1 Então veio até mim esta mensagem do Senhor:

2 Homem mortal, para que servem videiras selvagens? Serão úteis como árvores? Serão mais valiosas do que qualquer outro ramo das árvores dos bosques? Não, porque a madeira de videira não serve sequer para fazer estacas ou cabides! Tudo aquilo para que servem é arder - e mesmo para isso não é grande coisa! Portanto é inútil, tanto antes como depois de ser queimada!

6 Ora o que eu pretendo dizer com isto é o seguinte, diz o Senhor Deus: O povo de Jerusalém é como as videiras selvagens - sem utilidade nenhuma antes de ser queimado e também depois de arder!s

7 E estarei atento, contra eles, para ter o cuidado de que, se escaparem dum fogo, venham a cair noutro; e logo saberão que eu sou o Senhor.

8 Arruinarei a terra, pois que prestam culto a ídolos, diz o Senhor Deus.

1 Ja minulle tuli tämä Herran sana:

3 Otetaanko siitä puuta, josta tehdään tarviskalu? Otetaanko siitä vaarnaakaan, johon ripustetaan kaikkea tavaraa?

4 Katso, se annetaan tulen kulutettavaksi. Sen molemmat päät on tuli kuluttanut, ja sen keskus on kärventynyt-kelpaako se tarviskaluksi?

5 Katso, silloinkaan, kun se eheä oli, ei siitä voinut tarviskalua tehdä, saati sitten, kun tuli on sen kuluttanut ja se on kärventynyt-silloinko siitä tehtäisiin tarviskalu?

6 Sentähden, näin sanoo Herra, Herra: Niinkuin metsän puitten seassa käy viinipuulle, jonka minä olen antanut tulen kulutettavaksi, niin minä annan käydä myös Jerusalemin asukkaille.

7 Minä käännän kasvoni heitä vastaan: tulesta he ovat päässeet, mutta tuli heidät kuluttaa; ja te tulette tietämään, että minä olen Herra, kun minä käännän kasvoni heitä vastaan.