21 Então, Pedro, aproximando-se dele, disse: Senhor, até quantas vezes pecará meu irmão contra mim, e eu lhe perdoarei? Até sete? 22 Jesus lhe disse: Não te digo que até sete, mas até setenta vezes sete.

23 Por isso, o Reino dos céus pode comparar-se a um certo rei que quis fazer contas com os seus servos; 24 e, começando a fazer contas, foi-lhe apresentado um que lhe devia dez mil talentos. 25 E, não tendo ele com que pagar, o seu senhor mandou que ele, e sua mulher, e seus filhos fossem vendidos, com tudo quanto tinha, para que a dívida se lhe pagasse. 26 Então, aquele servo, prostrando-se, o reverenciava, dizendo: Senhor, sê generoso para comigo, e tudo te pagarei. 27 Então, o senhor daquele servo, movido de íntima compaixão, soltou-o e perdoou-lhe a dívida. 28 Saindo, porém, aquele servo, encontrou um dos seus conservos que lhe devia cem dinheiros e, lançando mão dele, sufocava-o, dizendo: Paga-me o que me deves. 29 Então, o seu companheiro, prostrando-se a seus pés, rogava-lhe, dizendo: Sê generoso para comigo, e tudo te pagarei. 30 Ele, porém, não quis; antes, foi encerrá-lo na prisão, até que pagasse a dívida. 31 Vendo, pois, os seus conservos o que acontecia, contristaram-se muito e foram declarar ao seu senhor tudo o que se passara. 32 Então, o seu senhor, chamando-o à sua presença, disse-lhe: Servo malvado, perdoei-te toda aquela dívida, porque me suplicaste. 33 Não devias tu, igualmente, ter compaixão do teu companheiro, como eu também tive misericórdia de ti? 34 E, indignado, o seu senhor o entregou aos atormentadores, até que pagasse tudo o que devia. 35 Assim vos fará também meu Pai celestial, se do coração não perdoardes, cada um a seu irmão, as suas ofensas.

21 Do kunnt Petrus zue nem un het gfrogt: Herr, we me(oft) mueß i(ich) denn minem Brueda, der an ma(mir) sindigt, vuge? Längts siebemol?

22 Jesus het gsait zue nem: Ich sag dir: nit siebemol, sundern siebzigmol siebemol.

23 Drum glicht s Himmelrich nem Kenig, dr mit sinene Knecht abrechne wot.

24 Un als sa(er) afangt abzrechne, isch eina vor ren brocht, der war nem zehndusig Zentna Silba schuldig.

25 Do er's drno nit zahle ka, bpfiehlt dr Herr, den un si Wieb un sini Kinda un alles, was sa het, z vukaufe un dmit z zahle.

26 Do flegt nem dr Knecht vor d Feß un fleht nen a un het gsait: Ha Geduld mit ma(mir); i(ich) will dir alles zahle.

27 Do het dr Herr Erbarme mit däm Knecht un losst nen fräi, un d Schuld losst er nem au.

28 Do goht dr Knecht üsä un trift eina vu sinene Mitknecht, der war nem hundat Silbagrosche schuldig; un na(er) packt un würgt nen un het gsait: Zahl, was dü ma(mir) schuldig bisch!

29 Do flegt si Mitknecht ane un bittet nen un het gsait: Ha Geduld mit ma(mir); i(ich) will dir's zahle.

30 Er wot aba nit, sundern goht hi un wirft nen ins Gfängnis (Loch), bis sa(er) vugeldet (heimzahlt) het, was sa(er) schuldig war.

31 Als aba sini Mitknechte des sähn, wäre sie arg trurig un kumme un bringe bi ihrem Herrn alles vor, was sich begebe het.

32 Do forderet nen si Herr vor sich un het gsait zue nem: Dü bese Knecht! Was isch mit Dir di ganzi Schuld ha i(ich) dir erlosse, wel dü mi gfrogt hesch;

33 hättesch dü di do nit au erbarme solle iba di Mitknecht, we i(ich) mi iba di erbarmt ha?

34 Un si Herr isch zornig un ibaantwortet nen d Peiniger, bis er alles vugeldet (heimzahlt) het, was sa(er) nem schuldig war.

35 So wird au mi himmlische Vada (Babbe) an äich doe, wenn ihr änanda nit vu Herze vugen, jeda sinem Brueda. CAPTION Vu Ehe, Ehescheidig, Ehelosigkeit /CAPTION