1 Atenção! O Senhor vai arrasar a terra
e fazê-la virar um deserto;
vai estragar a terra
e espalhar os seus moradores.
2 A mesma coisa acontecerá com todos:
o povo comum e os sacerdotes,
os empregados e os seus patrões,
as empregadas e as suas patroas,
os que compram e os que vendem,
os que emprestam e os que tomam emprestado.
3 A terra ficará completamente arrasada e destruída,
pois o Senhor prometeu fazer isso.
4 A terra vai secando e murchando,
o mundo inteiro vai se acabando,
os céus e a terra vão se desfazendo.
5 A terra está impura por causa dos seus moradores,
pois eles desobedeceram às leis e aos mandamentos de Deus
e quebraram a aliança que devia durar para sempre.
6 Por isso, Deus está amaldiçoando e destruindo a terra,
e os seus moradores estão pagando pelos seus pecados;
um fogo devorador os está queimando,
e poucos escapam com vida.
7 As parreiras estão murchando,
e há falta de vinho.
E todos os que estavam alegres gemem de tristeza.
8 Não se ouve mais o barulho dos pandeiros
nem a música alegre das liras;
os que faziam festas e cantavam estão calados.
9 Já não se bebe vinho nas festas;
as bebidas têm um gosto amargo.
10 A cidade vazia está em ruínas;
os moradores trancam as portas das suas casas
e não deixam ninguém entrar.
11 Por causa da falta de vinho,
o povo grita nas ruas.
Toda a alegria desapareceu;
ela foi expulsa da terra.
12 A cidade está em ruínas,
os portões estão em pedaços.
13 Assim como poucas azeitonas ficam nas oliveiras
e poucas uvas ficam nas parreiras
depois de terminada a colheita,
assim também em todos os países do mundo
poucas pessoas ficarão com vida.
14 Os que ficarem com vida cantarão de alegria;
os que moram no Oeste proclamarão a grandeza do Senhor,
15 e os que moram no Leste o louvarão.
Os que moram no litoral
louvarão o nome do Senhor, o Deus de Israel.
16 Dos lugares mais distantes do mundo,
ouvimos a canção de louvor ao Deus justo.
Mas eu disse: "Ai de mim! Que desgraça!
Já não aguento mais!
Os traidores continuam a trair;
há falsidade por toda parte!"
17 Escutem, todos os povos!
Como animais vocês serão perseguidos pelos caçadores;
covas e armadilhas esperam por vocês.
18 Aquele que escapar dos caçadores cairá numa cova,
e quem sair da cova será apanhado numa armadilha.
As represas do céu vão se abrir,
os alicerces da terra serão abalados.
19 A terra vai tremer e se rachar;
ela ficará completamente despedaçada.
20 A terra andará cambaleando como um bêbado;
será sacudida de um lado para outro
como uma barraca na ventania.
Os pecados que a terra carrega são tão pesados,
que ela cai e não consegue se levantar.
21 Naquele dia, o Senhor castigará os poderes do céu
e também os reis do mundo, na terra.
22 Ele os ajuntará e os jogará numa cova;
ali ficarão presos por muito tempo
e depois serão castigados.
23 A lua terá vergonha de brilhar,
e o sol ficará pálido de medo
porque o Senhor Todo-Poderoso
reinará no monte Sião, em Jerusalém.
E, na presença dos líderes do seu povo,
ele mostrará a sua glória.
1 Az ÚR elpusztítja, felforgatja a földet, feldúlja felszínét, szétszórja lakóit.
2 Olyan lesz a köznép, mint a pap; a szolga, mint ura; a szolgáló, mint úrnője; az eladó, mint a vásárló; a kölcsönadó, mint a kölcsönkérő, és a hitelező, mint az adós.
3 Teljesen elpusztul a föld, teljesen kifosztják. Az ÚR jelentette ki ezt az igét.
4 Gyászol, hervad a föld, elalél, hervad a világ, elalél a magas ég a földdel együtt.
5 Gyalázatossá tették a földet lakói, mert megszegték a törvényeket, megmásították a rendelkezéseket, megszegték az örök szövetséget.
6 Ezért átok emészti a földet, megbűnhődnek lakói. Ezért elfogynak a föld lakói, csak kevés ember marad meg.
7 Gyászol a must, búsul a szőlő, és sóhajtoznak mind, akik jókedvűek voltak.
8 Abbamaradt a vidám dobolás, megszűnt a zajos vigadozás, abbamaradt a vidám citeraszó.
9 Nem borozgatnak nótaszó mellett, keserű az ital annak, aki issza.
10 Romba dőlt, puszta a város, zárva van minden ház, nem lehet bemenni.
11 Borért kiáltoznak az utcákon, bealkonyult minden örömnek, száműzve van a földről a vidámság.
12 Pusztán maradt a város, romhalmaz van a kapu helyén.
13 Mert olyasmi történik a földön, a népek között, mint amikor szüret után olajbogyót vernek, vagy szőlőt böngésznek.
14 Azok hangos szóval ujjonganak az ÚR fenségének, kiáltoznak a tenger felől.
15 Világosság támadt, ezért dicsérjétek az URat, az ÚRnak, Izráel Istenének nevét a tenger szigetein!
16 A föld széléről énekszót hallunk: Dicsőség az igaznak! De én ezt mondom: Végem van, végem van, jaj nekem! Csalnak a csalók, csalárdul csalnak a csalók!
17 Rettegés, verem és kelepce fenyeget téged, föld lakója!
18 Mert aki a rettentő hír elől menekül, verembe esik, és aki kijön a veremből, kelepcébe kerül. Megnyílnak a magas ég csatornái, és megrendülnek a föld alapjai.
19 Recseg, ropog a föld, darabokra törik a föld, inogva reng a föld!
20 Ide-oda tántorog a föld, mint a részeg, düledezik, mint a kunyhó! Ránehezedik vétke, és elesik, nem is kel föl többé.
21 Azon a napon megbünteti az ÚR a magasság seregét a magasságban, és a föld királyait a földön.
22 Egy csomóba gyűjtik őket, mint foglyokat a verembe. Börtönbe zárják, és hosszú idő múlva megbüntetik őket.
23 Elpirul a sápadt hold, szégyenkezik az izzó nap, mert a Seregek URa lesz a király a Sion hegyén és Jeruzsálemben, és vénei előtt ragyog dicsősége.