1 Viešpatie, į Tave keliu savo sielą.

2 Mano Dieve, pasitikiu Tavimi. Tenebūsiu sugėdintas, tenedžiūgaus dėl manęs mano priešas.

3 Te nė vienas, kuris laukia Tavęs, nebūna sugėdintas, tebūna sugėdinti tie, kurie nusikalsta be priežasties.

4 Viešpatie, parodyk man savąjį kelią, pamokyk mane savo takų.

5 Vesk mane savo tiesa ir mokyk, nes Tu esi mano išgelbėjimo Dievas, laukiu Tavęs visą dieną.

6 Viešpatie, atsimink gailestingumą ir malones, kurios yra nuo amžių.

7 Užmiršk mano jaunystės kaltes ir nedorybes. O Viešpatie, atmink mane dėl savo gerumo, pagal savo gailestingumą.

8 Geras ir teisus yra Viešpats, todėl nusidėjėliams kelią parodo.

9 Romiųjų mintis kreipia į tiesą, savo kelių moko nuolankiuosius.

10 Visi Viešpaties takai yra gailestingumas ir tiesa tiems, kurie laikosi Jo sandoros ir įsakymų.

11 Atleisk mano kaltę, Viešpatie, dėl savo vardo, nes ji yra didelė.

12 Žmogų, kuris bijo Viešpaties, Jis mokys pasirinkti kelią.

13 Jis pats gyvens laimingai, o jo vaikai paveldės kraštą.

14 Viešpaties paslaptis su tais, kurie Jo bijo, jiems Jis apreikš savo sandorą.

15 Visada mano akys į Viešpatį krypsta­Jis mano kojas išpainios iš pinklių.

16 Pažvelk į mane ir pasigailėk manęs, nes esu vienišas ir suvargęs.

17 Mano širdies vargų pagausėjo, išvesk mane iš bėdų.

18 Pažvelk į mano vargą bei skausmą ir atleisk visas mano nuodėmes.

19 Matai, kaip daug mano priešų, kaip baisiai manęs jie nekenčia.

20 Saugok mano sielą ir gelbėk mane, kad nebūčiau sugėdintas, nes pasitikiu Tavimi.

21 Nekaltumas ir teisumas tesaugo mane, nes aš laukiu Tavęs!

22 Dieve, išgelbėk Izraelį iš visų nelaimių!

1 De David. Al Vi, ho Eternulo, mi levas mian animon.

2 Ho mia Dio, Vin mi fidas; Ne lasu min hontiĝi; Ne lasu, ke miaj malamikoj moku pri mi.

3 Ĉar neniu el tiuj, kiuj esperas al Vi, hontiĝos; Nur tiuj hontiĝos, kiuj forlasas Vin senpripense.

4 Viajn vojojn, ho Eternulo, montru al mi; Instruu min sekvi Vian iradon.

5 Gvidu min en Via vero kaj lernigu min, Ĉar Vi estas la Dio, kiu min helpas; Al Vi mi esperas ĉiun tagon.

6 Rememoru, ho Eternulo, Vian kompatemecon kaj Vian favorkorecon, Ĉar ili estis de ĉiam.

7 La pekojn de mia juneco kaj miajn krimojn ne rememoru; Laŭ Via favorkoreco rememoru min, Pro Via boneco, ho Eternulo!

8 Bona kaj justa estas la Eternulo, Tial Li montras al pekantoj la vojon.

9 Li gvidas la humilulojn en justeco, Kaj instruas al la humiluloj Siajn vojojn.

10 Ĉiuj vojoj de la Eternulo estas favorkoreco kaj fideleco al tiuj, Kiuj observas Lian interligon kaj Liajn leĝojn.

11 Pro Via nomo, ho Eternulo, pardonu al mi mian pekon, Ĉar ĝi estas granda.

12 Al ĉiu homo, kiu timas la Eternulon, Li montras la vojon, kiun tiu devas elekti.

13 Lia animo ĝuos bonon, Kaj liaj idoj posedos la teron.

14 Konfidon de la Eternulo havas Liaj timantoj; Kaj Sian aranĝon Li sciigas al ili.

15 Miaj okuloj estas ĉiam direktitaj al la Eternulo, Ĉar Li eltiras el reto miajn piedojn.

16 Turnu Vin al mi kaj korfavoru min, Ĉar mi estas soleca kaj mizera.

17 La suferoj de mia koro estas grandaj; El mia premateco elkonduku min.

18 Rigardu mian suferon kaj mizeron, Kaj pardonu ĉiujn miajn pekojn.

19 Rigardu, kiel multaj estas miaj malamikoj Kaj per kia kruela malamo ili min malamas.

20 Gardu mian animon kaj savu min; Ne lasu min hontiĝi, ĉar Vin mi fidas.

21 Senkulpeco kaj justeco defendu min, Ĉar al Vi mi esperas.

22 Liberigu, ho Dio, Izraelon el ĉiuj liaj suferoj.