1 Kurtar beni, ya RAB, sadık kulun kalmadı, 2 Güvenilir insanlar yok oldu.

2 Herkes birbirine yalan söylüyor, 2 Dalkavukluk, ikiyüzlülük ediyor.

3 Sustursun RAB dalkavukların ağzını, 2 Büyüklenen dilleri.

4 Onlar ki, ‹‹Dilimizle kazanırız, 2 Dudaklarımız emrimizde, 2 Kim bize efendilik edebilir?›› derler.

5 ‹‹Şimdi kalkacağım›› diyor RAB, 2 ‹‹Çünkü mazlumlar eziliyor, 2 Yoksullar inliyor, 2 Özledikleri kurtuluşu vereceğim onlara.››

6 RABbin sözleri pak sözlerdir; 2 Toprak ocakta eritilmiş, 2 Yedi kez arıtılmış gümüşe benzer.

7 Sen onları koru, ya RAB, 2 Bu kötü kuşaktan hep uzak tut!

8 İnsanlar arasında alçaklık rağbet görünce, 2 Kötüler her yanda dolaşır oldu.

1 Help, Jehovah; for the godly man ceaseth;

For the faithful fail from among the children of men.

2 They speak falsehood every one with his neighbor:

With flattering lip, and with a double heart, do they speak.

3 Jehovah will cut off all flattering lips,

The tongue that speaketh great things;

4 Who have said, With our tongue will we prevail;

Our lips are our own: who is lord over us?

5 Because of the oppression of the poor, because of the sighing of the needy,

Now will I arise, saith Jehovah;

I will set him in the safety he panteth for.

6 The words of Jehovah are pure words;

As silver tried in a furnace on the earth,

Purified seven times.

7 Thou wilt keep them, O Jehovah,

Thou wilt preserve them from this generation for ever.

8 The wicked walk on every side,

When vileness is exalted among the sons of men.