1 Ya RAB, neden uzak duruyorsun, 2 Sıkıntılı günlerde kendini gizliyorsun?
2 Kötüler gururla mazlumları avlıyor, 2 Mazlumlar kötülerin kurduğu tuzağa düşüyor.
3 Kötü insan içindeki isteklerle övünür, 2 Açgözlü insan RABbe lanet okur, Onu hor görür.
4 Kendini beğenmiş kötü insan Tanrıya yönelmez, 2 Hep, ‹‹Tanrı yok!›› diye düşünür.
5 Kötülerin yolları her zaman başarıya götürür. 2 Öyle yücedir ki senin yargıların, 2 Kötüler anlayamaz, düşmanına burun kıvırır.
6 İçinden, ‹‹Ben sarsılmam›› der, 2 ‹‹Hiçbir zaman sıkıntıya düşmem.››
7 Ağzı lanet, hile ve zulüm dolu, 2 Dilinin altında kötülük ve fesat saklı.
8 Köylerin çevresinde pusu kurar, 2 Masumu gizli yerlerde öldürür, 2 Çaresizi sinsice gözler.
9 Gizli yerlerde pusuya yatar 2 Çalılıktaki aslan gibi, 2 Kapmak için mazlumu bekler 2 Ve ağına düşürüp yakalar.
10 Kurbanları çaresiz çöker, 2 Saldıranın üstün gücü altında ezilir.
11 Kötü insan içinden, ‹‹Tanrı unuttu›› der, 2 ‹‹Örttü yüzünü, asla göremez.››
12 Kalk, ya RAB, kaldır elini, ey Tanrı! 2 Mazlumları unutma!
13 Neden kötü insan seni hor görsün, 2 İçinden, ‹‹Tanrı hesap sormaz›› desin?
14 Oysa sen sıkıntı ve acı çekenleri görürsün, 2 Yardım etmek için onları izlersin; 2 Çaresizler sana dayanır, 2 Öksüzün yardımcısı sensin.
15 Kötünün, haksızın kolunu kır, 2 Sormadık hesap kalmasın yaptığı kötülükten.
16 RAB sonsuza dek kral kalacak, 2 Uluslar Onun ülkesinden temizlenecek.
17 Mazlumların dileğini duyarsın, ya RAB, 2 Yüreklendirirsin onları, 2 Kulağın hep üzerlerinde;
18 Öksüze, düşküne hakkını vermek için, 2 Bir daha dehşet saçmasın ölümlü insan.
1 Why standest thou afar off, O Jehovah?
Why hidest thou thyself in times of trouble?
2 In the pride of the wicked the poor is hotly pursued;
Let them be taken in the devices that they have conceived.
3 For the wicked boasteth of his heart’s desire,
And the covetous renounceth, yea, contemneth Jehovah.
4 The wicked, in the pride of his countenance, saith, He will not require it.
All his thoughts are, There is no God.
5 His ways are firm at all times;
Thy judgments are far above out of his sight:
As for all his adversaries, he puffeth at them.
6 He saith in his heart, I shall not be moved;
To all generations I shall not be in adversity.
7 His mouth is full of cursing and deceit and oppression:
Under his tongue is mischief and iniquity.
8 He sitteth in the lurking-places of the villages;
In the secret places doth he murder the innocent;
His eyes are privily set against the helpless.
9 He lurketh in secret as a lion in his covert;
He lieth in wait to catch the poor:
He doth catch the poor, when he draweth him in his net.
10 He croucheth, he boweth down,
And the helpless fall by his strong ones.
11 He saith in his heart: God hath forgotten;
He hideth his face, he will never see it.
12 Arise, O Jehovah; O God, lift up thy hand:
Forget not the poor.
13 Wherefore doth the wicked contemn God,
And say in his heart, Thou wilt not require it?
14 Thou hast seen it; for thou beholdest mischief and spite, to requite it with thy hand:
The helpless committeth himself unto thee;
Thou hast been the helper of the fatherless.
15 Break thou the arm of the wicked;
And as for the evil man, seek out his wickedness till thou find none.
16 Jehovah is King for ever and ever:
The nations are perished out of his land.
17 Jehovah, thou hast heard the desire of the meek:
Thou wilt prepare their heart, thou wilt cause thine ear to hear;
18 To judge the fatherless and the oppressed,
That man who is of the earth may be terrible no more.