1 Uma resposta delicada anula a irritação; as palavras duras suscitam a cólera.
2 Aquele que ensina com sabedoria faz da aprendizagem uma alegria. Mas do professor incompetente só jorra disparates.
3 Os olhos do Senhor estão em toda a parte, observando tanto os bons como os maus.
4 Uma palavra reconfortante é uma árvore de vida. Mas se houver má vontade, logo nasce a discórdia.
5 Só os tolos desprezam a opinião dos pais; mas uma pessoa prudente toma em consideração as suas sugestões e avisos.
6 O ser-se justo representa um grande tesouro; a inquietação assola os pecadores.
7 Dos lábios da gente de bom senso saem generosamente pensamentos justos. O que não acontece com os que se insurgem contra a justiça.
8 O Senhor repudia firmemente o culto e os sacrifícios prestados por aqueles que não lhe obedecem, mas tem todo o prazer nas orações dos rectos.
9 O Senhor reprova os feitos dos pecadores, mas ama os que seguem a justiça.
10 Deus corrigirá severamente os que desprezam a verdade; e os que se revoltarem contra essa correcção morrerão.
11 Nem mesmo as próprias profundezas do inferno podem ocultar-se aos olhos de Deus, quanto mais o coração dos seres humanos!
12 Os escarnecedores nunca se chegam às pessoas com entendimento porque não gostam de ser repreendidas.
13 Um rosto alegre traduz a felicidade dum coração. A aflição do íntimo reflecte-se na expressão que apresenta.
14 As pessoas com discernimento na vida estão sempre sedentas da verdade; por seu lado os tolos engordam só com parvoíces.
15 Quando alguém está aflito, tudo lhe parece sombrio e mal. Na alegria, tudo corre bem!
16 É melhor viver com pouco na vida, mas amar e obedecer a Deus, do que ser multimilionário e viver dia-a-dia com aflições.
17 Vale mais ter um simples caldo para almoçar, mas na companhia daqueles que amamos, do que ter o melhor que há para comer num ambiente de discórdia.
18 Um indivíduo irascível está sempre a levantar discussões. O que lhe vale são as pessoas que sabem dominar-se, para pôr um ponto final na contenda.
19 Para o preguiçoso, a vida é como um caminho todo cheio de espinhos, onde a cada momento tem medo de picar-se. Mas os rectos sabem fazer dela um caminho plano, de piso seguro.
20 Um filho sábio procura dar alegria aos seus pais. Os insensatos desprezam a opinião deles.
21 Os pobres de entendimento ficam todos contentes com palermices. As pessoas de juízo procuram ter uma conduta sensata.
22 Um empreendimento feito sem o conselho dos que conhecem o assunto falha. São eles que podem dar uma garantia de sucesso.
23 Toda a gente gosta de dar bons conselhos, e como é bom ser-se capaz de dizer aquilo que é preciso, no momento preciso!
24 Para os que seguem Deus, o caminho da vida é para cima, deixando para trás o inferno.
25 O Senhor destruirá as riquezas dos orgulhosos, mas cuidará das posses das viúvas.
26 O Senhor aborrece solenemente os pensamentos dos pecadores, mas tem todo o prazer nos que se conduzem de forma limpa e pura.
27 O dinheiro ganho desonestamente traz perturbação para toda a família. O aborrecer o suborno traz felicidade.
28 Uma pessoa recta pensa antes de falar. Os maus são capazes de falar sem um mínimo de reflexão.
29 O Senhor está bem longe dos pecadores; mas quanto à oração dos que o seguem, essa sim, ouve-a!
30 Um olhar feliz e uma boa notícia são coisas que dão felicidade, que dão forças renovadas.
31 Os que sabem aproveitar as críticas construtivas virão a ser recebidos no meio das pessoas sensatas. Quem as rejeita prejudica-se profundamente.
33 Temer o Senhor e saber ser humilde é o fundamento da sabedoria e da dignidade humana.
1 Leppeä vastaus taltuttaa kiukun, mutta loukkaava sana nostaa vihan.
2 Viisasten kieli puhuu tietoa taitavasti, mutta tyhmäin suu purkaa hulluutta.
3 Herran silmät ovat joka paikassa; ne vartioitsevat hyviä ja pahoja.
4 Sävyisä kieli on elämän puu, mutta vilpillinen kieli haavoittaa mielen.
5 Hullu pitää halpana isänsä kurituksen, mutta joka nuhdetta noudattaa, tulee mieleväksi.
6 Vanhurskaan huoneessa on suuret aarteet, mutta jumalattoman saalis on turmion oma.
7 Viisasten huulet kylvävät tietoa, mutta tyhmäin sydän ei ole vakaa.
8 Jumalattomien uhri on Herralle kauhistus, mutta oikeamielisten rukous on hänelle otollinen.
9 Jumalattoman tie on Herralle kauhistus, mutta joka vanhurskauteen pyrkii, sitä hän rakastaa.
10 Kova tulee kuritus sille, joka tien hylkää; joka nuhdetta vihaa, saa kuoleman.
11 Tuonelan ja manalan Herra näkee, saati sitten ihmislasten sydämet.
12 Pilkkaaja ei pidä siitä, että häntä nuhdellaan; viisasten luo hän ei mene.
13 Iloinen sydän kaunistaa kasvot, mutta sydämen tuskassa on mieli murtunut.
14 Ymmärtäväisen sydän etsii tietoa, mutta tyhmien suu hulluutta suosii.
15 Kurjalle ovat pahoja kaikki päivät, mutta hyvä mieli on kuin alituiset pidot.
16 Parempi vähä Herran pelossa kuin paljot varat levottomuudessa.
17 Parempi vihannesruoka rakkaudessa kuin syöttöhärkä vihassa.
18 Kiukkuinen mies nostaa riidan, mutta pitkämielinen asettaa toran.
19 Laiskan tie on kuin orjantappurapehko, mutta oikeamielisten polku on raivattu.
20 Viisas poika on isällensä iloksi, mutta tyhmä ihminen halveksii äitiänsä.
21 Hulluus on ilo sille, joka on mieltä vailla, mutta ymmärtäväinen mies kulkee suoraan.
22 Hankkeet sortuvat, missä neuvonpito puuttuu; mutta ne toteutuvat, missä on runsaasti neuvonantajia.
23 Miehellä on ilo suunsa vastauksesta; ja kuinka hyvä onkaan sana aikanansa!
24 Taitava käy elämän tietä ylöspäin, välttääkseen tuonelan, joka alhaalla on.
25 Ylpeitten huoneen Herra hajottaa, mutta lesken rajan hän vahvistaa.
26 Häijyt juonet ovat Herralle kauhistus, mutta lempeät sanat ovat puhtaat.
27 Väärän voiton pyytäjä hävittää huoneensa, mutta joka lahjuksia vihaa, saa elää.
28 Vanhurskaan sydän miettii, mitä vastata, mutta jumalattomien suu purkaa pahuutta.
29 Jumalattomista on Herra kaukana, mutta vanhurskasten rukouksen hän kuulee.
30 Valoisa silmänluonti ilahuttaa sydämen; hyvä sanoma tuo ydintä luihin.
31 Korva, joka kuuntelee elämän nuhdetta, saa majailla viisaitten keskellä.
32 Joka kuritusta vieroo, pitää sielunsa halpana; mutta joka nuhdetta kuuntelee, se saa mieltä.
33 Herran pelko on kuri viisauteen, ja kunnian edellä käy nöyryys.