1 Por que tumultuam as nações? Por que tramam os povos vãs conspirações?

2 Erguem-se, juntos, os reis da terra, e os príncipes se unem para conspirar contra o Senhor e contra seu Cristo.

3 Quebremos seu jugo, disseram eles, e sacudamos para longe de nós as suas cadeias!

4 Aquele, porém, que mora nos céus, se ri, o Senhor os reduz ao ridículo.

5 Dirigindo-se a eles em cólera, ele os aterra com o seu furor:

6 Sou eu, diz, quem me sagrei um rei em Sião, minha montanha santa.

7 Vou publicar o decreto do Senhor. Disse-me o Senhor: Tu és meu filho, eu hoje te gerei.

8 Pede-me; dar-te-ei por herança todas as nações; tu possuirás os confins do mundo.

9 Tu as governarás com cetro de ferro, tu as pulverizarás como um vaso de argila.

10 Agora, ó reis, compreendei isto; instruí-vos, ó juízes da terra.

11 Servi ao Senhor com respeito e exultai em sua presença;

12 prestai-lhe homenagem com tremor, para que não se irrite e não pereçais quando, em breve, se acender sua cólera. Felizes, entretanto, todos os que nele confiam.

1 Miksi kansat kapinoivat, kansakunnat juonia punovat?

2 Miksi kuninkaat nousevat kapinaan, hallitsijat liittoutuvat keskenään Herraa ja hänen voideltuaan vastaan?

3 Me heitämme pois ikeemme, katkomme orjuuden kahleet!

4 Hän, joka hallitsee taivaassa, nauraa, Herra pilkkaa heitä.

5 Hän puhuu heille vihassaan ja kauhistuttaa heidät kiivaudellaan:

6 Minä itse olen asettanut kuninkaani Siioniin, pyhälle vuorelleni!

8 Pyydä minulta, niin saat kansat perinnöksesi, ja maan ääriin ulottuu sinun valtasi.

10 Tulkaa siis järkiinne, kuninkaat! Ottakaa opiksenne, maan mahtavat!

11 Pelätkää Herraa, palvelkaa häntä, vaviskaa, kohottakaa hänelle riemuhuuto.

12 Tervehtikää poikaa, hänen voideltuaan, suudelkaa häntä, muuten Herra vihastuu teihin ja te suistutte tieltänne tuhoon, sillä hetkessä syttyy hänen vihansa. Hyvä on sen osa, joka turvaa häneen!