1 Žalm Azafův. Bůh stojí v shromáždění Božím, u prostřed bohů soud čině, a dí:

2 Dokudž souditi budete nespravedlivě, a osoby nešlechetných přijímati? Sélah.

3 Zastávejte bídného a sirotka, utištěného a chudého spravedliva vyhlašujte.

4 Vytrhněte bídného a nuzného, z ruky nešlechetných vytrhněte ho.

5 Ale nevědí nic, nerozumějí nic; ve tmách ustavně chodí, až se proto všickni základové země pohybují.

6 Řeklť jsem já byl: Bohové jste, a synové Nejvyššího vy všickni;

7 A však jako i jiní lidé zemřete, a jako jeden z knížat padnete.

8 Povstaniž, ó Bože, suď zemi; nebo ty dědičně vládneš všemi národy.

1 Tanrı yerini aldı tanrısal kurulda, 2 Yargısını açıklıyor ilahların ortasında:

2 ‹‹Ne zamana dek haksız karar verecek, 2 Kötüleri kayıracaksınız? |iSela

3 Zayıfın, öksüzün davasını savunun, 2 Mazlumun, yoksulun hakkını arayın.

4 Zayıfı, düşkünü kurtarın, 2 Onları kötülerin elinden özgür kılın.››

5 Bilmiyor, anlamıyorlar, 2 Karanlıkta dolaşıyorlar. Yeryüzünün temelleri sarsılıyor.

6 ‹‹ ‹Siz ilahlarsınız› diyorum, 2 ‹Yüceler Yücesinin oğullarısınız hepiniz!›

7 Yine de insanlar gibi öleceksiniz, 2 Sıradan bir önder gibi düşeceksiniz!››

8 Kalk, ey Tanrı, yargıla yeryüzünü! 2 Çünkü bütün uluslar senindir.