1 En n die dood van Saul, toe Dawid terug was van die verslaan van die Amalekiete en Dawid twee dae in Siklag gebly het,
2 kom daar op die derde dag 'n man uit die leër, van Saul af, met geskeurde klere en grond op sy hoof. En toe hy by Dawid kom, val hy op die grond en buig hom neer.
3 En Dawid sê vir hom: Waar kom jy vandaan? En hy antwoord hom: Ek het ontvlug uit die leër van Israel.
4 Verder sê Dawid vir hom: Wat het gebeur? Vertel my tog. Toe antwoord hy: Die manskappe het uit die geveg gevlug, en baie van die manskappe het ook geval en gesterwe; ja, ook Saul en sy seun Jonatan is dood.
5 En Dawid vra die jongman wat hom die boodskap gebring het: Hoe weet jy dat Saul en sy seun Jonatan dood is?
6 Daarop sê die jongman wat hom die boodskap gebring het: Ek was bygeval op die gebergte Gilboa, en kyk, Saul het op sy spies geleun, terwyl die strydwaens en perderuiters hom agternasit;
7 en hy het agter hom omgekyk en my gesien en my geroep, en ek het gesê: Hier is ek.
8 Toe vra hy my: Wie is jy? En ek antwoord hom: Ek is 'n Amalekiet.
9 Daarop sê hy vir my: Kom staan tog by my en maak my van kant, omdat 'n duiseling my bevang het; want my lewe is nog heeltemal in my.
10 En ek het by hom gaan staan en hom van kant gemaak, want ek het geweet dat hy n sy val nie sou leef nie; en ek het die kroon wat op sy hoof en die armband wat om sy arm was, geneem en dit hier na my heer gebring.
11 Toe gryp Dawid sy klere en skeur dit; net so al die manne wat by hom was.
12 En hulle het gerouklaag en geween en gevas tot die aand toe oor Saul en oor sy seun Jonatan en oor die volk van die HERE en oor die huis van Israel, omdat hulle deur die swaard geval het.
13 Verder sê Dawid aan die jongman wat hom die boodskap gebring het: Waar kom jy vandaan? En hy antwoord: Ek is die seun van 'n vreemde man, 'n Amalekiet.
14 En Dawid sê vir hom: Hoe? Jy was nie bevrees om jou hand uit te steek om die gesalfde van die HERE om te bring nie?
15 Daarop roep Dawid een van die jongmanne en sê: Kom nader, val op hom aan! En die het hom neergeslaan, dat hy gesterf het.
16 En Dawid het vir hom gesê: Jou bloed is op jou hoof, want jou mond getuig teen jou, omdat jy sê: Ek het die gesalfde van die HERE gedood.
17 Toe het Dawid hierdie klaaglied aangehef oor Saul en oor sy seun Jonatan,
18 en hy het beveel om die kinders van Juda die Booglied te leer; kyk, dit is geskrywe in die Boek van die Opregte.
19 Die sieraad, o Israel -- op jou hoogtes lê dit verslaan. Hoe het die helde geval!
20 Vertel dit nie in Gat, verkondig dit nie op die strate van Askelon nie, sodat die dogters van die Filistyne hulle nie verheug, die dogters van die onbesnedenes nie jubel nie!
21 Berge van Gilboa, mag op julle geen dou en geen reën en geen velde van offergawes wees nie! Want daar is die skild van die helde weggegooi, die skild van Saul, sonder dat dit met olie gesalf is.
22 Sonder die bloed van die gesneuweldes, sonder die vet van die helde het die boog van Jonatan nie agteruitgewyk en die swaard van Saul nie leeg teruggekeer nie.
23 Saul en Jonatan, die bemindes en lieflikes, is in hulle lewe en in hulle dood nie geskeie nie. Vinniger as arende was hulle, sterker as leeus.
24 Dogters van Israel, ween oor Saul, wat julle weelderig beklee het met skarlaken, wat goue versiersels aangebring het op julle gewaad.
25 Hoe het die helde geval diep in die geveg! Jonatan lê verslaan op jou hoogtes.
26 Ek is benoud om jou ontwil, my broer Jonatan! Jy was vir my baie lieflik; jou liefde was vir my wonderliker as die liefde van vroue.
27 Hoe het die helde geval en die oorlogswapens verlore gegaan!
1 扫罗死后， 大卫杀退了亚玛力人回来， 就在洗革拉住了两天。
2 第三天， 忽然有一个人从扫罗的营回来， 衣服撕裂， 头上蒙灰。这人一来到大卫面前， 就俯伏在地上叩拜他。
3 大卫问他： "你从哪里来？"他对他说： "我是从以色列的营中逃出来的。"
4 大卫又问他： "情况怎么样？请你告诉我！ "他回答： "众人都逃离战场， 他们中间不但有许多人倒地阵亡， 连扫罗和他的儿子约拿单也死了。"
5 于是， 大卫问那向他报信的年轻人： "你怎么知道扫罗和他的儿子死了呢？"
6 那个向大卫报信的年轻人回答： "我刚巧在基利波山， 看见扫罗靠在自己的矛枪上， 又见有战车和马兵紧紧地追赶他。
7 他回头看到我， 就呼唤我。我说： ‘我在这里。’
8 他问我： ‘你是谁？’我回答他： ‘我是亚玛力人。’
9 于是他对我说： ‘请你站到我身边来， 把我杀死， 因为痛苦抓住我， 我却还死不了。’
10 我就站到他身边去， 把他杀了， 因为我知道他一倒下， 就不能再活了。我摘下他头上的王冠， 取下他臂上的手镯， 带到这里来奉给我主。"
11 大卫就抓住自己的衣服， 把它们全都撕裂。所有与他在一起的人也都是这样。
12 他们为了扫罗、他的儿子约拿单、耶和华的子民和以色列家的缘故悲哀、哭泣、禁食直到晚上， 因为他们已经倒毙在刀下。
13 大卫问那向他报信的年轻人： "你是哪里的人？"他回答： "我是个寄居这地的亚玛力人的儿子。"
14 大卫对他说： "你伸手毁灭耶和华的受膏者， 怎么还不惧怕呢？"
15 于是大卫叫了一个年轻人来， 说： "你上前去， 砍倒他。"那年轻人击杀他， 他就死了。
16 大卫对他说： "你流人血的罪要归到自己的头上， 因为你亲口作证指控自己说： ‘我杀了耶和华的受膏者。’"
17 大卫为扫罗和他的儿子约拿单作了这首哀歌。
18 他又吩咐要把这首"弓歌"教导犹大人。（这首歌记录在《雅煞珥书》上。）
19 "以色列啊！ 尊荣的人都在高处被杀， 勇士怎么都已仆倒！
20 你们不要在迦特报道， 不要在亚实基伦的街上宣扬， 免得非利士的女子欢喜， 免得未受割礼之人的女子快乐。
21 基利波的群山啊！ 愿雨露都不降在你们上面， 愿你们的田地不产供物。因为勇士的盾牌在那里玷污， 扫罗的盾牌没有用油抹亮。
22 不见被杀者的血、勇士的脂油， 约拿单的弓不缩回， 扫罗的剑也不空空返回。
23 扫罗和约拿单， 生时相亲相爱， 死时也不分离。他们比鹰还快速， 比狮子更勇猛。
24 以色列的女子啊！ 你们要为扫罗哭泣， 他曾给你们穿上紫色豪华的衣服， 又给你们的外衣加上金饰。
25 勇士怎么会在战阵上倒毙， 约拿单在高处被刺死！
26 我的兄弟约拿单啊！ 我为你悲痛， 你是我最好的朋友， 你对我的爱情远超过妇女的爱情。
27 勇士怎么会倒毙！ 争战的武器怎么会毁灭！ "