25 Mais ou menos à meia-noite, Paulo e Silas estavam orando e cantando hinos a Deus, e os outros presos escutavam. 26 De repente, o chão tremeu tanto, que abalou os alicerces da cadeia. Naquele instante todas as portas se abriram, e as correntes que prendiam os presos se arrebentaram. 27 Aí o carcereiro acordou. Quando viu que os portões da cadeia estavam abertos, pensou que os prisioneiros tinham fugido. Então puxou a espada e ia se matar, 28 mas Paulo gritou bem alto:
— Não faça isso! Todos nós estamos aqui!
29 Aí o carcereiro pediu que lhe trouxessem uma luz, entrou depressa na cela e se ajoelhou, tremendo, aos pés de Paulo e Silas. 30 Depois levou os dois para fora e perguntou:
— Senhores, o que devo fazer para ser salvo?
31 Eles responderam:
— Creia no Senhor Jesus e você será salvo — você e as pessoas da sua casa.
32 Então eles anunciaram a palavra do Senhor ao carcereiro e a todas as pessoas da casa dele. 33 Naquela mesma hora da noite, o carcereiro começou a cuidar deles, lavando os ferimentos da surra que haviam levado. Logo depois ele e todas as pessoas da sua casa foram batizados. 34 Em seguida ele levou Paulo e Silas para a sua casa e lhes deu comida. O carcereiro e as pessoas da sua casa ficaram cheios de alegria porque agora criam em Deus.
25 Um midde in d Nacht aba bäte Paulus un Silas un lobe Gott. Un di Gfangene hän sie ghärt.
26 Uf eimol aba isch ä großes Erdbebe ku, so daß de Grundmüre vum Gefängniss wackle. Un gli druf hän sich alli Direne ufgmacht, un vu alle flege d Fessle ab.
27 Als aba dr Ufbassa üs säm Schlof ufgfahre isch un sieht de Direne vum Gefängnisses uffschtoh, zeht er des Schwert un wot sich selba umbringe; denn na(er) meint, de Gfangene wäre abkaue(entflohe).
28 Paulus aba reft lut: Doe dir nigs a; denn ma(mir) sin alli do!
29 Do forderet d Ufbassa ä Lecht un flegt inä un flegt zitternd Paulus un Silas vor d Feß.
30 Un na(er) fihrt sie üsä un sait: Lebi (Liebe) Herre, was mueß i(ich) doe, daß i(ich) grettet wär?
31 Sie sage: Glaub an d Herrn Jesus, so wirsch dü un di Hus selig!
32 Un sie sage nem des Wort vum Herrn un allene, de in sinem Hus ware.
33 Un na(er) nimmt sie zue sich in dselbe Schtund vu däre Nacht un wäscht ne de Schtrieme üs. Un na(er) het sich un alli sini Lit gli druf daufe lo
34 un fihrt sie in si Hus un deckt ne d Disch un freut sich mit sinem ganze Hus, daß sa(er) zum Glaube an Gott kumme war.