1 Kaj Salomono boparenciĝis kun Faraono, reĝo de Egiptujo, kaj prenis filinon de Faraono kaj venigis ŝin en la urbon de David, ĝis li finis la konstruadon de sia domo kaj de la domo de la Eternulo kaj de la muregoj de Jerusalem ĉirkaŭe.

2 Tamen la popolo alportadis ankoraŭ oferojn sur altaĵoj, ĉar ĝis tiu tempo ankoraŭ ne estis konstruita domo al la nomo de la Eternulo.

3 Kaj Salomono amis la Eternulon, irante laŭ la instrukcioj de sia patro David; tamen li oferadis kaj incensadis sur altaĵoj.

4 Kaj la reĝo iris en Gibeonon, por alporti tie oferojn, ĉar tie estis la ĉefa altaĵo. Mil bruloferojn Salomono alportis sur tiu altaro.

5 En Gibeon la Eternulo aperis al Salomono nokte en sonĝo, kaj Dio diris:Petu, kion Mi donu al vi.

6 Kaj Salomono diris:Vi faris al Via servanto, mia patro David, multe da favoro, ĉar li iradis antaŭ Vi en vero kaj en justeco kaj en pureco de la koro koncerne Vin; kaj Vi konservis por li tiun grandan favorecon, kaj Vi donis al li filon, kiu sidas nun sur lia trono.

7 Kaj nun, ho Eternulo, mia Dio, Vi reĝigis Vian servanton anstataŭ mia patro David; sed mi estas malgranda junulo; mi ne scias, kiel eliri kaj eniri.

8 Kaj Via servanto estas meze de Via popolo, kiun Vi elektis, popolo granda, kiu ne povas esti nombrata nek kalkulata pro sia multeco.

9 Donu do al Via servanto koron, kiu povoscius regi Vian popolon, distingi inter bono kaj malbono; ĉar kiu povas regi tiun Vian potencan popolon?

10 Kaj tio plaĉis al la Sinjoro, ke Salomono petis tion.

11 Kaj Dio diris al li:Ĉar vi petis ĉi tion, sed ne petis por vi longan vivon kaj ne petis por vi riĉecon kaj ne petis la animon de viaj malamikoj, sed vi petis saĝon, por povoscii regi,

12 tial jen Mi faras konforme al via parolo:jen Mi donas al vi koron saĝan kaj kompreneman, tiel ke simila al vi ekzistis neniu antaŭ vi, kaj post vi ne aperos tia, kiel vi.

13 Sed ankaŭ tion, pri kio vi ne petis, Mi donos al vi, riĉecon kaj gloron, tiamaniere, ke ne ekzistos simila al vi inter la reĝoj dum via tuta vivo.

14 Kaj se vi irados laŭ Miaj vojoj, observante Miajn leĝojn kaj ordonojn, kiel iradis via patro David, Mi longigos vian vivon.

15 Kaj Salomono vekiĝis, kaj vidis, ke tio estis sonĝo. Kaj li venis en Jerusalemon kaj stariĝis antaŭ la kesto de interligo de la Eternulo kaj alportis bruloferojn kaj faris pacoferojn, kaj li faris festenon por ĉiuj siaj servantoj.

16 Tiam venis du virinoj malĉastistinoj al la reĝo kaj stariĝis antaŭ li.

17 Kaj unu el la virinoj diris:Ho mia sinjoro! mi kaj ĉi tiu virino loĝas en unu domo; kaj mi naskis, loĝante kun ŝi en la sama domo.

18 En la tria tago post mia nasko naskis ankaŭ ĉi tiu virino; kaj ni estis kune, estis neniu fremdulo kun ni en la domo, nur ni ambaŭ estis en la domo.

19 Kaj la filo de ĉi tiu virino mortis en la nokto, ĉar ŝi dormis sur li.

20 Kaj ŝi leviĝis meze de la nokto kaj prenis mian filon de ĉe mi, kiam via servantino dormis, kaj kuŝigis lin ĉe sia brusto, kaj sian mortintan filon ŝi almetis al mia brusto.

21 Kiam mi leviĝis matene, por suĉigi mian filon, jen li estas senviva; sed kiam mi matene bone lin rigardis, mi vidis, ke tio ne estas mia filo, kiun mi naskis.

22 Sed la dua virino diris:Ne, mia filo estas la vivanta, kaj via estas la mortinta. Kaj la unua diris:Ne, via filo estas la mortinta, kaj mia estas la vivanta. Kaj tiel ili parolis antaŭ la reĝo.

23 Tiam la reĝo diris:Unu diras:Mia estas la vivanta filo, kaj via estas la mortinta; kaj la dua diras:Ne, via filo estas la mortinta, kaj mia filo estas la vivanta;

24 kaj la reĝo diris:Alportu al mi glavon. Kaj oni alportis la glavon al la reĝo.

25 Kaj la reĝo diris:Dishaku la vivantan infanon en du partojn, kaj donu duonon al unu kaj duonon al la alia.

26 Tiam la virino, kies filo estis la vivanta, ekparolis al la reĝo, ĉar ekscitiĝis ŝia kompato al ŝia filo, kaj ŝi diris:Ho mia sinjoro, donu al ŝi la infanon vivantan, sed ne mortigu ĝin. Sed la dua diris:Nek mi havu, nek vi; dishaku.

27 Tiam la reĝo respondis kaj diris:Donu al ŝi la vivantan infanon, sed ne mortigu ĝin; ŝi estas ĝia patrino.

28 Kaj ĉiuj Izraelidoj aŭdis pri la juĝo, kiun juĝis la reĝo; kaj ili ektimis la reĝon, ĉar ili vidis, ke en li estas saĝo de Dio, por fari juĝon.

1 所罗门与埃及王法老结亲， 娶了法老的女儿， 把她迎进大卫城， 直等到他的王宫、耶和华的殿和耶路撒冷周围的城墙都建造完了。

2 不过在那些日子， 人民仍然在邱坛上献祭， 因为还没有为耶和华的名建造殿宇。

3 所罗门爱耶和华， 遵行他父亲大卫的律例； 只是他仍然在邱坛上宰杀和焚烧祭牲。

4 有一次， 王到基遍去献祭， 因为那里有极大的邱坛。所罗门在那祭坛上献上了一千燔祭。

5 那天晚上在基遍， 耶和华在梦中向所罗门显现； 神说： "你无论求什么， 我必赐给你。"

6 所罗门说： "你仆人我父亲大卫以诚实、公义和正直的心在你面前行事为人， 你就以极大的慈爱待他； 你又为他存留这极大的慈爱， 赐给他一个儿子坐在他的王位上， 正如今日一样。

7 耶和华我的 神啊， 现在你使仆人接续我的父亲大卫作王， 但我还年轻， 不知道应当怎样处事。

8 仆人住在你拣选的子民中； 这些子民很多， 多得不能数算。

9 所以， 求你赐给仆人一颗明辨的心， 可以判断你的子民， 能辨别是非， 因为谁能判断你这众多的子民呢？"

10 所罗门因为求这些事， 就蒙主的喜悦。

11 神对他说： "因为你求这事， 不为自己求长寿， 不为自己求财富， 也不求你仇敌的性命， 单单为自己求聪明可以明辨是非公平，

12 我就照着你所求的而行； 赐给你一个智慧和明辨的心， 在你以前没有人像你， 在你以后也不会有人像你。

13 连你所没有求的， 我也赐给你， 就是财富、尊荣， 以至你一生的年日， 在列王之中没有一人能像你。

14 如果你遵行了我的道， 谨守我的律例、诫命， 正如你父亲大卫所行的， 我就必延长你的寿数。"

15 所罗门醒来， 原来是一个梦。于是他回到耶路撒冷， 站在耶和华的约柜前， 献上燔祭， 又献上平安祭， 也为他的众臣仆摆设筵席。

16 有一天， 有两个作妓女的妇人来见王， 站在他面前。

17 其中一个妇人说： "我主啊， 我和这妇人同住； 她与我在房子里的时候， 我生了一个孩子。

18 我生了孩子以后的第三天， 这妇人也生了一个孩子。我们都住在一起。除了我们两个人在房子里以外， 再没有别人与我们一起在这房子里。

19 夜间， 这妇人睡觉的时候， 压死了她的孩子。

20 她却在半夜， 趁着婢女睡着的时候， 起来， 从我身旁把儿子抱去， 放在她的怀里； 又把她死了的儿子放在我的怀里。

21 第二天早上我起来， 要给我的儿子吃奶的时候， 发觉他死了。那天早晨我再仔细察看， 发觉他并不是我所生的儿子！ "

22 那一个妇人说： "不！ 活的儿子是我的， 死的儿子才是你的。"但这一个妇人说： "不！ 死的儿子是你的， 活的儿子才是我的。"她们在王面前彼此争辩。

23 王说： "这个妇人说： ‘活的儿子是我的， 死的儿子才是你的’， 那个妇人却说： ‘不！ 死的儿子是你的， 活的儿子才是我的。’"

24 王就吩咐： "给我拿一把刀来！ "人就把刀带到王面前。

25 王说： "把活的孩子劈成两半， 一半给这个妇人， 一半给那个妇人。"

26 那活孩子的母亲因为爱子心切， 就对王说： "我主啊， 把那活的孩子给她吧， 千万不可杀死他！ "另一个妇人却说： "这孩子也不归我， 也不归你， 把他劈开吧！ "

27 王回答说： "把活孩子给这个妇人， 千万不可杀死他， 这个妇人实在是他的母亲。"

28 以色列众人听见王判断的这案件， 就都敬畏他， 因为看见他心里有 神的智慧， 能够判案。