1 Meu filho, presta atenção à sabedoria que aqui te apresento: ouve as minhas explicações, para seres prudente e para que a tua linguagem guarde o conhecimento.

3 Os lábios de uma mulher de má vida podem parecer que escorrem mel. As suas falsas lisonjas são untuosas e macias. Mas no fim de contas, deixam um sabor amargo, uma ferida feita como que por uma aguda espada de dois gumes. Os seus comportamentos conduzem à morte. A sua conduta é inspirada pelo inferno. Não conhece o caminho da vida. Cambaleia por um caminho tortuoso, e nem se importa de saber onde é que ele leva.

7 Portanto, agora, meus filhos, dêem-me ouvidos, e nunca se desviem das palavras que vos estou a dizer:

8 Afastem-se dessas mulheres. Não se aproximem sequer da porta onde elas moram, para que não percam a dignidade, fazendo depender a vossa vida de gente cruel; para que gente que vos é estranha não venha a tirar-vos força e se tornem escravos deles. A consequência disso não poderá deixar de ser o gemerem em angústias, enquanto o vosso corpo vai apodrecendo pelo vício. No fim, só terão isto a dizer:

12 Oh, se ao menos eu tivesse prestado atenção aos avisos que me deram! Se não tivesse desprezado as repreensões! Porque é que não quis ouvir os que queriam ensinar-me? Porque é que fui assim tão estúpido?

14 Pouco faltou para que a minha desgraça fosse completa. E agora até o desprezo público tenho de enfrentar.

15 Por isso, bebe a água da tua própria cisterna. Porque é que o teu amor havia de derramar-se por mulheres da rua? Que os filhos que tens sejam só para ti e não partilhados com outros!

18 Que a tua fonte seja bendita; sê feliz com a mulher que escolheste na tua juventude.

19 Bela, aos teus olhos, como linda gazela, como uma corça graciosa, que te satisfaças, todo o tempo no seu seio - que só o seu amor te deleite! Porque é que, meu filho, te deixarias atrair por outras mulheres, que não a tua? Porque abraçarias tu uma mulher que te é estranha?

21 Deus observa atentamente a tua conduta, examina cuidadosamente tudo o que fazes.

22 Quem faz o mal ficará cativo da sua própria maldade; será acorrentado pelo seu pecado. Morrerá porque preferiu viver sem correcção. Todos os seus erros se explicam pela sua loucura.

1 Poikani, kuuntele minun viisauttani, kallista korvasi minun taidolleni

2 ottaaksesi vaarin taidollisuudesta, ja huulesi säilyttäkööt tiedon.

3 Sillä hunajaa tiukkuvat vieraan vaimon huulet, hänen suunsa on öljyä liukkaampi.

4 Mutta lopulta hän on karvas kuin koiruoho, terävä kuin kaksiteräinen miekka.

5 Hänen jalkansa kulkevat alas kuolemaan, tuonelaan vetävät hänen askeleensa.

6 Ei käy hän elämän tasaista polkua, hänen tiensä horjuvat hänen huomaamattaan.

7 Niinpä, lapset, kuulkaa minua, älkää väistykö minun suuni sanoista.

8 Pidä tiesi kaukana tuollaisesta äläkä lähesty hänen majansa ovea,

9 ettet antaisi muille kunniaasi etkä vuosiasi armottomalle,

10 ettei sinun tavarasi ravitsisi vieraita, sinun vaivannäkösi joutuisi toisen taloon

11 ja ettet lopulta päätyisi huokailemaan ruumiisi ja lihasi riutuessa

13 Miksi en kuullut neuvojaini ääntä, kallistanut korvaani opettajilleni?

15 Juo vettä omasta säiliöstäsi, sitä, mikä omasta kaivostasi juoksee.

16 Vuotaisivatko sinun lähteesi kadulle, toreille sinun vesiojasi!

17 Olkoot ne sinun omasi yksin, älkööt vierasten sinun ohessasi.

18 Olkoon sinun lähteesi siunattu, ja iloitse nuoruutesi vaimosta.

19 Armas peura, suloinen vuorikauris-hänen rintansa sinua aina riemulla ravitkoot, hurmautuos alati hänen rakkaudestaan.

20 Miksi, poikani, hurmautuisit irstaaseen naiseen ja syleilisit vieraan vaimon povea?

21 Sillä Herran silmien edessä ovat miehen tiet, ja hän tutkii kaikki hänen polkunsa.

22 Jumalattoman vangitsevat hänen rikoksensa, ja hän tarttuu oman syntinsä pauloihin.

23 Kurittomuuteensa hän kuolee ja suistuu harhaan suuressa hulluudessaan.