1 Na Primavera do ano seguinte, altura em que as guerras costumam recomeçar, David enviou Joabe e o exército israelita destruir os amonitas. Começaram pondo cerco à cidade de Rabá. David contudo ficou em Jerusalém.
2 Uma noite, levantou-se do leito onde repousava e foi para um terraço do seu palácio. Enquanto passeava reparou numa mulher muito bonita que estava a tomar banho.
3 Procurou saber quem era e disseram-lhe que se tratava de Bate-Seba, filha de Eliam, mulher de Urias, heteu. Mandou-a chamar. Quando veio deitou-se com ela. Aliás a mulher tinha acabado de completar os ritos de purificação do seu período. Após isso ela voltou para casa. A mulher ficou grávida e mandou avisá-lo.
6 O rei enviou um recado a Joabe à frente de batalha: Que Urias, o heteu, venha ter comigo.
7 Quando este chegou, o monarca perguntou-lhe como ia Joabe e a tropa toda, e como iam as acções de combate. Disse-lhe então que fosse para casa descansar; mais tarde fez-lhe chegar um presente a casa. Urias contudo não entrou na sua casa. Ficou à porta do palácio do soberano e ali passou a noite com outros servos do rei.
10 Ao saber o que Urias fez, David mandou-o chamar: Que é que se passa contigo? Porque é que não foste para casa ter com a tua mulher a noite passada, depois de teres estado longe tanto tempo?
11 Urias replicou: A arca, os exércitos, o general e os seus oficiais estão todos no campo de batalha, e seria eu quem iria para casa, para beber vinho e dormir com a minha mulher? Juro que nunca me tornarei culpado de tal acção!
12 Está bem. Fica então aqui e amanhã voltas para o combate. Urias manteve-se por ali perto. O monarca convidou-o para jantar, embebedou-o mas mesmo assim ele não foi a casa nessa noite; tornou a dormir à entrada do palácio.
14 Por fim, na manhã seguinte David escreveu uma carta a Joabe e deu-a a Urias para que lha entregasse. A carta dava instruções a Joabe para pôr Urias na frente mais acesa da luta, e depois para que se afastassem dele e o deixassem morrer. Joabe destacou Urias para um sítio junto à cidade sitiada onde ele sabia que estavam os melhores atiradores do inimigo; dessa forma Urias foi morto, com mais alguns outros soldados israelitas.
18 Quando Joabe enviou ao rei o relatório do decorrer dos combates, disse ao mensageiro: Se o rei ficar furioso e perguntar, 'Então por que é que as tropas se chegaram tão perto da cidade? Não sabiam eles que havia atiradores de dentro da cidade? Não foi Abimeleque morto em Tebez por uma mulher que lhe atirou com uma mó de moinho em cima?
22 O mensageiro chegou a Jerusalém e transmitiu o relatório a David:
23 O inimigo veio sobre nós, disse-lhe, e quando estávamos a persegui-los até à entrada da cidade, alguns dos nossos, assim como Urias, o heteu, foram mortos.
25 Está bem; diz a Joabe que não se desencoraje, respondeu David. A espada tanto mata uns como outros! Lutem com mais ardor, para a próxima vez e conquistem a cidade. Diz-lhe que estou satisfeito com a sua actuação.
26 Quando Bate-Seba soube que o marido tinha morrido, pôs luto por ele; passado esse período de nojo, David mandou-a chamar, e trouxe-a para o palácio; ela tornou-se uma das suas mulheres, e deu à luz o seu filho. No entanto tudo isto que David fez pareceu muito mal aos olhos do Senhor.
1 Vuoden vaihteessa, kuningasten sotaanlähtöaikana, lähetti Daavid Jooabin ja hänen kanssaan palvelijansa ja koko Israelin sotaretkelle; ja he hävittivät ammonilaisten maata ja piirittivät Rabbaa. Mutta Daavid itse jäi Jerusalemiin.
2 Niin tapahtui eräänä iltana, kun Daavid oli noussut vuoteeltansa ja käveli kuninkaan linnan katolla, että hän katolta näki naisen peseytymässä; ja nainen oli näöltään hyvin ihana.
4 Niin Daavid lähetti sanansaattajat häntä noutamaan, ja hän tuli hänen luoksensa. Ja Daavid makasi naisen kanssa, joka juuri oli puhdistautunut saastaisuudestaan. Sitten tämä palasi kotiinsa.
7 Ja kun Uuria tuli Daavidin luo, kysyi tämä, kuinka Jooab ja väki voivat ja kuinka sota menestyi.
9 Mutta Uuria panikin maata kuninkaan linnan oven eteen kaikkien muiden herransa palvelijain joukkoon eikä mennyt kotiinsa.
13 Daavid kutsui hänet luoksensa syömään ja juomaan ja juotti hänet juovuksiin. Mutta illalla hän meni maata vuoteelleen herransa palvelijain joukkoon eikä mennyt kotiinsa.
14 Seuraavana aamuna Daavid kirjoitti kirjeen Jooabille ja lähetti sen Uurian mukana.
16 Piirittäessään kaupunkia Jooab asetti Uurian siihen paikkaan, missä tiesi urhoollisimpien miesten olevan.
17 Kun sitten kaupungin miehet ryntäsivät ulos ja ryhtyivät taisteluun Jooabin kanssa, niin väkeä, Daavidin palvelijoita, kaatui, ja myöskin heettiläinen Uuria kuoli.
18 Sitten Jooab lähetti ilmoittamaan Daavidille kaikki, mitä taistelussa oli tapahtunut.
20 niin kuningas ehkä kiivastuu ja sanoo sinulle: 'Miksi menitte niin lähelle kaupunkia taistelemaan? Ettekö tienneet, että ne ampuvat muurilta?
22 Sanansaattaja lähti, ja tultuaan hän ilmoitti Daavidille kaiken, mitä Jooab oli lähettänyt hänet ilmoittamaan.
26 Kun Uurian vaimo kuuli, että hänen miehensä Uuria oli kuollut, piti hän puolisolleen valittajaiset.
27 Mutta kun suruaika oli ohitse, lähetti Daavid ottamaan hänet linnaansa, ja hän tuli hänen vaimoksensa. Sitten hän synnytti hänelle pojan. Mutta se, minkä Daavid oli tehnyt, oli paha Herran silmissä.