Paulo em Corinto e em Éfeso. Volta para Jerusalém

1 Depois disto, partiu Paulo de Atenas e chegou a Corinto. 2 E, achando um certo judeu por nome Áquila, natural do Ponto, que havia pouco tinha vindo da Itália, e Priscila, sua mulher (pois Cláudio tinha mandado que todos os judeus saíssem de Roma), se ajuntou com eles, 3 e, como era do mesmo ofício, ficou com eles, e trabalhava; pois tinham por ofício fazer tendas. 4 E todos os sábados disputava na sinagoga e convencia a judeus e gregos.

5 Quando Silas e Timóteo desceram da Macedônia, foi Paulo impulsionado pela palavra, testificando aos judeus que Jesus era o Cristo. 6 Mas, resistindo e blasfemando eles, sacudiu as vestes e disse-lhes: O vosso sangue seja sobre a vossa cabeça; eu estou limpo e, desde agora, parto para os gentios. 7 E, saindo dali, entrou em casa de um homem chamado Tito Justo, que servia a Deus e cuja casa estava junto da sinagoga. 8 E Crispo, principal da sinagoga, creu no Senhor com toda a sua casa; também muitos dos coríntios, ouvindo-o, creram e foram batizados. 9 E disse o Senhor, em visão, a Paulo: Não temas, mas fala e não te cales; 10 porque eu sou contigo, e ninguém lançará mão de ti para te fazer mal, pois tenho muito povo nesta cidade. 11 E ficou ali um ano e seis meses, ensinando entre eles a palavra de Deus.

12 Mas, sendo Gálio procônsul da Acaia, levantaram-se os judeus concordemente contra Paulo e o levaram ao tribunal, 13 dizendo: Este persuade os homens a servir a Deus contra a lei. 14 E, querendo Paulo abrir a boca, disse Gálio aos judeus: Se houvesse, ó judeus, algum agravo ou crime enorme, com razão vos sofreria; 15 mas, se a questão é de palavras, e de nomes, e da lei que entre vós há, vede-o vós mesmos; porque eu não quero ser juiz dessas coisas! 16 E expulsou-os do tribunal. 17 Então, todos agarraram Sóstenes, principal da sinagoga, e o feriram diante do tribunal; porém, a Gálio nada destas coisas o incomodava.

18 E Paulo, ficando ainda ali muitos dias, despediu-se dos irmãos e dali navegou para a Síria e, com ele, Priscila e Áquila, tendo rapado a cabeça em Cencreia, porque tinha voto. 19 E chegou a Éfeso e deixou-os ali; mas ele, entrando na sinagoga, disputava com os judeus. 20 E, rogando-lhe eles que ficasse por mais algum tempo, não conveio nisso. 21 Antes, se despediu deles, dizendo: Querendo Deus, outra vez voltarei a vós. E partiu de Éfeso. 22 E, chegando a Cesareia, subiu a Jerusalém e, saudando a igreja, desceu a Antioquia. 23 E, estando ali algum tempo, partiu, passando sucessivamente pela província da Galácia e da Frígia, confirmando a todos os discípulos.

Apolo em Éfeso e em Corinto

24 E chegou a Éfeso um certo judeu chamado Apolo, natural de Alexandria, varão eloquente e poderoso nas Escrituras. 25 Este era instruído no caminho do Senhor; e, fervoroso de espírito, falava e ensinava diligentemente as coisas do Senhor, conhecendo somente o batismo de João. 26 Ele começou a falar ousadamente na sinagoga. Quando o ouviram Priscila e Áquila, o levaram consigo e lhe declararam mais pontualmente o caminho de Deus. 27 Querendo ele passar à Acaia, o animaram os irmãos e escreveram aos discípulos que o recebessem; o qual, tendo chegado, aproveitou muito aos que pela graça criam. 28 Porque com grande veemência convencia publicamente os judeus, mostrando pelas Escrituras que Jesus era o Cristo.

1 Dnohch vuloßt Paulus Athen un kummt nohch Korinth

2 un findet ä Jude mit Name Aquila, üs Pontus gebirtig; der war mit sinem Wieb Priszilla kirzlich üs Italien kumme, wel d Kaisa Klaudius alle Jude bpfohle het, Rom z vulo. Zue däne goht Paulus.

3 Un wel la(er) des gliche Handwerk het, bliebt er bi nene un schafft mit ne; sie ware nämlich vu Beruef Zeltmacha.

4 Un na(er) lehrt in dr Synagoge (Gotteshus) an alle Sabbate un ibaziigt Jude un Grieche.

5 Als aba Silas un Timotheus üs Mazedonien kumme, richtet sich Paulus ganz uf de Vukindigung vum Wort un beziigt d Jude, daß Jesus dr Chrischtus isch.

6 Als sie aba ufmucke un läschtere(motze), schittelt er d Kleida üs un sait zue nene: Aira Bloet kummt iba aichi Schädel; ohni Schuld gang i(ich) vu etze a zue d Heide.

7 Un na(er) macht sich uf vu dert un kummt in des Hus vumä Ma mit Name Titius Justus, vumä Gottesfirchtige; däm si Hus war näbe dr Synagoge (Gotteshus).

8 Krispus aba, dr Vorschteha vu d Synagoge (Gotteshus), kummt zum Glaube a d Herrn mit sinem ganze Hus, un au vieli Korinther, de zueghert hä, wäre gläubig un len sich daufe.

9 S sait aba dr Herr durch ä Erschinig in dr Nacht zue Paulus: Fircht di nit, sundern schwätz un schwieg nit!

10 Denn i(ich) bi mit dir, un nemads soll sich undaschtoh, dir z schade; denn i(ich) ha ä großes Volk in d Schtadt.

11 Er bliebt aba ä Johr un sechs Monet dert un lehrt unda ne des Wort Gottes.

12 Als aba Gallio Schtadthaltr in Achaja war, mucke de Jude imetig gege Paulus uf un fihre nen vor d Richtaschtuehl

13 un sage: Der Mensch ibaredet de Lit, Gott z diene däm Gsetz zwida.

14 Als aba Paulus s Mul (d Gosche) ufdoe wot, sait Gallio zue d Jude: Wenn`s um ä Schand (Frevel) odr ä Vubreche goht, ihr Jude, so will i(ich) äich ahäre, we`s recht isch;

15 wel`s aba Froge sin iba Lehre un Name un des Gsetz bi äich, so luege ihr selba zue; i(ich) denk, doriba nit Richta z si.

16 Un na(er) trieb sie wäg vum Richtaschtuehl.

17 Do packt sie alli Sosthenes, d Vorschteha dr Synagoge (Gotteshus), un schle nen vor rem Richtaschtuehl, un Gallio kimmert sich nit drum.

18 Paulus aba bliebt noh ä Ziitlang dert. Dnohch nimmt er Abschied vu d Breda un wot nohch Syrien fahre un mit nem Priszilla un Aquila. Zvor het da(er) sich in Kenchreä si Schädel scheren lo, denn na(er) het ä Vuschpreche(Glübde) doe.

19 Un sie kumme nohch Ephesus, un er het beidi dert zruck glo; er aba goht in de Synagoge (Gotteshus) un schwätzt mit d Jude.

20 Sie bitt nen aba, daß sa(er) längeri Ziit bi nene blieb. Doch er willigt nit i,

21 sundern nimmt Abschied vu nene un sait: Will's Gott, so will i(ich) wieda zue äich kumme. Un na(er) fahrt wäg vu Ephesus

22 un kummt nohch Cäsarea un goht nuf nohch Jerusalem un gre;ßt d Gmeinde un zeht nab nohch Antiochia.

23 Un nohchdem ma(er) ä Ziit lang bliebe war, bricht da(er) wieda uf un zeht nohchänanda durch s galatische Land un Phrygien un schtärkt alli Jinger.

24 S kummt aba nohch Ephesus ä Jude mit Name Apollos, üs Alexandria gebirtig, ä Ma der guet schwätze ka un glehrt in dr Schrift isch.

25 Der war undawiese im Wäg vum Herrn un schwätzt brennend im Geischt un lehrt richtig vu Jesus, wußt aba nur vu dr Daufi vum Johannes.

26 Er fangt a, fräi uff z predige in dr Synagoge (Gotteshus). Als nen Aquila un Priszilla ghärt hän, nähmä sie nen zue sich un lege nem d Wäg Gottes noh gnauer üs.

27 Als sa(er) aba nohch Achaja reise wot, schriebe de Breda an d Jinger dert un empfehle ne, nen ufznähme. Un als er derthi kumme war, hilft er däne viel, de gläubig wore ware durch de Gnade.

28 Denn na(er) widalegt d Jude arg un vor allene durch d Schrift, daß Jesus dr Chrischtus isch.