1 Dieve, būk man gailestingas, nes žmogus nori praryti mane, priešai nuolatos puola.

2 Visą laiką mano priešai puola mane, daug tų, kurie kovoja prieš mane, o Aukščiausiasis!

3 Kai baimė apima, Tavimi pasitikiu.

4 Dievu pasitikiu, kurio žodį giriu. Nebijosiu, ką gali padaryti man žmogus?

5 Kiekvieną dieną jie iškraipo mano žodžius, visos jų mintys­daryti man pikta.

6 Jie susirenka, tyko, seka mano pėdomis, kėsinasi į mano gyvybę.

7 Atlygink jiems už nedorybę! Dieve, užsirūstinęs parblokšk juos!

8 Tu mano vargo dienas skaičiuoji, renki mano ašaras į odinę. Argi jų nėra Tavo knygoje?

9 Mano priešai pasitrauks, kai šauksiuos Tavęs. Žinau, kad Dievas už mane.

10 Dievu, kurio žodį giriu, Viešpačiu, kurio žodį giriu,

11 aš pasitikiu. Nebijosiu, ką gali padaryti man žmogus?

12 Dieve, Tau duotus įžadus ištesėsiu, aukosiu gyriaus aukas.

13 Tu išgelbėjai mane iš mirties, mano kojas nuo suklupimo, kad vaikščiočiau prieš Dievą ir turėčiau gyvenimo šviesą.

1 Al la ĥorestro. Por Jonatelem-reĥokim. Verko de David, kiam kaptis lin la Filiŝtoj en Gat. Korfavoru min, ho Dio, ĉar homo volas min engluti, Dum la tuta tago malamiko min premas.

2 Miaj malamikoj volas min engluti ĉiutage, Ĉar multaj militas kontraŭ mi fiere.

3 En la tago, kiam mi timas, Mi fidas Vin.

4 Dion, kies vorton mi gloras, Tiun Dion mi fidas; mi ne timas: Kion karno faros al mi?

5 Dum la tuta tago ili atakas miajn vortojn; Ĉiuj iliaj pensoj pri mi estas por malbono.

6 Ili kolektiĝas, embuskas, observas miajn paŝojn, Penante kapti mian animon.

7 Por ilia malbonago repagu al ili, En kolero faligu la popolojn, ho Dio!

8 Mian vagadon Vi kalkulis; Metu miajn larmojn en Vian felsakon, Ili estas ja en Via libro.

9 Tiam miaj malamikoj returniĝos malantaŭen en la tago, kiam mi vokos; Tion mi scias, ke Dio estas kun mi.

10 Mi gloros vorton de Dio; Mi gloros vorton de la Eternulo.

11 Dion mi fidas, mi ne timas: Kion faros al mi homo?

12 Mi faris al Vi, ho Dio, promesojn, Mi plenumos al Vi dankoferojn.

13 Ĉar Vi savis mian animon de la morto, Kaj miajn piedojn de falpuŝiĝo, Por ke mi iradu antaŭ Dio En la lumo de la vivo.