1 Kaj la Eternulo sendis al David Natanon, kaj ĉi tiu venis al li, kaj diris al li:En unu urbo estis du viroj, unu riĉulo kaj la dua malriĉulo;

2 la riĉulo havis tre multe da ŝafoj kaj da bovoj;

3 kaj la malriĉulo havis nenion, krom unu malgranda ŝafeto, kiun li aĉetis kaj nutris, kaj ĝi elkreskis ĉe li kaj ĉe liaj infanoj kune kun ili; el lia peco ĝi manĝadis, el lia kaliko ĝi trinkadis, kaj sur lia sino ĝi dormadis, kaj ĝi estis por li kiel filino.

4 Sed venis gasto al la riĉa homo, kaj ĉi tiu domaĝis preni el siaj ŝafoj aŭ el siaj bovoj, por prepari ion por la gasto, kiu venis al li, kaj li prenis la ŝafeton de la viro malriĉa, kaj preparis ĝin por la homo, kiu venis al li.

5 Tiam forte ekflamis la kolero de David kontraŭ tiu homo, kaj li diris al Natan:Mi ĵuras per la Eternulo, ke morti devas la homo, kiu tion faris;

6 kaj pro la ŝafeto li repagu kvaroble, pro tio, ke li faris tion kaj ke li agis senkompate.

7 Tiam Natan diris al David:Vi estas tiu homo. Tiele diris la Eternulo, Dio de Izrael:Mi sanktoleis vin reĝo super Izrael, kaj Mi savis vin el la mano de Saul,

8 kaj Mi donis al vi la domon de via sinjoro kaj la edzinojn de via sinjoro sur vian sinon, kaj Mi donis al vi la domon de Izrael kaj Jehuda; kaj se tio ne sufiĉus, Mi aldonus ankoraŭ tion kaj alian.

9 Kial do vi malŝatis la vorton de la Eternulo, farante malbonon antaŭ Liaj okuloj? Urijan, la Ĥetidon, vi mortigis per glavo, kaj lian edzinon vi prenis al vi kiel edzinon, post kiam vi lin mortigis per glavo de la Amonidoj.

10 Nun ne malaperos el via domo la glavo eterne, pro tio, ke vi malŝatis Min, kaj prenis la edzinon de Urija, la Ĥetido, ke ŝi estu via edzino.

11 Tiele diris la Eternulo:Jen Mi venigos sur vin malbonon el via domo; kaj Mi prenos viajn edzinojn antaŭ viaj okuloj, kaj fordonos al via konkuranto, kaj li kuŝos kun viaj edzinoj antaŭ ĉi tiu suno.

12 Ĉar vi agis sekrete; sed Mi faros tiun aferon antaŭ la tuta Izrael kaj antaŭ la suno.

13 Tiam David diris al Natan:Mi pekis antaŭ la Eternulo. Kaj Natan diris al David:La Eternulo forigis vian pekon, vi ne mortos;

14 sed ĉar vi per tiu faro incitis la malamikojn de la Eternulo, tial la filo, kiu naskiĝis al vi, mortos.

15 Kaj Natan iris en sian domon. Kaj la Eternulo frapis la infanon, kiun la edzino de Urija naskis al David, kaj ĝi danĝere malsaniĝis.

16 Kaj David ekpreĝis al la Eternulo pri la infano; kaj David fastis, kaj li eniris, kaj pasigis la nokton sur la tero.

17 Kaj ekinsistis super li la plejaĝuloj de lia domo, por igi lin leviĝi de la tero; sed li ne volis, kaj li ne manĝis kun ili.

18 En la sepa tago la infano mortis. Kaj la servantoj de David timis sciigi al li, ke la infano mortis; ĉar ili pensis:Jen dum la infano ankoraŭ vivis, ni parolis al li, kaj li ne aŭskultis nian voĉon; kiel do ni diros al li, ke la infano mortis? li faros ian malbonon.

19 Sed kiam David vidis, ke liaj servantoj murmuretas inter si, li komprenis, ke la infano mortis; kaj David diris al siaj servantoj:Ĉu la infano mortis? Kaj ili respondis:Ĝi mortis.

20 Tiam David leviĝis de la tero, lavis sin kaj oleis sin kaj ŝanĝis siajn vestojn, kaj iris en la domon de la Eternulo, kaj adorkliniĝis. Poste li venis en sian domon; li petis, ke oni donu al li panon, kaj li manĝis.

21 Tiam diris al li liaj servantoj:Kion signifas tio, kion vi faris? dum la infano estis ankoraŭ vivanta, vi fastis kaj ploris; kaj kiam la infano mortis, vi leviĝis kaj manĝis!

22 Kaj li respondis:Dum la infano ankoraŭ vivis, mi fastis kaj ploris; ĉar mi pensis:Kiu scias? eble la Eternulo indulgos min kaj la infano vivos.

23 Sed nun ĝi mortis; por kio do mi fastos? ĉu mi povas ankoraŭ revenigi ĝin? mi iros al ĝi, sed ĝi ne revenos al mi.

24 Kaj David konsolis sian edzinon Bat-Ŝeba, kaj envenis al ŝi kaj kuŝis kun ŝi; kaj ŝi naskis filon, kaj li donis al li la nomon Salomono; kaj la Eternulo lin amis.

25 Kaj li transdonis lin en la manojn de la profeto Natan; ĉi tiu donis al li la nomon Jedidja, pro la Eternulo.

26 Joab ekmilitis kontraŭ Raba de la Amonidoj, kaj venkoprenis la reĝan urbon.

27 Kaj Joab sendis senditojn al David, kaj dirigis:Mi militis kontraŭ Raba, kaj mi venkoprenis la urbon de akvoj;

28 nun kolektu la reston de la popolo, kaj sieĝu la urbon kaj prenu ĝin; ĉar alie, se mi prenus la urbon, oni nomus ĝin per mia nomo.

29 Tiam David kolektis la tutan popolon, kaj iris al Raba, kaj militis kontraŭ ĝi kaj prenis ĝin.

30 Kaj li prenis la kronon de Malkam de lia kapo; ĝi havis la pezon de kikaro da oro; en ĝi estis multekosta ŝtono, kiu transiris sur la kapon de David. Kaj da militakiraĵo li elportis el la urbo tre multe.

31 Kaj la popolon, kiu tie estis, li elirigis, kaj metis ĝin al segiloj kaj al feraj draŝiloj kaj al feraj hakiloj kaj forkondukis al brikfarejoj. Tiele li agis kun ĉiuj urboj de la Amonidoj. Kaj David kaj la tuta popolo revenis Jerusalemon.

1 耶和华差派拿单去见大卫。于是拿单来到大卫那里， 对他说： "在一座城里有两个人， 一个富有， 一个贫穷。

2 那富有的有极多牛羊，

3 那贫穷的除了买来养的一只母羊羔以外， 什么也没有。那小羊在他家里和他的儿女一同长大， 小羊吃他的食物， 喝他杯中的饮料， 睡在他的怀里， 就像他的女儿一样。

4 有一个旅客来到富翁那里， 他舍不得从自己的牛群羊群中取一头出来， 款待到他那里来的旅客， 却取了那穷人的母羊羔， 款待到他那里来的客人。"

5 大卫就非常恼怒那人， 对拿单说： "我指着永活的耶和华起誓， 作这事的人该死。

6 他必须四倍赔偿这羊羔， 因为他作了这事， 又因他没有怜悯的心。"

7 拿单对大卫说： "你就是那人！ 耶和华以色列的 神这样说： ‘我膏立了你作以色列的王， 把你从扫罗的手里救了出来，

8 把你主人的家赐给你， 把你主人的妻妾交在你怀里， 又把以色列和犹大家赐给你。你若是还以为太少， 我还可以多多加给你。

9 你为什么藐视耶和华的话， 行他看为恶的事呢？你用刀击杀了赫人乌利亚， 娶了他的妻子作你的妻子， 你借着亚扪人的刀杀了乌利亚。

10 所以， 从今以后， 刀剑必不离开你的家， 因为你藐视了我， 娶了赫人乌利亚的妻子作你的妻子。’

11 耶和华这样说： ‘看哪！ 我必从你家中兴起祸患攻击你； 我要在你的眼前把你的妃嫔拿去赐给别人。他要在光天化日之下与她们同床。

12 你在暗中行了这事， 我却要在所有以色列人面前， 在光天化日之下行这事报应你。’"

13 大卫对拿单说： "我得罪了耶和华了。"拿单对大卫说： "耶和华已经除去了你的罪， 你必不至于死。

14 只是因为你作了这事， 使耶和华的仇敌大得亵渎的机会， 所以你所生的儿子必定死。"

15 于是拿单回自己的家去了。耶和华击打乌利亚的妻子给大卫所生的孩子， 他就害了重病。

16 大卫为那孩子恳求 神， 并且禁食。他进房里去， 终夜躺在地上。

17 他家中的老侍从站在他旁边， 要把他从地上扶起来， 他却不肯， 也不与他们一起吃饭。

18 到了第七天， 孩子死了。大卫的臣仆不敢告诉他孩子死了， 因为他们说： "看哪， 孩子还活着的时候， 我们劝他， 他尚且不听我们的话。现在我们怎么能告诉他孩子已经死了呢？他会伤心欲绝的。"

19 大卫看见他的臣仆彼此低声耳语， 就知道孩子已经死了。他问臣仆说： "孩子死了吗？"他们回答： "死了！ "

20 于是大卫从地上起来， 洗澡， 抹膏， 更换衣服， 进耶和华的殿去敬拜， 然后回到自己的宫里去， 吩咐人给他摆上饭， 他就吃了。

21 臣仆问他： "你为什么这样作呢？孩子还活着的时候， 你为他禁食哭泣； 孩子死了， 你倒起来吃饭！ "

22 他回答： "孩子还活着的时候， 我禁食哭泣， 因为我想： ‘也许耶和华怜悯我， 让孩子可以活着。’

23 现在他死了， 我为什么还要禁食呢？我还能使他回来吗？我要到他那里去， 他却不能回到我这里来。"

24 大卫安慰他的妻子拔示巴， 进到她那里去， 与她同睡。她生了一个儿子， 大卫给他起名叫所罗门； 耶和华也喜爱他，

25 就差派拿单先知去， 照着耶和华的吩咐， 给他起名叫耶底底亚。

26 那时， 约押正在攻打亚扪人的拉巴， 攻取了王城。

27 约押派遣使者去见大卫， 说： "我攻打拉巴， 已经攻取了水城。

28 现在， 请你聚集其余的人民， 安营攻打这城， 把城攻取； 免得我攻取了这城， 人就以我的名字来叫这城。"

29 于是大卫聚集所有的人民， 向拉巴进军； 攻打那城， 把它攻取了。

30 大卫从他们的王的头上夺取了王冠。王冠的金子重三十五公斤， 上面嵌有宝石， 人把这冠冕戴在大卫的头上。大卫又从这城里带走了许多战利品，

31 又把那城里的人民带出去， 使他们用锯子、铁耙、铁斧作工， 或使他们在砖窑服役。大卫对待亚扪各城的居民都是这样。后来， 大卫和众人都回耶路撒冷去了。