭ sia sinjoro kaj tre estimata, ĉar per li la Eternulo donis venkon al Sirio. Tiu homo estis forta militisto, sed leprulo.

2 La Sirianoj unu fojon eliris taĉmente kaj kaptis el la Izraela lando malgrandan knabinon, kaj ŝi fariĝis servantino de la edzino de Naaman.

3 Kaj ŝi diris al sia sinjorino:Ho, se mia sinjoro estus ĉe la profeto, kiu loĝas en Samario! tiu forigus de li la lepron.

4 Kaj iu iris kaj rakontis al sia sinjoro, dirante:Tiel kaj tiel diris la knabino, kiu estas el la lando Izraela.

5 Kaj la reĝo de Sirio diris:Iru, kaj mi sendos leteron al la reĝo de Izrael. Kaj li iris, kaj li prenis kun si dek kikarojn da arĝento kaj ses mil siklojn da oro kaj dek kompletojn da vestoj.

6 Kaj li alportis al la reĝo de Izrael la leteron, en kiu estis skribite:Kune kun ĉi tiu letero mi sendas al vi mian servanton Naaman, por ke vi liberigu lin de lia lepro.

7 Kiam la reĝo de Izrael tralegis la leteron, li disŝiris siajn vestojn, kaj diris:Ĉu mi estas Dio, por mortigi kaj vivigi, ke tiu sendas al mi, por ke mi liberigu homon de lia lepro? nun sciu kaj vidu, ke li serĉas pretekston kontraŭ mi.

8 Kiam Eliŝa, la homo de Dio, aŭdis, ke la reĝo de Izrael disŝiris siajn vestojn, li sendis al la reĝo, por diri:Kial vi disŝiris viajn vestojn? li venu al mi, kaj li ekscios, ke ekzistas profeto en Izrael.

9 Kaj venis Naaman kun siaj ĉevaloj kaj ĉaroj, kaj haltis ĉe la pordo de la domo de Eliŝa.

10 Kaj Eliŝa sendis al li senditon, por diri:Iru kaj lavu vin sep fojojn en Jordan, kaj renoviĝos via korpo kaj vi fariĝos pura.

11 Tiam Naaman ekkoleris kaj foriris, kaj diris:Jen mi pensis, ke li eliros kaj stariĝos, kaj alvokos la nomon de la Eternulo, sia Dio, kaj metos sian manon sur la lokon kaj forigos la lepron.

12 Ĉu Amana kaj Parpar, la riveroj de Damasko, ne estas pli bonaj, ol ĉiuj akvoj de Izrael? ĉu mi ne povas lavi min en ili kaj fariĝi pura? Kaj li forturnis sin kaj foriris kun kolero.

13 Sed liaj servantoj aliris, kaj ekparolis al li, kaj diris:Nia patro! se ion grandan la profeto ordonus al vi, ĉu vi tion ne farus? des pli, se li diris al vi:Lavu vin, kaj vi estos pura!

14 Kaj li iris kaj enakvigis sin en Jordan sep fojojn, konforme al la vorto de la homo de Dio; kaj lia korpo renoviĝis kiel la korpo de malgranda infano, kaj li fariĝis pura.

15 Kaj li revenis al la homo de Dio, li kaj lia tuta akompanantaro, kaj li venis kaj stariĝis antaŭ li, kaj diris:Nun mi eksciis, ke sur la tuta tero ne ekzistas Dio krom ĉe Izrael; prenu do nun donacon de via servanto.

16 Sed tiu diris:Kiel vivas la Eternulo, antaŭ kiu mi staras, mi ne prenos. Li insistis ĉe li, ke li prenu, sed tiu ne volis.

17 Tiam Naaman diris:Se ne, tiam mi petas, oni donu al via servanto tiom da tero, kiom povas porti paro da muloj; ĉar via servanto ne alportados plu bruloferojn nek buĉoferojn al aliaj dioj krom la Eternulo.

18 Nur en jena afero la Eternulo pardonu vian servanton:kiam mia sinjoro iros en la templon de Rimon, por tie adorkliniĝi, kaj li apogos sin sur mia brako kaj mi adorkliniĝos en la templo de Rimon, tiam la Eternulo pardonu vian servanton pri tiu afero.

19 Tiu diris al li:Iru en paco. Kaj kiam li foriris de li certan spacon da tero,

20 Geĥazi, la junulo de Eliŝa, de la homo de Dio, diris al si:Jen mia sinjoro domaĝis la Sirianon Naaman, kaj ne prenis el lia mano tion, kion tiu alportis; kiel vivas la Eternulo, mi kuros post li kaj prenos ion de li.

21 Kaj Geĥazi postkuris Naamanon. Kiam Naaman vidis, ke li kuras post li, li desaltis de la ĉaro renkonte al li, kaj diris:Ĉu la farto estas bona?

22 Tiu respondis:Bona; mia sinjoro sendis min, por diri:Jen nun venis al mi de la monto de Efraim du junuloj el la profetidoj; donu por ili, mi petas, kikaron da arĝento kaj du kompletojn da vestoj.

23 Kaj Naaman diris:Pli bone prenu du kikarojn. Kaj li insistis ĉe li, kaj ligis du kikarojn da arĝento en du paketoj kaj du kompletojn da vestoj kaj donis al siaj du junuloj, kaj ili portis antaŭ li.

24 Kiam li venis al la monteto, li prenis el iliaj manoj kaj kaŝis en la domo. Kaj li forliberigis la homojn, kaj ili foriris.

25 Kiam li venis kaj aperis antaŭ sia sinjoro, Eliŝa diris al li:De kie vi venas, Geĥazi? Ĉi tiu respondis:Via servanto nenien iris.

26 Sed tiu diris al li:Mia koro ne forestis, kiam la homo returnis sin de sia ĉaro renkonte al vi. Ĉu nun estas la tempo, por preni arĝenton aŭ preni vestojn aŭ olivarbojn, vinberĝardenojn, ŝafojn, bovojn, sklavojn, aŭ sklavinojn?

27 La lepro de Naaman aliĝu do al vi kaj al via idaro por eterne. Kaj tiu foriris de li, leprokovrita kiel neĝo.

1 亚兰王的军长乃缦在他的主人面前是一个大人物， 很得王的赏识， 因为耶和华曾借他把胜利赐给亚兰。这个人是个勇猛的战士， 可惜他是个痲风病人。

2 亚兰人曾经出去结队抢掠， 从以色列地掳了一个小女孩， 她就侍候乃缦的妻子。

3 她对她的女主人说： "如果我的主人去见撒玛利亚的先知就好了， 他必定能治好他的痲风。"

4 于是乃缦去告诉他的主人说： "从以色列地掳回来的女孩子这样这样说。"

5 亚兰王说： "你去吧！ 我会送一封书信给以色列王的。"于是乃缦去了， 手里带着三百公斤银子， 约七十公斤金子和十套衣裳。

6 他把信带到以色列王那里， 信上说： "这信既已达到你那里， 你看见我差去见你的臣仆乃缦， 你就要医好他的痲风。"

7 以色列王读了这信后， 就撕裂自己的衣服， 说： "我是 神， 能使人死使人活吗？这人竟派人到我这里来， 要我治好他的痲风。请你们想想看， 他是要找机会攻击我。"

8 神人以利沙听见以色列王撕裂自己的衣服， 就打发人去见王说： "你为什么撕裂自己的衣服呢？请你把他送到我这里来吧！ 他就知道在以色列中有先知了。"

9 于是乃缦带着他的车马来到， 停在以利沙的门前。

10 以利沙差派一个使者去见他说： "你去在约旦河中沐浴七次， 你的身体就会复原， 得着洁净。"

11 乃缦却发怒走了， 他说： "我以为他必会出来， 站着求告耶和华他的 神的名， 向着患处摇手， 洁净这痲风病。

12 大马士革的亚罢拿河和法珥法河， 不是比以色列一切河流更好吗？我不是可以在那里沐浴， 得着洁净吗？"于是他掉过头来， 气忿忿地走了。

13 他的仆人上前， 对他说： "我父啊， 先知如果吩咐你作一件大事， 你不是照着行吗？何况他只是说： ‘你去沐浴就得洁净’呢？"

14 于是他下去， 在约旦河里浸了七趟， 正如神人所吩咐的。他的肌肉就复原， 好像小孩子的肌肉， 他就得了洁净。

15 乃缦和他的随员又回到神人那里， 他进去， 站在他面前， 说： "看哪！ 现在我知道除了在以色列以外， 全地都没有 神。现在， 请你收下你仆人一点礼物吧。"

16 以利沙说： "我指着我所事奉永活的耶和华起誓， 我决不收取任何礼物。"乃缦再三促请他接受， 都被他拒绝。

17 乃缦说： "你若是不肯收取， 就请你赐你仆人两头驴子可以驮的泥土， 因为你的仆人不再献燔祭或别的祭给别的神， 只献给耶和华。

18 但有一件事， 求耶和华赦免你的仆人； 我的主人到临门庙那里叩拜的时候， 他总是靠在我的手臂上， 因此， 我也曾在临门庙叩拜。我在临门庙叩拜这事， 求耶和华赦免你的仆人。"

19 以利沙说： "你平平安安回去吧。"于是乃缦离开他去了， 走了一段路程。

20 神人以利沙的仆人基哈西心里说： "看哪， 我主人不肯从这亚兰人乃缦手中收取他带来的礼物； 我指着永活的耶和华起誓， 我要追上他， 向他要些东西。"

21 于是基哈西追赶乃缦。乃缦看见有人追上来， 就下车迎着他， 说： "平安吗？"

22 他说： "平安。我主人派我来说： ‘刚才有两位年轻人， 都是先知的门徒， 从以法莲山地来到我这里， 请你给他们三十公斤银子和两套衣服。’"

23 乃缦说： "请你拿六十公斤吧。"他再三促请基哈西， 并把六十公斤银子， 装在两个袋子里， 还有两套衣服， 交给两个仆人。他们就在基哈西前面捧着走。

24 到达山冈后， 他就从他们手中接过东西， 存放在屋子里， 然后打发他们离去， 他们就走了。

25 他进去， 侍立在他主人面前， 以利沙对他说： "基哈西， 你从哪里来？"他说： "你的仆人没有到过什么地方。"

26 以利沙对他说： "那人下车转身迎着你的时候， 我的心不是和你同去吗？现在不是收受银子、衣服、橄榄园、葡萄园、羊、牛、仆人和婢女的时候。

27 因此， 乃缦的痲风要附在你的身上和你后裔的身上， 直到永远。"基哈西从以利沙面前离去时， 就长了痲风， 好像雪那样白。