1 A tempestade me faz bater o coração,
como se ele fosse pular para fora do peito.
2 Escutem o estrondo da voz de Deus,
o trovão que sai da sua boca.
3 Ele solta relâmpagos por todos os lados do céu
e de uma ponta da terra até a outra.
4 Então ouve-se o rugido da sua voz,
o forte barulho do trovão;
e durante todo o tempo os relâmpagos não param de cair.
5 Deus troveja com a sua voz maravilhosa;
ele faz grandes coisas que não podemos compreender.
6 Deus manda que caia neve sobre a terra
e também fortes pancadas de chuva.
7 Assim, faz com que as pessoas fiquem em casa, sem poderem trabalhar,
para que todos saibam que é ele quem age.
8 Os animais entram nas suas tocas
e ali ficam escondidos.
9 As tempestades violentas vêm do Sul,
e o frio vem do Norte.
10 O sopro de Deus congela as águas,
que assim ficam cobertas de gelo.
11 Deus enche de água as nuvens,
e elas lançam os relâmpagos.
12 Seguindo a ordem de Deus,
as nuvens se espalham em todas as direções.
Elas fazem tudo o que Deus manda,
em toda parte, no mundo inteiro.
13 Deus faz cair chuva sobre a terra
ou para castigar a gente
ou para mostrar que tem amor por nós.
14 "Jó, pare um instante e escute;
pense nas coisas maravilhosas que Deus faz.
15 Será que você sabe como Deus dá a ordem
para que os relâmpagos saiam brilhando das nuvens?
16 Você sabe como as nuvens ficam suspensas no ar?
Isso é uma prova do infinito conhecimento de Deus.
17 Será que você, que fica sufocado de calor na sua roupa,
antes de vir a tempestade de areia trazida pelo vento sul,
18 será que você pode ajudar Deus a estender o céu
e fazer com que fique duro como uma placa de metal fundido?
19 Ensine-nos o que devemos dizer a ele,
pois não somos capazes de pensar com clareza.
20 Eu não teria o atrevimento de discutir com Deus,
pois isso seria pedir que ele me destruísse.
21 "Não é possível ver o sol quando está escondido pelas nuvens;
mas ele brilha de novo, depois que o vento passa e limpa o céu.
22 No Norte vemos uma luz dourada,
e a glória de Deus nos enche de profunda admiração.
23 Não podemos compreender o Todo-Poderoso,
o Deus de grande poder.
A sua justiça é infinita,
e ele não persegue ninguém.
24 Por isso, as pessoas o temem,
e ele não dá importância aos que acham que são sábios."
1 Bizony, megremeg ettől a szívem, és csaknem kiugrik a helyéből.
2 Hallgassátok figyelmesen mennydörgését és a morajlást, mely szájából jön ki.
3 Az egész ég alatt szétterjeszti, villámfényét is a föld pereméig.
4 Utána mennydörgés bömböl, dörög fenséges hangon: szüntelenül hallatszik a hangja.
5 Csodás hangon mennydörög az Isten, és nagy tetteket visz véghez, amelyeket meg sem értünk.
6 Megparancsolja a hónak, hogy hulljon a földre, a záporesőnek és a felhőszakadásnak, hogy zuhogjon.
7 Minden emberi kezet lefog, hadd tudja meg minden ember, hogy most ő cselekszik!
8 A vadállat is rejtekébe húzódik, és búvóhelyén tanyázik.
9 Kamrájából előjön a szélvihar, Észak csillagzata felől a hideg.
10 Isten leheletétől jég támad, a víz felszíne jégpáncél lesz.
11 Majd nedvességgel terheli meg a felleget, és villámot szór a felhő.
12 Gomolyog az körös-körül, hogy az ő irányítása szerint megtegye mindazt, amit csak parancsol az egész föld kerekségén.
13 Egyszer büntetésül adja földjére, máskor meg szeretetből.
14 Figyelj csak ide, Jób! Állj meg, és gondold meg Isten csodáit!
15 Tudod-e, mikor rendelkezik úgy az Isten, hogy villámfénye ragyogjon a felhőben?
16 Tudod-e, miért lebegnek a fellegek, a tökéletes tudás csodái?
17 Hogyan melegednek át ruháid, ha nyugton hagyja a déli szél a földet?
18 Ott voltál-e, amikor a felhőtakarót formálta, mely szilárd, mint az öntött tükör?
19 Mondd meg nekünk, mit mondjunk neki? Nem jutunk hozzá a sötétség miatt.
20 Kell-e mondani neki, ha beszélni akarok? Mondta-e valaha ember, hogy el akar veszni?
21 Még nem látják a napfényt, bár az ragyog a fellegek mögött, de szél támad, és kitisztul.
22 Észak felől aranyló szél támad, Isten körül félelmetes ragyogás.
23 A Mindenhatót nem tudjuk megtalálni, hatalma fenséges. A jogot és a teljes igazságot mégsem nyomja el.
24 Azért félik őt az emberek, mert rá sem néz azokra, akik bölcsnek tartják magukat.