1 Ao mestre de canto. De Davi. É junto do Senhor que procuro refúgio. Por que dizer-me: Foge, velozmente, para a montanha, como um pássaro;

2 eis que os maus entesam seu arco, ajustam a flecha na corda, para ferir, de noite, os que têm o coração reto.

3 Quando os próprios fundamentos se abalam, que pode fazer ainda o justo?

4 Entretanto, o Senhor habita em seu templo, o Senhor tem seu trono no céu. Sua vista está atenta, seus olhares observam os filhos dos homens.

5 O Senhor sonda o justo como o ímpio, mas aquele que ama a injustiça, ele o aborrece.

6 Sobre os ímpios ele fará cair uma chuva de fogo e de enxofre; um vento abrasador de procela será o seu quinhão.

7 Porque o Senhor é justo, ele ama a justiça; e os homens retos contemplarão a sua face.

1 Magistro chori. David.In Domino confido, quomodo dicitis animae meae: Transmigra in montem sicut passer!

2 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum,paraverunt sagittas suas super nervum,ut sagittent in obscuro rectos corde.

3 Quando fundamenta evertuntur,iustus quid faciat? ".

4 Dominus in templo sancto suo,Dominus, in caelo sedes eius.Oculi eius in pauperem respiciunt,palpebrae eius interrogant filios hominum.

5 Dominus interrogat iustum et impium;qui autem diligit iniquitatem, odit anima eius.

6 Pluet super peccatores carbones ignis et sulphur;et spiritus procellarum pars calicis eorum.

7 Quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit,recti videbunt vultum eius.