1 Ey bütün halklar, dinleyin! 2 Kulak verin hepiniz, ey dünyada yaşayanlar,
2 Halk çocukları, bey çocukları, 2 Zenginler, yoksullar!
3 Bilgelik dökülecek ağzımdan, 2 Anlayış sağlayacak içimdeki düşünceler,
4 Kulak vereceğim özdeyişlere, 2 Lirle yorumlayacağım bilmecemi.
5 Niçin korkayım kötü günlerde 2 Niyeti bozuk düşmanlarım çevremi sarınca?
6 Onlar varlıklarına güvenir, 2 Büyük servetleriyle böbürlenirler.
7 Kimse kimsenin hayatının bedelini ödeyemez, 2 Tanrıya fidye veremez.
8 Çünkü hayatın fidyesi büyüktür, 2 Kimse ödemeye yeltenmemeli.
9 Böyle olmasa, 2 Sonsuza dek yaşar insan, 2 Mezar yüzü görmez.
10 Kuşkusuz herkes biliyor bilgelerin öldüğünü, 2 Aptallarla budalaların yok olduğunu. 2 Mallarını başkalarına bırakıyorlar.
11 Mezarları, sonsuza dek evleri, 2 Kuşaklar boyu konutları olacak, 2 Topraklarına kendi adlarını verseler bile. evleri, kuşaklar boyu konutları olacak››, Masoretik metin ‹‹ ‹Evlerimiz sonsuza dek kalacak› diye düşünüyorlar››.
12 Bütün gösterişine karşın geçicidir insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
13 Budalaların yolu, 2 Onların sözünü onaylayanların sonu budur. |iSela
14 Sürü gibi ölüler diyarına sürülecekler, 2 Ölüm güdecek onları. 2 Tan ağarınca doğrular onlara egemen olacak, 2 Cesetleri çürüyecek, 2 Ölüler diyarı onlara konut olacak.
15 Ama Tanrı beni 2 Ölüler diyarının pençesinden kurtaracak 2 Ve yanına alacak. |iSela
16 Korkma biri zenginleşirse, 2 Evinin görkemi artarsa.
17 Çünkü ölünce hiçbir şey götüremez, 2 Görkemi onunla mezara gitmez.
18 Yaşarken kendini mutlu saysa bile, 2 Başarılı olunca övülse bile.
19 Atalarının kuşağına katılacak, 2 Onlar ki asla ışık yüzü görmeyecekler.
20 Bütün gösterişine karşın anlayışsızdır insan, 2 Ölüp giden hayvanlar gibi.
1 Hear this, all ye peoples;
Give ear, all ye inhabitants of the world,
2 Both low and high,
Rich and poor together.
3 My mouth shall speak wisdom;
And the meditation of my heart shall be of understanding.
4 I will incline mine ear to a parable:
I will open my dark saying upon the harp.
5 Wherefore should I fear in the days of evil,
When iniquity at my heels compasseth me about?
6 They that trust in their wealth,
And boast themselves in the multitude of their riches;
7 None of them can by any means redeem his brother,
Nor give to God a ransom for him
8 (For the redemption of their life is costly,
And it faileth for ever),
9 That he should still live alway,
That he should not see corruption.
10 For he shall see it. Wise men die;
The fool and the brutish alike perish,
And leave their wealth to others.
11 Their inward thought is, that their houses shall continue for ever,
And their dwelling-places to all generations;
They call their lands after their own names.
12 But man being in honor abideth not:
He is like the beasts that perish.
13 This their way is their folly:
Yet after them men approve their sayings. [Selah
14 They are appointed as a flock for Sheol;
Death shall be their shepherd:
And the upright shall have dominion over them in the morning;
And their beauty shall be for Sheol to consume,
That there be no habitation for it.
15 But God will redeem my soul from the power of Sheol;
For he will receive me. [Selah
16 Be not thou afraid when one is made rich,
When the glory of his house is increased:
17 For when he dieth he shall carry nothing away;
His glory shall not descend after him.
18 Though while he lived he blessed his soul
(And men praise thee, when thou doest well to thyself),
19 He shall go to the generation of his fathers;
They shall never see the light.
20 Man that is in honor, and understandeth not,
Is like the beasts that perish.