1 Quem não gosta de estar na companhia dos outros só está interessado em si mesmo e rejeita todos os bons conselhos.
2 O tolo não se interessa em aprender, mas só em dar as suas opiniões.
3 Os maus são desprezados, e quem suja o seu próprio nome passa vergonha.
4 A linguagem humana é profunda como o mar, e as palavras dos sábios são como os rios que nunca secam.
5 Não é certo dar razão ao culpado, deixando de fazer justiça ao inocente.
6 Quando o tolo começa uma discussão, o que ele está pedindo é uma surra.
7 Quando o tolo fala, ele causa a sua desgraça, pois acaba caindo na armadilha das suas próprias palavras.
8 Os mexericos são tão deliciosos! Como gostamos de saboreá-los!
9 O trabalhador relaxado é companheiro daquele que desperdiça.
10 O nome do Senhor é como uma torre forte para onde as pessoas direitas vão e ficam em segurança.
11 O rico pensa que a sua riqueza o protege como as muralhas altas e fortes em volta de uma cidade.
12 A pessoa orgulhosa está a caminho da desgraça, mas a humilde é respeitada.
13 Quem responde antes de ouvir mostra que é tolo e passa vergonha.
14 A vontade de viver mantém a vida de um doente, mas, se ele desanima, não existe mais esperança.
15 A pessoa sábia está sempre ansiosa e pronta para aprender.
16 Você quer falar com alguém importante? Leve um presente, e será fácil.
17 Aquele que é o primeiro a fazer a sua defesa parece ter razão, mas só até que a outra pessoa comece a lhe fazer perguntas.
18 Quando os poderosos se enfrentam no tribunal, tirar a sorte com os dados sagrados pode resolver a questão.
19 É mais difícil ganhar de novo a amizade de um amigo ofendido do que conquistar uma fortaleza; as discussões estragam as amizades.
20 Você terá de aguentar as consequências de tudo o que disser.
21 O que você diz pode salvar ou destruir uma vida; portanto, use bem as suas palavras e você será recompensado.
22 Quem acha uma esposa encontra a felicidade: recebeu uma bênção de Deus, o Senhor.
23 O pobre pede licença para falar, mas o rico responde com grosseria.
24 Algumas amizades não duram nada, mas um verdadeiro amigo é mais chegado que um irmão.
1 Ko te tangata tu ke, e whai ana i ta tona ake hiahia, e ngangau ana ki nga whakaaro totika katoa.
2 Kahore o te whakaarokore ahuareka ki te matauranga; engari kia whakakitea e ia tona ngakau.
3 I te taenga mai o te tangata kino ka tae mai ano te whakahawea, me te tawai hei hoa mo te whakama.
4 He wai hohonu nga kupu a te mangai o te tangata; he awa e rere ana te puna o te whakaaro nui.
5 Ehara i te mea pai te whakapai ki te kanohi o te tangata kino, te whakapeau ke ranei i ta te tangata tika ina whakawa.
6 E uru ana nga ngutu o te whakaarokore ki te totohe, e karanga ana tona mangai ki nga whiu.
7 Hei hunga ano mona te mangai o te whakaarokore; a ko ona ngutu hei rore mo tona wairua.
8 Ano he kai reka nga kupu a te kawe korero; tae tonu iho ki nga wahi o roto rawa o te kopu.
9 Ko te tangata ano hoki e mangere ana ki tana mahi, hei teina ia ki te tangata maumau.
10 Hei pourewa kaha te ingoa o Ihowa; rere ana te tangata tika ki reira, a ora ake.
11 Ko nga rawa o te tangata taonga hei pa kaha mona, hei pa tiketike ki tona whakaaro.
12 I mua ake o te whakangaromanga ka whakakake te ngakau o te tangata; i mua ake ano hoki o te honore ko te ngakau papaku.
13 Ko te tangata e whakahoki kupu ana i te mea kahore ano ia i rongo noa, he mahi wairangi tera nana, he hanga whakama.
14 E whakamanawanui te wairua o te tangata ki tona mate; tena ko te wairua maru, ko wai e kaha ki tera?
15 Ka whiwhi te ngakau o te tangata matau ki te mohio; e rapu ana hoki te taringa o nga whakaaro nui ki te mohio.
16 Ma te mea tuku noa a te tangata ka watea ai he wahi mona, ka kawea hoki ia e tera ki te aroaro o nga tangata nunui.
17 Ko te tangata nana te kupu tuatahi i te whakawa me te mea kei a ia te tika; na ka haere mai tona hoa, kei te rapu i te tikanga o tana.
18 Ma te rota e mutu ai nga tautohe, a ko tera hei tauarai i waenganui o te hunga kaha.
19 Ko te tuakana, teina ranei, i whakatakariritia, pakeke atu i te pa kaha: a ko aua tu ngangare me he tutaki tatau no te whare rangatira.
20 Ka ki te kopu o te tangata i nga hua o tona mangai, ka makona ia i nga hua o ona ngutu.
21 Ko te mate, ko te ora kei te arero: ko te hunga e aroha ana ki tera ka kai i ona hua.
22 Ko te tangata kua kite i te wahine mana, kua kite i te mea pai, kua whiwhi hoki ki ta Ihowa whakapai.
23 He inoi ta te rawakore hanga; he taikaha ia te whakahoki a te tangata taonga.
24 Ko te tangata tini nga hoa aroha e whai ana i te he mona; tera ano ia te hoa aroha, nui atu i to te tuakana, i to te teina, tona piri mai.