1 O Dieve, mano širdis pasiruošusi. Aš giedosiu ir girsiu savo šlovėje.

2 Pabuskite, psalteri ir arfa! Aš taip pat anksti atsikelsiu.

3 Girsiu Tave, Viešpatie, tarp tautų, giedosiu gyrių Tau tarp pagonių.

4 Tavo gailestingumas siekia aukščiau dangų, Tavo tiesa­iki debesų.

5 Būk išaukštintas danguose ir Tavo šlovė tebūna visoje žemėje,

6 kad Tavo mylimieji būtų išlaisvinti; išgelbėk savo dešine ir išklausyk mane.

7 Dievas kalbėjo savo šventume: "Aš džiūgausiu ir išdalinsiu Sichemą, paskirstysiu Sukotų slėnį.

8 Mano yra Gileadas ir Manasas, Efraimas­mano galvos šalmas, Judas­mano skeptras.

9 Moabas yra mano praustuvė. Ant Edomo numesiu savo kurpę. Filistijoje Aš džiaugsiuosi pergale".

10 Kas įves mane į sustiprintą miestą? Kas nuves mane į Edomą?

11 Dieve, argi ne Tu mus atstūmei? Argi ne Tu, Dieve, neišėjai su mūsų kariuomene?

12 Suteik mums pagalbą varge, nes žmonių pagalba yra be vertės.

13 Su Dievu būsime drąsūs, Jis sutryps mūsų priešus.

1 Kanto. Psalmo de David. Fortika estas mia koro, ho Dio; Mi kantos kaj gloros kun mia honoro.

2 Vekiĝu, psaltero kaj harpo; Mi vekos la matenan ĉielruĝon.

3 Mi gloros Vin, ho Eternulo, inter la popoloj; Kaj mi prikantos Vin inter la gentoj.

4 Ĉar granda ĝis super la ĉielo estas Via boneco, Kaj ĝis la nuboj estas Via vero.

5 Altiĝu super la ĉielo, ho Dio; Kaj Via gloro estu super la tuta tero.

6 Por ke liberiĝu viaj amatoj, Helpu per Via dekstra mano, kaj aŭskultu min.

7 Dio diris en Sia sanktejo:Mi triumfos; Mi dividos Ŝeĥemon, kaj la valon Sukot Mi mezuros.

8 Al Mi apartenas Gilead, al Mi apartenas Manase; Efraim estas la forto de Mia kapo, Jehuda estas Mia sceptro.

9 Moab estas Mia lavopelvo; Sur Edomon Mi ĵetos Mian ŝuon; Super Filiŝtujo Mi triumfe krios.

10 Kiu enkondukos min en fortikigitan urbon? Kiu alkondukos min ĝis Edom?

11 Ĉu ne Vi, ho Dio, forlasis nin? Vi ne eliras, ho Dio, kun niaj militistaroj.

12 Donu al ni helpon kontraŭ la malamiko; Vanta estas helpo de homo.

13 Kun Dio ni faros heroaĵojn; Kaj Li dispremos niajn malamikojn.