1 Quem é mau foge mesmo sem que ninguém o persiga. Mas as pessoas justas estão confiantes, tal como os filhotes do leão.

2 Numa nação em que a maldade se multiplica, muitos aparecem para dirigi-la. Mas só com chefes honestos e experimentados haverá estabilidade.

3 Um homem pobre que oprime os que são mais pobres é como uma enxurrada; não fica migalha de pão para ninguém.

4 Desprezar as leis é como que favorecer a maldade. Obedecer-lhes é levantar uma barreira ao mal.

5 Os maus não entendem nada da verdadeira justiça. Mas os que buscam o Senhor compreendem todas as coisas.

6 Vale muito mais ser pobre mas honesto do que rico e ter uma conduta condenável.

7 Um jovem com entendimento guarda os princípios que regem uma vida recta. Mas os que andam na companhia de gente corrompida tornam-se uma vergonha para os seus pais.

8 Os lucros conseguidos pela exploração dos outros, através da avareza e usura, acabarão por vir parar às mãos dos que defenderam os que foram explorados.

9 Aquele que faz ouvidos surdos à lei de Deus, até as suas orações são detestáveis.

10 Aquele que faz com que os rectos se desviem para um mau caminho será condenado por aquilo mesmo em que fez pecar os outros. As pessoas honestas nunca deixarão de ser recompensadas.

11 Os ricaços são gente que em geral se considera muito esperta aos seus próprios olhos; mas as pessoas humildes, que conhecem bem a vida, sabem desmascará-los.

12 Quando os justos triunfam há grande alegria. Mas quando é gente corrupta que sobe na vida, cada um procura esconder-se para se abrigar.

13 Quem esconde os seus pecados nunca prosperará; mas quem os confessa e os abandona será perdoado.

14 Feliz é aquele que teme o Senhor. Os obstinados nunca serão felizes.

15 Um ditador corrupto que domina sobre um povo miserável é algo como um leão rugindo enfurecido, ou como um urso feroz, atacando esfaimado e enraivecido. Só um chefe de estado louco é que oprime o seu povo; mas se rejeitar a rapina e a corrupção no seu governo, verá prolongar-se o seu tempo de chefia.

17 A consciência manchada dum assassino acompanhá-lo-á até ao inferno; ninguém o livrará dela.

18 Os que se conduzem com toda a honestidade estarão sempre seguros. Mas os fraudulentos serão castigados infalivelmente.

19 O trabalho diligente traz prosperidade. Mas o ocioso fartar-se-á de miséria.

20 As pessoas leais serão cumuladas de bênçãos, mas aqueles que querem enriquecer-se rapidamente, também rapidamente cairão no fracasso.

21 A parcialidade é coisa condenável; e até pelo pão para a boca as pessoas são capazes de cometer injustiças.

22 Correr atrás de riquezas fáceis é errado e não pode deixar de levar à miséria.

23 As pessoas sempre apreciam mais quem saiba repreendê-las com franqueza e justiça, do que quem as lisonjeia sem fundamento.

24 Quem defrauda os seus pais, e ainda por cima diz Não tem importância!, identifica-se com um criminoso.

25 O ambicioso é um constante provocador de contendas. Só o confiar no Senhor pode dar prosperidade.

26 Quem confia em si mesmo é um tolo. Mas quem sabe conduzir-se de acordo com a sabedoria, esse andará seguro!

27 Quem reparte com os pobres não sofrerá necessidades. Mas os que fingem ignorar os que vivem na miséria cobrir-se-ão de maldições!

28 Quando gente corrupta consegue subir na vida, as populações fogem a esconder-se; mas quando eles são castigados e desaparecem, então multiplicam-se os rectos.

1 Jumalattomat pakenevat, vaikka ei kenkään aja takaa, mutta vanhurskaat ovat turvassa kuin nuori jalopeura.

2 Rikkomisensa tähden maa saa ruhtinaita paljon, mutta yhden ymmärtäväisen miehen taidolla järjestys kauan pysyy.

3 Köyhä mies, joka vaivaisia sortaa, on kuin sade, joka lyö lakoon eikä anna leipää.

4 Lain hylkijät kehuvat jumalattomia, mutta lain noudattajat kauhistuvat heitä.

5 Pahat ihmiset eivät ymmärrä, mikä oikein on, mutta Herraa etsiväiset ymmärtävät kaiken.

6 Parempi on köyhä, joka nuhteettomasti vaeltaa, kuin kahdella tiellä mutkitteleva rikas.

7 Joka laista ottaa vaarin, on ymmärtäväinen poika; mutta irstailijain seuratoveri saattaa isänsä häpeään.

8 Joka kartuttaa varojaan korolla ja voitolla, kokoaa niitä sille, joka vaivaisia armahtaa.

9 Joka korvansa kääntää kuulemasta lakia, sen rukouskin on kauhistus.

10 Joka eksyttää oikeamielisiä pahalle tielle, se lankeaa omaan kuoppaansa; mutta nuhteettomat perivät onnen.

11 Rikas mies on omissa silmissään viisas, mutta ymmärtäväinen köyhä ottaa hänestä selvän.

12 Kun vanhurskaat riemuitsevat, on ihanuus suuri; mutta kun jumalattomat nousevat, saa ihmisiä hakea.

13 Joka rikkomuksensa salaa, se ei menesty; mutta joka ne tunnustaa ja hylkää, se saa armon.

14 Onnellinen se ihminen, joka aina on aralla tunnolla; mutta joka sydämensä paaduttaa, se onnettomuuteen lankeaa.

15 Kuin muriseva leijona ja ahnas karhu on kurjan kansan jumalaton hallitsija.

16 Vähätaitoinen ruhtinas runsaasti kiskoo, mutta väärän voiton vihaaja saa elää kauan.

17 Ihmisen, jota verivelka painaa, on pakoiltava hamaan hautaan asti; älköön häntä suojeltako.

18 Nuhteettomasti vaeltavainen saa avun, mutta kahdella tiellä mutkittelija kerralla kaatuu.

19 Joka peltonsa viljelee, saa leipää kyllin, mutta tyhjän tavoittelija saa köyhyyttä kyllin.

20 Luotettava mies saa runsaan siunauksen, mutta jolla on kiihko rikastua, se ei rankaisematta jää.

21 Ei ole hyvä henkilöön katsoa, mutta leipäpalankin tähden rikkomus tehdään.

22 Pahansuova haluaa kiihkeästi varallisuutta eikä tiedä, että hänet tapaa puute.

23 Joka toista nuhtelee, niinkuin minä neuvon, saa suosiota enemmän kuin se, joka kielellänsä liehakoitsee.

25 Tavaranahne nostaa riidan, mutta Herraan luottavainen tulee ravituksi.

26 Omaan sydämeensä luottavainen on tyhmä, mutta viisaudessa vaeltava pelastuu.

27 Joka köyhälle antaa, se ei puutteeseen joudu; mutta joka silmänsä häneltä sulkee, saa kirouksia paljon.

28 Kun jumalattomat nousevat, piileksivät ihmiset; mutta kun he hukkuvat, niin hurskaat enentyvät.