1 Lamentação de Davi, que cantou em honra do Senhor, por causa de Cus, o benjaminita. Senhor, ó meu Deus, é em vós que eu busco meu refúgio; salvai-me de todos os que me perseguem e livrai-me,

2 para que o inimigo não me arrebate como um leão, e me dilacere sem que ninguém me livre.

3 Senhor, ó meu Deus, se acaso fiz isso, se minhas mãos cometeram a iniqüidade,

4 se fiz mal ao homem pacífico, se oprimi os que me perseguiam sem motivo,

5 que o inimigo me persiga e me apanhe, que ele me pise vivo ao solo e atire a minha honra ao pó.

6 Levantai-vos, Senhor, na vossa cólera; erguei-vos contra o furor dos que me oprimem, erguei-vos para me defender numa causa que tomastes a vós.

7 Que a assembléia das nações vos circunde, presidi-a de um trono elevado.

8 O Senhor é o juiz dos povos. Fazei-me justiça, Senhor, segundo o meu justo direito, conforme minha integridade.

9 Ponde fim à malícia dos ímpios e sustentai o direito, ó Deus de justiça, que sondais os corações e os rins.

10 O meu escudo é Deus, ele salva os que têm o coração reto.

11 Deus é um juiz íntegro, um Deus perpetuamente vingador.

12 Se eles não se corrigem, ele afiará a espada, entesará o arco e visará.

13 Contra os ímpios apresentará dardos mortíferos, lançará flechas inflamadas.

14 Eis que o mau está em dores de parto, concebe a malícia e dá à luz a mentira.

15 Abre um fosso profundo, mas cai no abismo por ele mesmo cavado.

16 Sua malícia recairá em sua própria cabeça, e sua violência se voltará contra a sua fronte.

17 Eu, porém, glorificarei o Senhor por sua justiça, e salmodiarei ao nome do Senhor, o Altíssimo.

1 Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam.

2 Domine Deus meus, in te speravi;salvum me fac ex omnibus persequentibus me et libera me,

3 ne quando rapiat ut leo animam meamdiscerpens, dum non est qui salvum faciat.

4 Domine Deus meus, si feci istud,si est iniquitas in manibus meis,

5 si reddidi retribuenti mihi malaet exspoliavi inimicum meum dimittens inanem,

6 persequatur inimicus animam meam et comprehendatet conculcet in terra vitam meamet gloriam meam in pulverem deducat.

7 Exsurge, Domine, in ira tuaet exaltare contra indignationem inimicorum meorumet exsurge, Deus meus, in iudicio, quod mandasti.

8 Et synagoga populorum circumdabit te,et super hanc in altum regredere:

9 Dominus iudicat populos.Iudica me, Domine, secundum iustitiam meamet secundum innocentiam meam, quae est in me.

10 Consumatur nequitia peccatorum;et iustum confirma:scrutans corda et renes Deus iustus.

11 Adiutorium meum apud Deum,qui salvos facit rectos corde.

12 Deus iudex iustus,fortis, irascens per singulos dies.

13 Nonne iterum gladium suum exacuit,arcum suum tetendit et paravit illum?

14 Et paravit sibi vasa mortis,sagittas suas ardentes effecit.

15 Ecce parturiit iniustitiam,concepit dolorem et peperit iniquitatem;

16 lacum aperuit et effodit eumet incidit in foveam, quam fecit.

17 Convertetur dolor eius in caput eius,et in verticem ipsius iniquitas eius descendet.

18 Confitebor Domino secundum iustitiam eiuset psallam nomini Domini Altissimi.