1 Yüksek sesle Tanrıya yakarıyorum, 2 Haykırıyorum beni duysun diye.
2 Sıkıntılı günümde Rabbe yönelir, 2 Gece hiç durmadan ellerimi açarım, 2 Gönlüm avunmaz bir türlü.
3 Tanrıyı anımsayınca inlerim, 2 Düşündükçe içim daralır. |iSela
4 Açık tutuyorsun göz kapaklarımı, 2 Sıkıntıdan konuşamıyorum.
5 Geçmiş günleri, 2 Yıllar öncesini düşünüyorum.
6 Gece ilahilerimi anacağım, 2 Kendi kendimle konuşacağım, 2 İnceden inceye soracağım:
7 ‹‹Rab sonsuza dek mi bizi reddedecek? 2 Lütfunu bir daha göstermeyecek mi?
8 Sevgisi sonsuza dek mi yok oldu? 2 Sözü geçerli değil mi artık?
9 Tanrı unuttu mu acımayı? 2 Sevecenliğinin yerini öfke mi aldı?›› |iSela
10 Sonra kendi kendime, ‹‹İşte benim derdim bu!›› dedim, 2 ‹‹Yüceler Yücesi gücünü göstermiyor artık.››
11 RABbin işlerini anacağım, 2 Evet, geçmişteki harikalarını anacağım.
12 Yaptıkları üzerinde derin derin düşüneceğim, 2 Bütün işlerinin üzerinde dikkatle duracağım.
13 Ey Tanrı, yolun kutsaldır! 2 Hangi ilah Tanrı kadar uludur?
14 Harikalar yaratan Tanrı sensin, 2 Halklar arasında gücünü gösterdin.
15 Güçlü bileğinle kendi halkını, 2 Yakup ve Yusuf oğullarını kurtardın. |iSela
16 Sular seni görünce, ey Tanrı, 2 Sular seni görünce çalkalandı, 2 Enginler titredi.
17 Bulutlar suyunu boşalttı, 2 Gökler gürledi, 2 Her yanda okların uçuştu.
18 Kasırgada gürleyişin duyuldu, 2 Şimşekler dünyayı aydınlattı, 2 Yer titreyip sarsıldı.
19 Kendine denizde, 2 Derin sularda yollar açtın, 2 Ama ayak izlerin belli değildi.
20 Musa ve Harun'un eliyle 2 Halkını bir sürü gibi güttün.
1 I will cry unto God with my voice,
Even unto God with my voice; and he will give ear unto me.
2 In the day of my trouble I sought the Lord:
My hand was stretched out in the night, and slacked not;
My soul refused to be comforted.
3 I remember God, and am disquieted:
I complain, and my spirit is overwhelmed. [Selah
4 Thou holdest mine eyes watching:
I am so troubled that I cannot speak.
5 I have considered the days of old,
The years of ancient times.
6 I call to remembrance my song in the night:
I commune with mine own heart;
And my spirit maketh diligent search.
7 Will the Lord cast off for ever?
And will he be favorable no more?
8 Is his lovingkindness clean gone for ever?
Doth his promise fail for evermore?
9 Hath God forgotten to be gracious?
Hath he in anger shut up his tender mercies? [Selah
10 And I said, This is my infirmity;
But I will remember the years of the right hand of the Most High.
11 I will make mention of the deeds of Jehovah;
For I will remember thy wonders of old.
12 I will meditate also upon all thy work,
And muse on thy doings.
13 Thy way, O God, is in the sanctuary:
Who is a great god like unto God?
14 Thou art the God that doest wonders:
Thou hast made known thy strength among the peoples.
15 Thou hast with thine arm redeemed thy people,
The sons of Jacob and Joseph. [Selah
16 The waters saw thee, O God;
The waters saw thee, they were afraid:
The depths also trembled.
17 The clouds poured out water;
The skies sent out a sound:
Thine arrows also went abroad.
18 The voice of thy thunder was in the whirlwind;
The lightnings lightened the world:
The earth trembled and shook.
19 Thy way was in the sea,
And thy paths in the great waters,
And thy footsteps were not known.
20 Thou leddest thy people like a flock,
By the hand of Moses and Aaron.