1 Foi-me dada esta mensagem da parte de Deus!
2 Homem mortal, volta-te para Jerusalém e profetiza contra Israel e contra os santuários! Diz o Senhor: eu sou contra ti, Israel. Desembainharei a minha espada e destruirei o teu povo, tanto os melhores como os piores; não pouparei nem sequer os que cumprem as leis; farei uma limpeza completa, desde o Negueve até às fronteiras do norte.
5 Todo o mundo saberá que eu sou o Senhor. A espada está na minha mão e não voltará ao seu lugar antes de ter terminado a sua tarefa.
6 Suspira e geme perante o povo, homem mortal, na tua amarga angústia; geme de pesar e com o coração partido. Quando te perguntarem a razão disso, responde-lhes que é devido às tremendas notícias que Deus te comunicou. Quando essas coisas vierem a realizar-se, até as pessoas de ânimo mais forte se derreterão de medo; não haverá mais força em ninguém; coragem, nem se saberá o que é; os joelhos tremerão sem força. E o Senhor Deus diz: a vossa condenação aproxima-se; os meus juízos cumprir-se-ão!
8 A palavra do Senhor foi-me de novo dirigida:i
9 Homem mortal, diz-lhes assim: Há uma espada que está a ser afiada e polida em vistas de uma terrível matança. Serão vocês agora capazes de rir? Outros muito mais fortes do que vocês já pereceram debaixo das suas cutiladas; agora, já ela está pronta para ser posta nas mãos do algoz. Homem mortal, bate no peito em sinal de profunda consternação, porque essa espada matará o meu povo e todos os seus chefes. Todos, por igual, morrerão. Serão assim submetidos a uma dura prova - e que probabilidades terão de escaparem?, pergunta o Senhor Deus.
14 Profetiza para eles desta maneira: Bate palmas vigorosamente; pega numa espada e brande-a duas vezes, mesmo três, simbolizando assim o grande massacre que eles vão enfrentar! Que os seus corações se derretam de terror, porque uma espada faísca à porta de cada casa; cintila como um relâmpago; está devidamente afiada para executar a matança planeada. Ó espada, fere à direita, fere à esquerda, golpeia em todas as direcções que quiseres. Também eu baterei palmas, e satisfarei a minha indignação, desfazendo Jerusalém.
18 Veio até mim a palavra do Senhor:
19 Homem mortal, desenha um mapa e traça dois caminhos para o rei da Babilónia seguir - um para Jerusalém e outro para Rabá, na Transjordânia. No ponto em que essa estrada que vem da Babilónia bifurcar nas duas direcções, porás um marco com a indicação de ambos os caminhos a seguir. O rei de Babilónia, ao chegar ali, ficará indeciso sobre se deverá atacar Jerusalém ou dirigir-se antes contra Rabá. Chamará os seus mágicos para que adivinhem o melhor caminho a tomar; procurarão tirar à sorte a resposta, agitando as flechas dentro de uma aljava; sacrificarão animais aos seus ídolos e examinarão os fígados. Decidirão então tomar o caminho de Jerusalém; e chegando lá arrombarão os portais da cidade à força de aríetes, clamando que venham todos à matança. Levantarão baluartes e tranqueiras para conseguirem entrar por cima das muralhas. Jerusalém ficará atónita com isso que considera uma traição da parte de Babilónia. Como foi - pensarão os habitantes de Jerusalém - que os adivinhos puderam ter feito semelhante engano? Babilónia é aliada de Judá - dizem - e jurou defender Jerusalém! Mas para o rei de Babilónia só entra em linha de conta as vezes todas em que o povo se rebelou. Por isso a atacará e derrotará a sua população.
24 Diz o Senhor Deus: A vossa culpa clama insistentemente contra vocês; porque o vosso pecado toda a gente o conhece e é praticado descaradamente. Para onde quer que vão, e o que quer que façam, tudo leva a marca do pecado. Por isso chegou agora a altura do castigo. E tu, ó rei Zedequias, ímpio chefe de Israel, chegou enfim o dia de prestar contas. Tira a tua coroa cravejada de jóias, diz-te o Senhor Deus. A ordem antiga foi alterada. Agora o pobre é exaltado e o soberbo é abatido. Derrubarei, derrubarei, sim, derrubarei o reino, e a nova ordem que daí advirá será efectivada quando se revelar o homem a quem ele pertence de direito e a quem será totalmente entregue.
28 Homem mortal, profetiza igualmente para os amonitas, pois que se riram do meu povo, quando proferiram as suas maldições. Diz-lhes o seguinte: Contra vocês, também, está desembainhada a minha espada reluzente. Foi afiada e polida; reluz como um relâmpago. Os vossos mágicos e falsos profetas disseram-vos mentiras sobre pretensas segurança e vitórias, afirmando-vos que os vossos deuses vos protegeriam do rei de Babilónia. Assim, foram eles a causa da vossa morte, tal como a de outra gente iníqua, pois que quando chegar o dia de ajuste de contas serão feridos de morte. Não, a minha espada não voltará a ser embainhada antes de se haver convosco. Destruir-vos-ei aí mesmo na vossa terra onde nasceram. Derramarei a minha ira sobre vocês; soprarei sobre o fogo da minha cólera. Hão-de ser entregues nas mãos de gente cruel, hábil em tudo arruinar.
32 Vocês tornar-se-ão no carburante desse fogo; o vosso sangue será derramado na vossa própria terra, donde desaparecerá até a memória da vossa presença. Sou eu, o Senhor, quem disse isto.
1 Ja minulle tuli tämä Herran sana:
3 Näin sanoo Herra: Katso, minä käyn sinun kimppuusi, vedän miekkani tupestaan ja hävitän sinusta vanhurskaan ja jumalattoman.
4 Koska minä tahdon hävittää sinusta vanhurskaan ja jumalattoman, sentähden lähtee tupestaan minun miekkani kaiken lihan kimppuun, etelästä pohjoiseen asti.
5 Ja kaikki liha tulee tietämään, että minä, Herra, olen vetänyt miekkani tupestaan; eikä se siihen enää palaja.
6 Mutta sinä, ihmislapsi, huokaile! Lanteet murtuneina, katkerassa tuskassa huokaile heidän silmiensä edessä.
8 Ja minulle tuli tämä Herran sana:
10 Teurasta teurastamaan se on teroitettu, salamoitsevaksi se on hiottu. Vai iloitsisimmeko? Vitsa, joka lyö minun poikaani, pitää halpana kaiken, mikä puuta on.
11 Ja hän on antanut sen hioa otettavaksi käteen; se miekka on teroitettu, on hiottu annettavaksi surmaajan käteen.
12 Huuda ja valita, ihmislapsi, sillä tämä tapahtuu minun kansaani vastaan, kaikkia Israelin ruhtinaita vastaan: he ovat annetut alttiiksi miekalle, he ynnä minun kansani; lyö sentähden lanteeseesi.
13 Sillä vitsaa on jo koeteltu. Mutta entäpä, jos vitsa pitääkin halpana tämän kaiken? Se ei tapahdu, sanoo Herra, Herra.
14 Mutta sinä, ihmislapsi, ennusta ja lyö käsiäsi yhteen; tulkoon miekasta kaksi miekkaa, tulkoon kolme; se on surmattujen surmamiekka, miekka, joka surmaa suuretkin, joka kiertää heitä yltympäri,
15 että sydän pelkoon menehtyisi, että kompastuksia olisi paljon. Kaikille heidän porteillensa minä olen asettanut miekan välkkymään. Voi, se on tehty salamaksi, on hiottu teurastukseen!
16 Lyö terävästi oikealle, ojennu vasemmalle, mihin vain teräsi suunnataan.
18 Ja minulle tuli tämä Herran sana:
20 Laita tie miekan tulla ammonilaisten Rabbaan sekä Juudaan, varustettuun Jerusalemiin.
21 Sillä Baabelin kuningas seisahtuu tien haaraan, molempain teitten suuhun, taikojansa taikomaan: hän pudistaa nuolia, kysyy kotijumalilta, tarkkaa maksaa.
22 Hänen oikeaan käteensä tulee Jerusalemin arpa: panna muurinmurtajia, avata suu ärjyntään, kohottaa sotahuuto, panna muurinmurtajia portteja vastaan, luoda valli, rakentaa saartovarusteet.
23 Mutta Jerusalemin asukkaiden silmissä tämä on pettävää taikomista: heillähän on valojen valat; mutta hän saattaa muistoon syntivelan, että he joutuisivat kiinni.
24 Sentähden, näin sanoo Herra, Herra: Koska te olette saattaneet muistoon syntivelkanne, kun rikkomuksenne ovat tulleet julki, niin että teidän syntinne on näkyvissä kaikissa teidän teoissanne, niin-koska te olette saatetut muistoon-teidät otetaan käsin kiinni.
25 Ja sinä saastutettu, jumalaton, sinä Israelin ruhtinas, jonka päivä on silloin tullut, kun syntivelka on loppumäärässään!
26 Näin sanoo Herra, Herra: Ota pois käärelakki, nosta pois kruunu.
27 Tämä ei jää tällensä: alhainen korotetaan, korkea alennetaan. Raunioiksi, raunioiksi, raunioiksi minä panen tämän; eikä tästä ole jäävä mitään, kunnes tulee hän, jolla on oikeus, ja minä annan sen hänelle.
28 Ja sinä, ihmislapsi, ennusta ja sano: Näin sanoo Herra, Herra ammonilaisia ja heidän herjauksiansa vastaan: Sano näin: Miekka, miekka on paljastettu, teurastukseen hiottu, saamaan kyllänsä, salamoitsemaan,
29 vaikka sinulle petollisia näkyjä nähdään, valheita ennustellaan, että sinut muka pannaan tallaamaan saastaisten, jumalattomain niskaa, joitten päivä on silloin tullut, kun syntivelka on loppumäärässään.
30 Pane se tuppeensa takaisin. Paikassa, jossa olet luotu, synnyinmaassasi, minä tahdon sinut tuomita.
31 Minä vuodatan sinun ylitsesi kiivastukseni, puhallan sinuun vihani tulen ja annan sinut raakain miesten käsiin, turmiontekijäin.