1 Okazis poste, ke mortis la reĝo de la Amonidoj, kaj lia filo Ĥanun fariĝis reĝos anstataŭ li.

2 Tiam David diris:Mi estos favorkora al Ĥanun, filo de Naĥaŝ, konforme al tio, kiel lia patro agis favorkore koncerne min. Kaj David sendis, por konsoli lin per siaj servantoj pri lia patro. Kaj la servantoj de David venis en la landon de la Amonidoj.

3 Sed la eminentuloj de la Amonidoj diris al sia sinjoro Ĥanun:Ĉu efektive David deziras honori vian patron antaŭ vi, ke li sendis al vi konsolantojn? ĉu ne por pristudi la urbon, esplorrigardi kaj ruinigi ĝin, David sendis al vi siajn servantojn?

4 Tiam Ĥanun prenis la servantojn de David, kaj forrazis al ili duonon de la barbo, kaj detranĉis iliajn vestojn ĝis duono, ĝis la lumboj, kaj foririgis ilin.

5 Kiam oni tion raportis al David, li sendis al ili renkonte, ĉar tiuj homoj tre hontis. Kaj la reĝo diris:Restu en Jeriĥo, ĝis rekreskos viaj barboj, kaj tiam revenu.

6 Kiam la Amonidoj vidis, ke ili indignigis Davidon, tiam la Amonidoj sendis kaj dungis Sirianojn el Bet-Reĥob kaj Sirianojn el Coba, dudek mil piedirantojn, kaj de la reĝo de Maaĥa mil homojn kaj de Tob dek du mil homojn.

7 Kiam David aŭdis pri tio, li sendis Joabon kaj la tutan armeon da kuraĝuloj.

8 Kaj eliris la Amonidoj kaj batalaranĝiĝis ĉe la enirejo de la pordego; kaj la Sirianoj el Coba kaj el Reĥob kaj la viroj de Tob kaj de Maaĥa estis aparte, sur la kampo.

9 Kiam Joab vidis, ke li havos kontraŭ si batalon antaŭe kaj malantaŭe, li faris elekton el ĉiuj plejbravuloj en Izrael kaj batalaranĝis ilin kontraŭ la Sirianoj;

10 kaj la ceteran parton de la popolo li komisiis al sia frato Abiŝaj, kaj batalaranĝis ilin kontraŭ la Amonidoj.

11 Kaj li diris:Se la Sirianoj superfortos min, tiam vi donos al mi helpon; sed se la Amonidoj superfortos vin, tiam mi iros, por helpi vin.

12 Estu kuraĝa, kaj ni tenu nin forte por nia popolo kaj por la urboj de nia Dio; kaj la Eternulo faru tion, kio plaĉos al Li.

13 Kaj Joab, kun la popolo, kiu estis kun li, komencis la batalon kontraŭ la Sirianoj; kaj ĉi tiuj forkuris antaŭ li.

14 Kiam la Amonidoj vidis, ke la Sirianoj forkuris, ili ankaŭ forkuris antaŭ Abiŝaj, kaj foriris en la urbon. Tiam Joab returnis sin de la Amonidoj, kaj venis Jerusalemon.

15 Kiam la Sirianoj vidis, ke ili estas venkobatitaj de la Izraelidoj, ili kolektiĝis en unu loko.

16 Kaj Hadadezer sendis, kaj elirigis la Sirianojn transriverajn; kaj ili venis en Ĥelamon; kaj Ŝobaĥ, militestro de Hadadezer, ilin kondukis.

17 Kiam tio estis raportita al David, li kolektis ĉiujn Izraelidojn, kaj transiris Jordanon kaj venis en Ĥelamon. Kaj la Sirianoj aranĝis sin kontraŭ David kaj ekbatalis kontraŭ li.

18 Kaj la Sirianoj forkuris antaŭ Izrael, kaj David mortigis el la Sirianoj sepcent ĉaristojn kaj kvardek mil rajdantojn; ankaŭ Ŝobaĥon, la militestron, li frapis, kaj tiu mortis tie.

19 Kiam ĉiuj reĝoj, kiuj servis Hadadezeron, vidis, ke ili estas venkobatitaj de la Izraelidoj, ili faris pacon kun la Izraelidoj kaj submetiĝis al ili. Kaj la Sirianoj timis helpi plu al la Amonidoj.

1 后来， 亚扪人的王死了， 他的儿子哈嫩继承他作王。

2 大卫说： "我要恩待拿辖的儿子哈嫩， 像他父亲恩待我一样。"于是大卫差派自己的臣仆， 为他丧父的事安慰他。大卫的臣仆到了亚扪人境内时，

3 亚扪人的众领袖对他们的主哈嫩说： "大卫差派这些慰问的人到你这里来， 你以为他是尊敬你父亲吗？他派遣臣仆到你这里来， 不是为了要窥探这城， 侦察清楚， 然后把城倾覆吗？"

4 于是哈嫩拿住大卫的臣仆， 把他们的胡须剃去一半， 又把他们的外袍割去半截， 露出臀部， 然后才放他们走。

5 有人告诉大卫， 他就派人去迎接他们， 因为他们非常羞耻。王就说： "你们可以住在耶利哥， 等到你们的胡须长长了才回来。"

6 亚扪人知道大卫憎恶他们， 就派人去招募伯．利合的亚兰人和琐巴的亚兰人， 步兵二万， 玛迦王的人一千， 陀伯人一万二千。

7 大卫听见了， 就差派约押和全体勇士出去。

8 亚扪人出来， 在城门前摆阵， 琐巴和利合的亚兰人， 陀伯人和玛迦人， 也分别在郊野摆阵。

9 约押看见自己前后受敌， 就从以色列所有的精兵中， 挑选一部分出来， 使他们摆阵去迎战亚兰人，

10 他把其余的人交在他兄弟亚比筛手下， 使他们摆阵去迎战亚扪人。

11 约押对亚比筛说： "如果亚兰人比我强， 你就来帮助我。如果亚扪人比你强， 我就去帮助你。

12 你要刚强； 为了我们的人民和我们 神的众城镇， 我们要刚强！ 愿耶和华成全他看为美的事。"

13 于是约押和与他在一起的人前进， 攻击亚兰人； 亚兰人在约押面前逃跑。

14 亚扪人看见亚兰人逃跑， 他们也在亚比筛面前逃跑， 逃进城里去了。约押就从亚扪人那里回来， 回到耶路撒冷去了。

15 亚兰人见自己被以色列人击败， 就再聚集起来。

16 哈大底谢差遣人把幼发拉底河那边的亚兰人调来。他们来到了希兰， 由哈大底谢的将军朔法率领他们。

17 有人告诉了大卫， 他就聚集所有的以色列人， 渡过约旦河， 来到了希兰。亚兰人摆好了阵迎击大卫， 与他交战。

18 亚兰人却在以色列人面前逃跑。大卫杀了亚兰七百名驾驶战车的军兵， 四万骑兵。又击杀了亚兰军队的将军朔法， 他就死在那里。

19 所有臣服于哈大底谢的王看见自己被以色列人打败， 就与以色列人议和， 臣服于他们。于是亚兰人害怕， 不敢再帮助亚扪人了。