1 Dievas mums yra prieglauda ir stiprybė, užtikrinta pagalba bėdoje.

2 Todėl nebijosime, nors žemė drebėtų, kalnai griūtų į jūros gelmę.

3 Teūžia, teputoja jų vandenys, tedreba kalnai, joms šėlstant.

4 Upės srovės linksmina Dievo miestą, šventą Aukščiausiojo buveinę.

5 Dievas yra jo viduje, jam nėra ko bijoti; rytui auštant ateis Dievas jam padėti.

6 Siautė pagonys, maištavo karalystės; Jis prabilo, ir sustingo žemė.

7 Kareivijų Viešpats yra su mumis, tvirtovė mums yra Jokūbo Dievas.

8 Ateikite, pažvelkite į Viešpaties darbus, kokių baisių dalykų Jis padarė žemėje!

9 Jis sustabdo karus ligi pat žemės krašto, sulaužo lankus ir sutrupina ietis, sudegina ugnimi karo vežimus.

10 "Liaukitės ir žinokite, jog Aš esu Dievas! Aš būsiu išaukštintas tarp pagonių, išaukštintas žemėje!"

11 Kareivijų Viešpats yra su mumis, tvirtovė mums yra Jokūbo Dievas.

1 Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Por sopranuloj. Kanto. Dio estas por ni rifuĝejo kaj forto, Helpo en mizeroj, rapide trovata.

2 Tial ni ne timas, eĉ se pereus la tero Kaj la montoj falus en la internon de la maroj.

3 Bruu, bolu Liaj akvoj, Tremu la montoj de ilia fiera ondado. Sela.

4 Estas rivero, kies torentoj ĝojigas la urbon de Dio, La sanktan loĝejon de la Plejaltulo.

5 Dio estas en ĝia mezo, ĝi ne ŝanceliĝos; Dio ĝin helpas en frua mateno.

6 Ekbruis popoloj, ekŝanceliĝis regnoj; Li sonigis Sian voĉon, kaj la tero fandiĝis.

7 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.

8 Iru, rigardu la farojn de la Eternulo, Kiu faris detruojn sur la tero,

9 Kiu ĉesigas militojn ĝis la fino de la tero, Rompas pafarkon, rompas ponardegon, Forbruligas veturilojn per fajro.

10 Cedu, kaj sciu, ke Mi estas Dio; Mi estas glora inter la popoloj, Mi estas glora sur la tero.

11 La Eternulo Cebaot estas kun ni; Nia defendo estas la Dio de Jakob. Sela.