1 Toe begin Hy deur gelykenisse vir hulle te sê: 'n Man het 'n wingerd geplant en 'n heining daarom gesit en 'n parskuip gegrawe en 'n wagtoring gebou, en hy het dit aan landbouers verhuur en op reis gegaan.

2 En op die regte tyd het hy 'n dienskneg na die landbouers gestuur om van die landbouers uit die vrug van die wingerd te ontvang;

3 maar hulle het hom geneem en geslaan en hom met leë hande weggestuur.

4 En weer het hy 'n ander dienskneg na hulle gestuur; en hom het hulle gestenig en aan die hoof gewond, hom skandelik behandel en teruggestuur.

5 En weer het hy 'n ander een gestuur, en hom het hulle doodgemaak; ook baie ander -- sommige het hulle geslaan en ander doodgemaak.

6 Hy het toe nog een seun gehad, sy geliefde, en hom die laaste na hulle gestuur en gesê: Hulle sal my seun ontsien.

7 Maar daardie landbouers het by hulleself gesê: Dit is die erfgenaam; kom laat ons hom doodmaak, en die erfdeel sal ons s'n wees.

8 En hulle het hom geneem en doodgemaak en buitekant die wingerd uitgewerp.

9 Wat sal die eienaar van die wingerd dan doen? Hy sal kom en die landbouers ombring en die wingerd aan ander gee.

10 Het julle nie ook hierdie Skrifwoord gelees nie: Die steen wat die bouers verwerp het, dit het 'n hoeksteen geword?

11 Hy het van die Here gekom en is wonderbaar in ons oë.

12 En hulle het probeer om Hom in die hande te kry, maar was bang vir die skare, want hulle het begryp dat Hy die gelykenis met die oog op hulle uitgespreek het. Daarop het hulle Hom verlaat en weggegaan.

13 Toe stuur hulle na Hom sommige van die Fariseërs en van die Herodiane om Hom op 'n woord te betrap.

14 En hulle kom en sê vir Hom: Meester, ons weet dat U waaragtig is en U aan niemand steur nie; want U sien nie die persoon van mense aan nie, maar U leer die weg van God in waarheid. Is dit geoorloof om aan die keiser belasting te betaal of nie? Moet ons betaal of moet ons nie betaal nie?

15 Maar Hy het hulle geveinsdheid geken en vir hulle gesê: Waarom versoek julle My? Bring vir My 'n penning, dat Ek dit kan sien.

16 En hulle het dit gebring. En Hy sê vir hulle: Wie se beeld en opskrif is dit? En hulle antwoord Hom: Die keiser s'n.

17 Toe antwoord Jesus en sê vir hulle: Betaal aan die keiser wat die keiser toekom, en aan God wat God toekom. En hulle was verwonderd oor Hom.

18 Toe kom daar Sadduseërs na Hom, die wat sê dat daar geen opstanding is nie, en hulle vra Hom en sê:

19 Meester, Moses het ons voorgeskrywe: As iemand se broer sterwe en 'n vrou agterlaat en geen kinders nalaat nie, moet sy broer sy vrou neem en kinders vir sy broer verwek.

20 Nou was daar sewe broers, en die eerste het 'n vrou geneem en gesterwe sonder om kinders na te laat.

21 En die tweede het haar geneem en gesterwe, en hy het ook geen kinders nagelaat nie; en die derde net so.

22 En al sewe het haar geneem en geen kinders nagelaat nie. Laaste van almal het die vrou ook gesterwe.

23 In die opstanding dan, wanneer hulle opstaan, wie van hulle se vrou sal sy wees? -- want al sewe het haar as vrou gehad.

24 En Jesus antwoord en sê vir hulle: Is dit nie daarom dat julle dwaal dat julle die Skrifte en ook die krag van God nie ken nie?

25 Want wanneer hulle uit die dode opstaan, trou hulle nie en word hulle nie in die huwelik uitgegee nie, maar is soos engele wat in die hemele is.

26 En wat die dode betref, dat hulle opstaan -- het julle nie gelees in die boek van Moses, in die gedeelte oor die doringbos, hoe God vir hom gesê het: Ek is die God van Abraham en die God van Isak en die God van Jakob nie?

27 God is nie 'n God van dooies nie, maar 'n God van lewendes. Julle dwaal dus grootliks.

28 En toe een van die skrifgeleerdes wat bygekom het, hulle hoor redetwis, en wis dat Hy hulle goed geantwoord het, vra hy vir Hom: Wat is die eerste gebod van almal?

29 En Jesus antwoord hom: Die eerste van al die gebooie is: Hoor, Israel, die Here, onse God, is 'n enige Here;

30 en jy moet die Here jou God liefhê uit jou hele hart en uit jou hele siel en uit jou hele verstand en uit jou hele krag. Dit is die eerste gebod.

31 En die tweede, hieraan gelyk, is dit: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself. Daar is geen ander gebod groter as die nie.

32 En die skrifgeleerde sê vir Hom: Goed, Meester, U het met waarheid gesê dat God een is en daar geen ander is as Hy nie;

33 en om Hom lief te hê uit die hele hart en uit die hele verstand en uit die hele siel en uit die hele krag, en om die naaste lief te hê soos jouself, is meer as al die brandoffers en die slagoffers.

34 Toe Jesus sien dat hy verstandig geantwoord het, sê Hy vir hom: Jy is nie ver van die koninkryk van God nie. En niemand het dit meer gewaag om Hom vrae te stel nie.

35 En terwyl Jesus in die tempel leer, antwoord Hy en sê: Hoe sê die skrifgeleerdes dat die Christus die seun van Dawid is?

36 Want Dawid self het deur die Heilige Gees gesê: Die Here het tot my Here gespreek: Sit aan my regterhand totdat Ek u vyande gemaak het 'n voetbank van u voete.

37 Dawid self noem Hom dus Here; waarvandaan is Hy dan sy seun? En die groot menigte het graag na Hom geluister.

38 En Hy het aan hulle in sy onderrig gesê: Pas op vir die skrifgeleerdes wat graag in lang klere rondloop en van begroetinge op die markte hou

39 en van die voorste banke in die sinagoges en die voorste plekke by die maaltye --

40 hulle wat die huise van die weduwees opeet en vir die skyn lang gebede doen. Hulle sal 'n swaarder oordeel ontvang.

41 En Jesus het reg voor die skatkis gaan sit en gekyk hoe die skare geld in die skatkis gooi. En baie rykes het veel ingegooi.

42 En daar kom een arm weduwee en gooi twee geldstukkies in, dit is 'n oortjie.

43 Toe roep Hy sy dissipels na Hom en sê vir hulle: Voorwaar Ek sê vir julle, hierdie arm weduwee het meer ingegooi as almal wat in die skatkis gegooi het.

44 Want hulle het almal uit hulle oorvloed ingegooi; maar sy het uit haar gebrek ingegooi alles wat sy gehad het, haar hele lewensonderhoud.

1 耶稣又用比喻对他们说： "有一个人栽种了一个葡萄园， 四面围上篱笆， 挖了一个压酒池， 盖了一座瞭望台， 然后租给佃户， 就远行去了。

2 到了时候， 园主派了一个仆人到佃户那里， 向佃户收取葡萄园一部分的果子。

3 佃户抓住他， 打了他， 放他空手回去。

4 园主再派另外一个仆人到他们那里， 他们打伤了他的头， 并且侮辱他。

5 园主又派另一个去， 他们就把他杀了。后来又派去许多仆人， 有的给他们打了， 有的给他们杀了。

6 还有一个， 就是园主的爱子， 最后园主派他到那里去， 说： ‘他们必尊敬我的儿子。’

7 那些佃户却彼此说： ‘这是继承产业的； 来， 我们杀了他， 产业就是我们的了。’

8 于是抓住他， 把他杀了， 扔在葡萄园外。

9 这样， 葡萄园的主人要怎么办呢？他要来除掉那些佃户， 把葡萄园租给别人。

10 你们没有念过这段圣经吗： ‘建筑工人所弃的石头， 成了房角的主要石头；

11 这是主所作的， 在我们眼中看为希奇。’"

12 他们知道他这比喻是针对他们说的， 就想要捉拿他， 但因为害怕群众， 只好离开他走了。

13 后来， 他们派了几个法利赛人和希律党的人到耶稣那里去， 要找他的把柄来陷害他。

14 他们来到了， 就对他说： "老师， 我们知道你为人诚实， 不顾忌任何人， 因为你不徇情面， 只照着真理把 神的道教导人。请问纳税给凯撒可以不可以？我们该纳不该纳呢？"

15 耶稣看出他们的假意， 就对他们说： "你们为什么试探我呢？拿一个银币来给我， 让我看看。"

16 他们就拿来了。耶稣问他们： "这是谁的像， 谁的名号？"他们回答他： "凯撒的。"

17 耶稣说： "凯撒的应当归给凯撒， 神的应当归给 神。"他们就对他十分惊奇。

18 撒都该人向来认为没有复活的事， 他们来到耶稣那里， 问他：

19 "老师， 摩西曾写给我们说： ‘如果一个人死了， 留下妻子， 没有儿女， 他的弟弟就应当娶他的妻子， 为哥哥立后。’

20 从前有兄弟七人， 头一个娶了妻子， 死了， 没有留下孩子；

21 第二个娶了她， 也没有留下孩子， 就死了； 第三个也是这样。

22 那七个人都没有留下孩子， 最后那女人也死了。

23 到了复活的时候， 他们都要复活， 她是哪一个的妻子呢？因为七个人都娶过她。"

24 耶稣对他们说： "你们错了， 不正是因为你们不明白圣经， 也不晓得 神的能力吗？

25 因为人从死里复活以后， 也不娶， 也不嫁， 而是像天上的天使一样。

26 关于死人复活的事， 摩西的经卷中荆棘篇上， 神怎样对他说： ‘我是亚伯拉罕的 神， 以撒的 神， 雅各的 神’， 你们没有念过吗？

27 他不是死人的 神， 而是活人的 神。你们是大错特错了！ "

28 有一个经学家， 听到他们的辩论， 觉得耶稣回答得好， 就来问他： "诫命中哪一条是第一重要的呢？"

29 耶稣回答： "第一重要的是： ‘以色列啊， 你要听！ 主我们的 神是独一的主。

30 你要全心、全性、全意、全力， 爱主你的 神。’

31 其次是： ‘要爱人如己。’再没有别的诫命比这两条更重要的了。"

32 那经学家对耶稣说： "老师， 是的， 你说的很对， 神是独一的， 除了他以外再没有别的 神。

33 我们要用全心、全意、全力去爱他， 并且要爱人如己， 这就比一切燔祭和各样祭物好得多了。"

34 耶稣见他回答得有智慧， 就对他说： "你距离 神的国不远了。"从此再也没有人敢问他了。

35 耶稣在殿里教训人， 说： "经学家怎么说基督是大卫的子孙呢？

36 大卫自己被圣灵感动却说： ‘主对我的主说： 你坐在我的右边， 等我把你的仇敌放在你的脚下（有些抄本作"等我使你的仇敌作你的脚凳"）。’

37 大卫自己既然称他为主， 他又怎么会是大卫的子孙呢？"群众都喜欢听他。

38 耶稣教导人的时候， 说： "你们要提防经学家， 他们喜欢穿长袍走来走去， 喜欢人在市中心向他们问安，

39 又喜欢会堂里的高位， 筵席上的首座。

40 他们吞没了寡妇的房产， 又假装作冗长的祷告。这些人必受更重的刑罚。"

41 耶稣面对银库坐着， 看着大家怎样把钱投入库中。许多有钱的人投入很多的钱。

42 后来， 有一个穷寡妇来投入了两个小钱， 就是一个铜钱。

43 耶稣把门徒叫过来， 对他们说： "我实在告诉你们， 这穷寡妇投入库里的， 比众人投的更多。

44 因为他们都是把自己剩余的投入， 这寡妇是自己不足， 却把她一切所有的， 就是全部养生的， 都投进去了。"