1 Aconteceu que um extremista revoltado que se chamava Seba (filho de Bicri da tribo de Benjamim) tocou trombeta e gritou para toda a gente: Nós não temos nada a ver com David; não nos interessa partilhar do seu destino! Gente de Israel: Vamos embora daqui! Ele não é nosso rei!

2 E, com excepção de Judá, deixaram de seguir David e foram atrás de Seba. Os homens de Judá ficaram com o seu rei, acompanhando-o do Jordão até Jerusalém.

3 Quando chegou ao seu palácio, o rei deu instruções para que as suas dez mulheres, que deixara para guardaram o palácio, ficassem a viver retiradas num aposento próprio. Seriam sustentadas devidamente, mas o rei não mais teria relações com elas, como suas mulheres. E assim ficaram, virtualmente viúvas, até falecerem.

4 Então o rei deu instruções a Amasa para mobilizar o exército de Judá dentro do período de três dias, depois do que se apresentasse de novo ao soberano. Amasa foi recrutar a tropa, mas levou mais que os três dias que lhe tinham sido concedidos para isso.

6 David disse a Abisai: Esse indivíduo Seba é bem capaz de nos fazer mais mal ainda do que Absalão. Portanto despacha-te, pega na minha guarda pessoal e vai atrás dele, antes que tome posição numa cidade fortificada onde não possamos mais atingi-lo.

7 Abisai e Joabe foram em perseguição dele com um batalhão de elite formado por soldados do exército de Joabe e da guarda privada do soberano. Quando chegaram à grande rocha de Gibeão, deram de caras com Amasa. Joabe envergava o seu uniforme militar, com uma espada ao lado; ao aproximar-se de Amasa para o saudar, foi tirando disfarçadamente a espada da bainha. Então como vais, meu irmão, disse-lhe Joabe, enquanto lhe pegava na barba, com a mão direita, como se preparasse para o beijar. Amasa não reparou na espada que ele já segurava desembainhada na mão esquerda, e Joabe enfiou-lha no estômago, de tal forma que até as entranhas lhe saíram. Nem foi preciso feri-lo segunda vez; morreu logo ali. Joabe e Abisai deixaram-no caído, e continuaram atrás de Seba.

11 Um dos jovens oficiais de Joabe gritou para as tropas de Amasa: Se vocês são por David, venham e sigam Joabe.

12 Mas o corpo de Amasa jazia ali, no meio do caminho, banhado em sangue. O jovem oficial, vendo que aquela gente toda se amontoava em volta do cadáver para o ver, arrastou-o para fora do caminho, para um campo ali ao lado e pôs-lhe uma manta em cima. Com o corpo morto assim afastado da estrada, toda a gente foi atrás de Joabe para capturarem Seba.

14 Entretanto Seba tinha atravessado a terra de Israel para mobilizar o seu próprio clã de Bicri, na cidade de Abel, em Bete-Maaca. Quando as forças de Joabe chegaram ali, cercaram Abel, construíram uma plataforma, levantada até à altura da muralha da povoação, e começaram a destruir esta.

16 Uma mulher, conhecida pela sua sensatez, chamou, de dentro da povoação, por Joabe: Escuta-me Joabe. Chega-te aqui; quero falar contigo.

17 Ele aproximou-se e a mulher perguntou-lhe: Tu és mesmo Joabe? Sim, sou eu próprio.

18 Há um ditado que diz assim, 'Se quiseres ganhar uma causa, pede conselho em Abel

20 A questão não é essa, replicou Joabe. Tudo o que eu pretendo é um homem chamado Seba, das montanhas de Efraim, que se revoltou contra o rei David. Se mo entregarem, deixaremos a cidade em paz.Está bem, lançar-te-emos a sua cabeça sobre a muralha.

22 Então a mulher foi para os habitantes da localidade com esse assunto; eles cortaram a cabeça a Seba e lançaram-na a Joabe. Este tocou a trombeta, reuniram a tropa, abandonaram o ataque e voltaram ter com o rei em Jerusalém.

23 Joabe era pois o comandante-chefe do exército, Benaia tinha a chefia da guarda real, Adorão era o responsável pelos serviços de impostos, Jeosafá, filho de Ailude, era o historiador, Seva era secretário, Zadoque e Abiatar, os sumo-sacerdotes. Ira o jairita era o sacerdote ao serviço pessoal de David.

2 Silloin kaikki Israelin miehet luopuivat Daavidista ja seurasivat Sebaa, Bikrin poikaa; mutta Juudan miehet riippuivat kiinni kuninkaassansa ja seurasivat häntä Jordanilta aina Jerusalemiin.

3 Niin Daavid tuli linnaansa Jerusalemiin. Ja kuningas otti ne kymmenen sivuvaimoa, jotka hän oli jättänyt palatsia vartioimaan, ja panetti heidät vartioituun taloon; ja hän elätti heitä, mutta ei mennyt heidän luoksensa. Siellä he olivat eristettyinä kuolinpäiväänsä asti, elävän miehen leskinä.

5 Niin Amasa meni kutsumaan koolle Juudaa; mutta hän viipyi ohi sen ajan, jonka hän oli määrännyt.

7 Niin Jooabin miehet sekä kreetit ja pleetit ja kaikki urhot lähtivät liikkeelle hänen jäljessään; he lähtivät Jerusalemista ajamaan takaa Sebaa, Bikrin poikaa.

8 Mutta kun he olivat suuren kiven luona, joka on Gibeonissa, tuli Amasa heitä vastaan. Ja Jooab oli puettu takkiinsa, ja sen päällä oli miekanvyö, kiinnitettynä vyötäisille; miekka oli tupessaan, mutta kun hän lähti liikkeelle, niin se putosi.

10 Ja kun Amasa ei varonut miekkaa, joka Jooabilla oli kädessään, pisti tämä häntä sillä vatsaan, niin että hänen sisälmyksensä valuivat maahan; toista pistoa ei tarvittu: hän kuoli. Sitten Jooab ja hänen veljensä Abisai ajoivat takaa Sebaa, Bikrin poikaa.

12 Ja Amasa virui verissään keskellä tietä; mutta kun se mies näki, että kaikki väki pysähtyi siihen, vei hän Amasan tieltä syrjään pellolle ja heitti vaatteen hänen päällensä, nähdessään, että kaikki ohikulkijat pysähtyivät.

13 Ja kun hänet oli toimitettu pois tieltä, kulkivat kaikki ohi ja seurasivat Jooabia ajaakseen takaa Sebaa, Bikrin poikaa.

14 Tämä kulki kaikkien Israelin sukukuntien kautta Aabeliin ja Beet-Maakaan, ja kaikki beeriläiset kokoontuivat ja seurasivat häntä sinne saakka.

15 Mutta he tulivat ja piirittivät häntä Aabel-Beet-Maakassa ja loivat kaupunkia vastaan vallin, joka ulottui ulkomuuriin. Ja kaikki Jooabin väki teki hävitystyötä kukistaakseen muurin.

22 Sitten vaimo viisaudessaan meni kaiken kansan luo; niin he löivät Sebalta, Bikrin pojalta, pään poikki ja heittivät sen Jooabille. Silloin tämä puhalsi pasunaan, ja he hajaantuivat kaupungin edustalta, kukin majallensa. Mutta Jooab palasi kuninkaan luo Jerusalemiin.

23 Jooab oli Israelin koko sotajoukon ylipäällikkönä, ja Benaja, Joojadan poika, oli kreettien ja pleettien päällikkönä.

24 Adoram oli verotöiden valvojana, ja Joosafat, Ahiludin poika, oli kanslerina.

25 Seja oli kirjurina, ja Saadok ja Ebjatar olivat pappeina.

26 Myöskin jaairilainen Iira oli Daavidilla pappina.