1 Du hevnens Gud, Herre, du hevnens Gud, åpenbar dig i herlighet!

2 Reis dig, du jordens dommer, la gjengjeldelse komme over de overmodige!

3 Hvor lenge skal de ugudelige, Herre, hvor lenge skal de ugudelige fryde sig?

4 De utgyder en strøm av ord, de fører frekk tale; alle de som gjør urett, taler store ord.

5 Ditt folk, Herre, knuser de, og din arv plager de.

6 Enken og den fremmede slår de ihjel, og farløse myrder de.

7 Og de sier: Herren ser ikke, og Jakobs Gud gir ikke akt.

8 Gi dog akt, I ufornuftige blandt folket, og I dårer, når vil I bli kloke?

9 Mon han som planter øret, ikke skulde høre? Mon han som skaper øiet, ikke skulde se?

10 Mon han som refser hedningene, ikke skulde straffe, han som gir menneskene forstand?

11 Herren kjenner menneskenes tanker, han vet at de er tomhet.

12 Salig er den mann som du, Herre, refser og gir lærdom av din lov

13 for å gi ham ro for onde dager, inntil det blir gravd en grav for den ugudelige.

14 For Herren skal ikke forkaste sitt folk og ikke forlate sin arv;

15 for dommen skal vende tilbake til rettferdighet, og alle de opriktige av hjertet skal gi den medhold.

16 Hvem reiser sig for mig imot de onde? Hvem stiller sig frem for mig imot dem som gjør urett?

17 Dersom ikke Herren var min hjelp, vilde min sjel snart bo i dødsrikets stillhet.

18 Når jeg sier: Min fot vakler, da holder din miskunnhet mig oppe, Herre!

19 Når mine urolige tanker i mitt hjerte blir mange, da husvaler din trøst min sjel.

20 Har vel fordervelsens domstol noget samfund med dig, der hvor de skaper urett under skinn av rett?

21 De slår sig skarevis sammen imot den rettferdiges sjel, og uskyldig blod dømmer de skyldig.

22 Da blir Herren mig en borg, og min Gud min tilflukts klippe.

23 Og han lar deres urett komme tilbake over dem, og for deres ondskaps skyld skal han utrydde dem; ja, Herren vår Gud skal utrydde dem.

1 Dio de venĝo, ho Eternulo, Dio de venĝo, aperu!

2 Leviĝu, Juĝanto de la tero; Redonu la meritaĵon al la fieruloj.

3 Kiel longe la malvirtuloj, ho Eternulo, Kiel longe la malvirtuloj triumfos?

4 Ili estas malhumilaj, parolas arogantaĵon; Fanfaronas ĉiuj malbonaguloj.

5 Vian popolon, ho Eternulo, ili premas, Kaj Vian heredon ili turmentas.

6 Vidvinon kaj fremdulon ili mortigas, Kaj orfojn ili buĉas.

7 Kaj ili diras:La Eternulo ne vidas, Kaj la Dio de Jakob ne scias.

8 Komprenu, senprudentuloj en la popolo; Kaj vi, malsaĝuloj, kiam vi saĝiĝos?

9 Ĉu ne aŭdas Tiu, kiu aranĝis orelon? Ĉu ne vidas Tiu, kiu kreis okulon?

10 Ĉu ne punas la ĝustiganto de la popoloj, Kiu instruas al homo scion?

11 La Eternulo scias la pensojn de homo, Ke ili estas vantaj.

12 Bone estas al la homo, kiun Vi, ho Eternulo, ĝustigas, Kaj al kiu Vi instruas Vian leĝon,

13 Por trankviligi lin en la malbonaj tagoj, Ĝis estos pretigita la foso por la malvirtulo.

14 Ĉar la Eternulo ne forpuŝos Sian popolon, Kaj Sian heredon Li ne forlasos.

15 Ĉar juĝo revenos al vero, Kaj ĝin sekvos ĉiuj virtkoruloj.

16 Kiu helpas min kontraŭ malbonuloj? Kiu staras apud mi kontraŭ malbonaguloj?

17 Se la Eternulo ne estus mia helpanto, Mia animo preskaŭ kuŝus jam silenta.

18 Kiam mi diris, ke mia piedo ŝanceliĝas, Via boneco, ho Eternulo, min subtenis.

19 Kiam mi havas interne multe da maltrankvilaj pensoj, Viaj konsoloj karesas mian animon.

20 Ĉu aliĝos al Vi trono de maljusteco, Kiu aranĝas maljustaĵon en la nomo de la leĝo?

21 Ili sin armas kontraŭ la animo de virtulo, Kaj sangon senkulpan ili akuzas.

22 Sed la Eternulo estos mia rifuĝejo; Kaj mia Dio estos la roko de mia ŝirmo.

23 Kaj Li redonos al ili por iliaj malbonagoj, Kaj por ilia malboneco Li ilin ekstermos; Ilin ekstermos la Eternulo, nia Dio.