1 A sabedoria já edificou o seu belo palácio, levantado sobre sete colunas; preparou um grande banquete e vinhos, fez as suas misturas de bebidas; já deu ordens aos criados, e mandou-os ir convidar toda a gente para que venha. Ela clama a todos, desde os pontos da cidade mais visíveis e onde passa mais gente:

4 Venham, aqueles que são simples, sem muita inteligência, venham ao banquete da sabedoria e bebam as finas misturas que preparei. Deixem ficar para trás os insensatos, e comecem a viver. Aprendam a ter entendimento.

7 Se repreenderes um trocista, tudo o que podes receber como resposta é uma boa piada; ele replicar-te-á ofensivamente. Por isso não o incomodes; só virá é a aborrecer-te por pretenderes ajudá-lo.

9 Mas uma pessoa esclarecida quererá bem a quem a corrigir. Um indivíduo inteligente, quando é ensinado, fica mais culto; e aquele que é recto fica com mais capacidades, quando o instruem.

10 A reverência e o temor ao Senhor é o fundamento de toda a sabedoria. Conhecer Deus acaba por ser a base de todo o conhecimento.

11 Eu, a sabedoria, tornarei cada momento da vossa vida mais proveitoso, e os anos da vossa existência mais frutíferos.

12 Terás toda a vantagem em seguir a sabedoria. Mas se a desprezares, terás de suportar as consequências.

13 Uma mulher de conduta leviana tem uma maneira de ser escandalosa; além disso é louca, e daí a sua ignorância. Senta-se à porta da casa, põe-se nas esquinas das ruas da cidade, fazendo sinais aos que vão passando, e que seguem direito nos seus caminhos. Venham comigo, diz ela aos simplórios. A fruta roubada é a mais saborosa. Maçãs trincadas às escondidas sabem melhor! E eles nem se dão conta de que os que antes já foram com ela, são agora hóspedes do inferno.

1 Viisaus on talonsa rakentanut, veistänyt seitsemän pylvästänsä.

2 Hän on teuraansa teurastanut, viininsä sekoittanut ja myöskin pöytänsä kattanut.

3 Hän on palvelijattarensa lähettänyt kutsua kuuluttamaan kaupungin kumpujen rinteiltä:

7 Joka pilkkaajaa ojentaa, saa itsellensä häpeän, ja häpeäpilkun se, joka jumalatonta nuhtelee.

8 Älä nuhtele pilkkaajaa, ettei hän sinua vihaisi; nuhtele viisasta, niin hän sinua rakastaa.

9 Anna viisaalle, niin hän yhä viisastuu; opeta vanhurskasta, niin hän saa oppia lisää.

10 Herran pelko on viisauden alku, ja Pyhimmän tunteminen on ymmärrystä. -

13 Tyhmyys on nainen, levoton ja yksinkertainen, eikä hän mistään mitään tiedä.

14 Hän istuu talonsa ovella, istuimella kaupungin kummuilla,

15 kutsumassa ohikulkijoita, jotka käyvät polkujansa suoraan eteenpäin:

18 Eikä toinen tiedä, että haamuja on siellä, että hänen kutsuvieraansa ovat tuonelan laaksoissa.