1 Veisuunjohtajalle; kielisoittimilla; matalassa äänialassa; Daavidin virsi. (H6:2) Herra, älä rankaise minua vihassasi, älä kiivastuksessasi minua kurita.

2 (H6:3) Herra, armahda minua, sillä minä olen näännyksissä; paranna minut, Herra, sillä minun luuni ovat peljästyneet,

3 (H6:4) ja minun sieluni on kovin peljästynyt. Voi, Herra, kuinka kauan?

4 (H6:5) Käänny, Herra, vapahda minun sieluni, pelasta minut armosi tähden.

5 (H6:6) Sillä kuolemassa ei sinua muisteta; kuka ylistää sinua tuonelassa?

6 (H6:7) Minä olen uupunut huokaamisesta; joka yö minä itken vuoteeni vesille ja kastelen leposijani kyyneleilläni.

7 (H6:8) Minun silmäni ovat huienneet surusta, vanhenneet kaikkien vastustajaini tähden.

8 (H6:9) Väistykää minusta, kaikki väärintekijät, sillä Herra kuulee minun itkuni äänen.

9 (H6:10) Herra kuulee minun anomiseni, Herra ottaa minun rukoukseni vastaan.

10 (H6:11) Kaikki minun viholliseni joutuvat häpeään ja suuren pelon valtaan; äkisti he joutuvat häpeään, kääntyvät pois.

1 Jeová, não me repreendas na tua ira, Nem me castigues no teu furor.

2 Compadece-te de mim, Jeová, porque eu me sinto abatido; Sara-me, Jeová, porque os meus ossos estão perturbados.

3 A minha alma está também em extremo perturbada; Mas tu, Jeová, até quando?

4 Volta-te, Jeová, livra a minha alma: Salva-me por amor da tua bondade.

5 Pois na morte não há recordação de ti, No Cheol quem te dará louvor?

6 Estou cansado do meu gemido; Todas as noites faço nadar a minha cama; Inundo de lágrimas o meu leito.

7 A minha vista de mágoa desfalece, Tem-se envelhecido por causa de todos os meus adversários.

8 Apartai-vos de mim, todos os que obrais a iniqüidade, Porque Jeová já ouviu a voz do meu pranto.

9 Jeová já ouviu a minha súplica, Jeová receberá a minha oração.

10 Todos os meus inimigos serão envergonhados e em extremo perturbados; Tornarão atrás, e serão envergonhados num momento.