13 Vós sois o sal da terra; e, se o sal for insípido, com que se há de salgar? Para nada mais presta, senão para se lançar fora e ser pisado pelos homens.

14 Vós sois a luz do mundo; não se pode esconder uma cidade edificada sobre um monte; 15 nem se acende a candeia e se coloca debaixo do alqueire, mas, no velador, e dá luz a todos que estão na casa. 16 Assim resplandeça a vossa luz diante dos homens, para que vejam as vossas boas obras e glorifiquem o vosso Pai, que está nos céus.

13 Ihr sin des Salz dr Erde. Wenn drno des Salz nimi salzt, womit soll ma salze? S isch zue nigs me nütz, als daß mas wägschittet un lossts vu d Lit vutrambe.

14 Ihr sin des Lecht dr Welt. S ka ä Schtadt, de uf nem Berg liet, nit vuborge si.

15 Ma zindet au nit ä Lecht a un doets unda ä Scheffel, sundern uf ä Laichta; so laichtets allene, de im Hus sin.

16 So len aicha Lecht laichte vor d Lit, dmit sie äiri guete Werke sähn un äire Vada (Babbe) im Himmel priese(lobe).