1 Til sangmesteren; en salme av David.

2 Salig er den som akter på den elendige; på den onde dag skal Herren frelse ham.

3 Herren skal verge ham og holde ham i live; han skal bli lykksalig i landet, og du skal visselig ikke overgi ham til hans fienders mordlyst.

4 Herren skal understøtte ham på sykesengen; hele hans leie forvandler du i hans sykdom.

5 Jeg sier: Herre, vær mig nådig, helbred min sjel! for jeg har syndet imot dig.

6 Mine fiender taler ondt om mig: Når skal han dø, og hans navn forgå?

7 Og dersom en kommer for å se til mig, taler han falske ord; hans hjerte samler sig ondskap; han går ut og taler derom.

8 Alle de som hater mig, hvisker sammen imot mig; de optenker imot mig det som er mig til skade:

9 En ugjerning henger ved ham, og han som ligger der, skal ikke stå op mere.

10 Også den mann som jeg hadde fred med, som jeg stolte på, som åt mitt brød, har løftet sin hæl imot mig.

11 Men du, Herre, vær mig nådig og hjelp mig op! Så vil jeg gjengjelde dem.

12 Derpå kjenner jeg at du har behag i mig, at min fiende ikke skal fryde sig over mig.

13 Og mig holder du oppe i min uskyld og setter mig for ditt åsyn evindelig.

14 Lovet være Herren, Israels Gud, fra evighet og til evighet! Amen, amen.

1 Al la ĥorestro. Psalmo de David. Feliĉa estas tiu, kiu atentas senhavulon: En tago de mizero savos lin la Eternulo.

2 La Eternulo lin gardos kaj vivigos; Li estos feliĉa sur la tero, Kaj Vi ne transdonos lin al la volo de liaj malamikoj.

3 La Eternulo fortigos lin sur la lito de malsano; Lian tutan kuŝejon Vi aliigas en la tempo de lia malsano.

4 Mi diris:Ho Eternulo, kompatu min; Sanigu mian animon, ĉar mi pekis antaŭ Vi.

5 Miaj malamikoj parolas malbonon pri mi, dirante: Kiam li mortos kaj lia nomo pereos?

6 Kaj se iu venas, por vidi min, li parolas malsincere; Lia koro serĉas malbonon; Kaj, elirinte eksteren, li ĝin disparolas.

7 Mallaŭte parolas inter si pri mi ĉiuj miaj malamikoj; Ili pensas malbonon pri mi, dirante:

8 Afero pereiga atakis lin; Kaj ĉar li kuŝiĝis, li jam ne plu leviĝos.

9 Eĉ mia konfidato, kiun mi fidis, kiu manĝis mian panon, Levis kontraŭ min la piedon.

10 Sed Vi, ho Eternulo, korfavoru min kaj restarigu min, Por ke mi povu repagi al ili.

11 Per tio mi scios, ke Vi favoras min, Se mia malamiko ne triumfos super mi.

12 Kaj min Vi subtenos pro mia senkulpeco, Kaj Vi starigos min antaŭ Via vizaĝo por ĉiam.

13 Glorata estu la Eternulo, Dio de Izrael, De eterne ĝis eterne. Amen, kaj amen!