1 O Senhor tem repulsa por tudo o que é fraude, mas tem grande prazer na honestidade.

2 A gente soberba acaba sempre por cair na vergonha; a sabedoria está do lado dos mansos.

3 As pessoas honestas são conduzidas pela sua própria honestidade; as desonestas serão arruinadas pela sua maldade.

4 As riquezas de nada servem no dia do juízo. Só a justiça livra da condenação eterna.

5 A justiça das pessoas íntegras torna recta a sua conduta, mas o pecador cairá com o peso dos seus pecados.

6 A justiça dos rectos os livrará, mas os maus serão apanhados pela sua própria intrujice.

7 Quando o pecador morre, morrem com ele as suas esperanças, porque se baseiam unicamente nas coisas materiais.

8 Deus livra os rectos da angústia, enquanto que aos perversos deixa-os passar por ela.

9 O hipócrita destrói o seu próximo com a língua, mas Deus o livra dele porque todos conhecem a sua reputação.

10 Todo o cidadão se regozija com o sucesso de um homem justo, assim como também com a queda dos que rejeitam Deus.

11 Uma população torna-se próspera sob a influência dos rectos; mas arruina-se com gente corrupta.

12 Quem despreza o seu próximo carece de bom senso; aquele que tem entendimento sabe dominar-se.

13 Quem anda metido em mexericos, não faz outra coisa do que espalhar intrigas; mas a pessoa de confiança sabe quando se deve calar.

14 Sem uma condução sábia o povo perturba-se, mas com bons conselheiros então há segurança.

15 Quem ficar por fiador de alguém que não conhece, certamente virá a sofrer. Vale mais recusar e ficar seguro.

16 A honra é própria de uma mulher graciosa e guarda-a com a mesma firmeza com que os avarentos guardam o dinheiro.

17 Uma pessoa bondosa faz bem, até à sua própria alma; mas pelo contrário destrói-a quando se torna cruel.

18 Os lucros que obtêm os maus, ao fim e ao cabo, não lhes rendem nada; mas os que semeiam a justiça terão uma recompensa garantida.

19 Tal como a justiça conduz à vida, assim também o que segue o mal faz isso para sua própria condenação.

20 O Senhor aborrece profundamente os que têm um coração tortuoso; mas tem prazer nos que buscam a perfeição.

21 O indivíduo corrupto nunca virá a ficar sem castigo; os filhos dos justos escaparão.

22 Como uma jóia de ouro no focinho dum porco, assim é uma mulher bonita a quem falta modéstia.

23 Os que vivem com justiça podem contar com a felicidade, enquanto que os que se afastam de Deus só podem esperar pela condenação.

24 Alguns há que distribuem o que têm e ainda se tornam ricos, e outros retêm com avareza o que possuem e acabam por tudo perder. Sim, os que são generosos engordarão; os que dão a beber aos outros serão saciados!

26 O povo amaldiçoa quem açambarca alimentos para especular. Contudo aqueles que vendem o que faz falta serão abençoados.

27 O que procura ansiosamente o bem virá a encontrar o favor de Deus, e aquele que só sabe é seguir o mal, o mal acabará por destruí-lo.

28 Confia nas tuas riquezas e cairás! Confia em Deus e serás como uma planta viçosa!

29 O louco que provoca a sua família à zanga verá o vento levar-lhe tudo; virá a ser servo de outros que têm mais entendimento do que ele.

30 Os que seguem Deus são como uma árvore de vida, e o que ganha almas sábio é!

31 Até mesmo os justos terão a sua retribuição nesta terra, quanto mais os maus e os pecadores!

1 Väärä vaaka on Herralle kauhistus, mutta täysi paino on hänelle otollinen.

2 Mihin ylpeys tulee, sinne tulee häpeäkin, mutta nöyräin tykönä on viisaus.

3 Oikeamielisiä ohjaa heidän nuhteettomuutensa, mutta uskottomat hävittää heidän vilppinsä.

4 Ei auta tavara vihan päivänä, mutta vanhurskaus vapahtaa kuolemasta.

5 Nuhteettoman vanhurskaus tasoittaa hänen tiensä, mutta jumalaton sortuu jumalattomuuteensa.

6 Oikeamieliset vapahtaa heidän vanhurskautensa, mutta uskottomat vangitsee heidän oma himonsa.

7 Jumalattoman ihmisen kuollessa hukkuu hänen toivonsa, ja vääräin odotus hukkuu.

8 Vanhurskas pelastetaan hädästä, ja jumalaton joutuu hänen sijaansa.

9 Rietas suullansa turmelee lähimmäisensä, mutta taito on vanhurskaitten pelastus.

10 Vanhurskaitten onnesta kaupunki iloitsee, ja jumalattomain hukkumisesta syntyy riemu.

11 Oikeamielisten siunauksesta kaupunki kohoaa, mutta jumalattomain suu sitä hajottaa.

12 Mieltä vailla on, joka lähimmäistänsä halveksii, mutta ymmärtäväinen mies on vaiti.

13 Joka panettelijana käy, ilmaisee salaisuuden, mutta jolla luotettava henki on, se säilyttää asian.

14 Missä ohjausta ei ole, sortuu kansa, mutta neuvonantajain runsaus tuo menestyksen.

15 Joka vierasta takaa, sen käy pahoin, mutta joka kädenlyöntiä vihaa, se on turvattu.

16 Suloinen nainen saa kunniaa, ja voimalliset saavat rikkautta.

17 Armelias mies tekee hyvää itsellensä, mutta armoton syöksee onnettomuuteen oman lihansa.

18 Jumalaton hankkii pettäväistä voittoa, mutta joka vanhurskautta kylvää, saa pysyvän palkan.

19 Joka on vakaa vanhurskaudessa, saa elämän; mutta joka pahaa tavoittaa, saa kuoleman.

20 Väärämieliset ovat Herralle kauhistus, mutta nuhteettomasti vaeltaviin hän mielistyy.

21 Totisesti: paha ei jää rankaisematta, mutta vanhurskasten jälkeläiset pelastuvat.

22 Kultarengas sian kärsässä on kaunis nainen, älyä vailla.

23 Vanhurskaitten halajaminen vie onneen, jumalattomien toivo vihaan.

24 Toinen on antelias ja saa yhä lisää, toinen säästää yli kohtuuden ja vain köyhtyy.

25 Hyväätekeväinen sielu tulee ravituksi, ja joka muita virvoittaa, se itse kostuu.

26 Joka viljan pitää takanaan, sitä kansa kiroaa, mutta joka viljan kaupaksi antaa, sen pään päälle tulee siunaus.

27 Joka hyvään pyrkii, etsii sitä, mikä otollista on, mutta joka pahaa etsii, sille se tulee.

28 Joka rikkauteensa luottaa, se kukistuu, mutta vanhurskaat viheriöitsevät niinkuin lehvä.

29 Joka talonsa rappiolle saattaa, perii tuulta, ja hullu joutuu viisaan orjaksi.

30 Vanhurskaan hedelmä on elämän puu, ja viisas voittaa sieluja.

31 Katso, vanhurskas saa palkkansa maan päällä, saati sitten jumalaton ja syntinen.